Undercover

Deel 13: Inside

A/N jup, kom ik weer hoor. Dankzij sonnetje2001 staat er alweer een hoofdstuk te vroeg op. Bedank haar maar. En ik wil even zeggen. Ik persoonlijk vind dit HET BESTE HOOFDSTUK VAN HET HELE BOEK. Dus als je deze niet leuk vind, ben ik heel teleurgesteld. The feelsssss!

Sanne pov

'Sanne? Wakker worden' word er zacht in mijn oor gefluisterd. 'Nog 5 minuutjes' mompel ik slaperig. 'Het is dringend. De Alpha komt zo langs en ik wil niet dat hij je wakker maakt. Dat kan soms.... minder aangenaam zijn.' Nog slaapdronken open ik mijn ogen. Voor mijn gezicht hangt een wazig figuur. 'Shawn?' Ja, ik ben het.' Hij steekt zijn hand naar met uit en helpt me voor zover het lukt vanuit een andere cel overeind. 'Hé, het is licht' merk ik plotseling op. 'Ja, ze zetten het licht altijd aan voor hem. Hij is een soort heilige voor ze ofzo.' Ik kijk hem verbaast aan.

Voor het eerst kan ik Shawn écht zien. Hij heeft blond haar met krulletjes en amandelkleurige ogen. Zijn ogen stralen op de manier zoals die van Renske soms ook straalden, ik weet nog niet of dat positief of negatief is. Nu denk ik weer aan haar. Ik moet stoppen met aan haar te denken, ze houd niet van me dus waarom zou ik aan haar denken. Terug naar Shawn. Hij kijkt me glimlachend aan. 'wie zijn ze?' Vraag ik. 'Ze zijn-' Shawn word onderbroken door het geluid van voetstappen 'daar komt hij' fluistert hij zacht.

Een grote man van een jaar of 30 komt de hoek om gelopen. Hij heeft brede schouders, geen sixpack maar dik is hij ook niet. Hij heeft kleine zwarte stekeltjes. Zijn lippen zijn op elkaar geknepen en zijn groene opvallende ogen zijn half dicht. Hij kijkt om zich heen alsof hij iets zoekt, tot zijn blik op mij valt. Zijn lip krult een beetje op in een vreemde grijns, zelfs bijna een glimlachje.  Hij loopt naar de voorkant van mijn cel. Ik zie Shawn naast me helemaal naar het verste hoekje van zijn cel kruipen. Hij heeft zeker geen goede herinneringen aan deze Alpha.

'Zo, dus daar ben je eindelijk.' Ik klem mijn lippen stijf op elkaar om een reeks scheldwoorden tegen te gaan. Ik denk niet dat het zo slim is om uit te vallen tegen hem, te zien aan Shawns reactie. 'Ik dacht dat je wel tegen zou gaan sputteren, blijkbaar je tong verloren?' Ik kijk hem aan met spleetogen, verwachtend dat hij elk moment kan uithalen om me te vermoorden. Op dit moment ben ik toch wel een beetje blij dat die tralies tussen ons in zitten. 'Ons mooie witte wolfje met felblauwe ogen. En nu kan je het niet eens aan me laten zien. Wat jammer zeg.'

De Alpha opent de cel en glipt naar binnen, maar sluit de deur achter zich weer. Nu zit er geen tralies tussen ons... Ik ben dood. Hij loopt langzaam naar me toe en ik kruip naar achter. Natuurlijk zit ik uiteindelijk tegen de muur en kan ik niet verder, hoe cliché. Hij gaat voor mij op zijn knieën. 'Zo mooi. En zo jammer om te moeten vernietigen.' Hij strijkt met zijn hand over mijn wang. Er gaat een rilling door me heen en weer moet ik me beheersen om zijn hand niet weg te slaan. Waar denkt die gast wel niet mee bezig te zijn?! Alleen mijn mate mag me zo aanraken! Hij staat weer op. 'Jammer dat er nog zaken te doen zijn, ik zie je morgen wel weer.'

Met die woorden staat hij op en loopt de cel weer uit. Hij doet de celdeur weer achter zich dicht en loopt weg. Zodra hij om de hoek verdwijnt wordt het weer donker. 'Shawn? Gaat het wel?' Vraag ik fluisterend, geen antwoord. Ik hoor zacht gesnik vanaf zijn kant komen, dus ik denk van niet. Ik kruip naar zijn tralies toe. 'Shawn?' Steek mijn hand uit maar voel hem nergens. Verslagen laat ik hem weer zakken. Dan voel ik een hand tegen de mijne en voorzichtig pak ik hem vast. 'Gaat het wel met je?' Vraag ik nog eens.

Hij trekt zijn hand weer los en even ben ik bang dat hij weer weg gaat. Ik voel zijn hand over mijn wang strelen en voorzichtig leg ik mijn hand op de zijne. 'Heeft hij iets gedaan?' Hoor ik zacht. Zijn stem klinkt gebroken. 'Niks, hij heeft me alleen maar bedreigd.' Hij haalt beverig adem 'ik was zo bang.' Ik sla moeilijk mijn armen om hem heen. 'Je hoeft helemaal niet bang te zijn. Hij doet je niks.' Ik voel hem zacht zijn hoofd schudden tegen mijn hand. 'Ik was niet bang voor mij, ik was bang voor jou.' Voor een moment spannen alle spieren in mijn lichaam zich aan, hij was bang... voor mij?

'Waarom zou je?' Ik voel hoe hij verstard en in tegenstelling tot mij ontspant hij niet meer. 'Shawn?' Hij duwt me zacht weg en ik hoor hoe hij zich verplaatst. 'Heb ik iets verkeerds gedaan? Zeg het me dan.' Het enige wat ik nog hoor van hem is zijn oppervlakkige ademhaling. 'Shawn? Je hoeft niet te antwoorden op mijn vraag als je het niet wilt.' Nog steeds geen reactie, laat ik het maar opgeven. 'Oké, dan niet, ik heb het al begrepen. Het was gewoon een fout' mompel ik. Ik trek mijn knieën op en leg mijn hoofd er tussen. 'Geen fout' is het enige wat hij zegt, maar toch kijk ik gelijk op.

'Vertel me alsjeblieft wat het dan wel was Shawn, hier kan ik toch ook niks mee?' Ik hoor dat mijn stem op het punt van breken staat, net als ikzelf. 'Ik kan het niet.' Ik heb het gevoel alsof hij het wel wil, maar niet mag. 'Niemand komt er toch achter? Zeg het me gewoon.' 'Ze weten alles.' Met een zucht laat ik mijn hoofd weer zakken. 'Ik vertel het je nog wel. Ooit.' Ik voel de snijdende wind tegen mijn gezicht aan. Tranen prikken in mijn ooghoeken maar ik weiger ze vrij te laten.

'Heb ik je gekwetst?' Vraagt hij. 'Nee.' Ik hoor zelf hoe ongelovig het klinkt. 'Het spijt me.' Dan is het weer stil. Ik heb een hekel aan stiltes dus begin ik zacht te neuriën, en al snel zing ik.

Everybody hurts - Avril Lavigne (ZET DAT NU OP!! Als je wilt dan he. Maar serious, dat lied is awesome)

Don't know, don't know if I can do this on my own
Why do you have to leave, me
It seems, I'm losing something deep inside of me
Hold on, onto me

Now I see
Now I see

Everybody hurts some days
It's okay to be afraid
Everybody hurts
Everybody screams
Everybody feels this way
And it's okay
La di da di da
It's okay

It feels like nothing really matters anymore
When you're gone
I can't breathe
And I know you never meant to make me feel this way
This can't be happening

Now I see (now I see)
Now I see

Everybody hurts some days
It's okay to be afraid
Everybody hurts
Everybody screams
Everybody feels this way
And it's okay
La di da di da
It's okay
La la la la la

So many questions so much on my mind
So many answers I can't find
I wish I could turn back the time
I want to

Everybody hurts some days (some days)
Everybody hurts some days (some days)
Everybody hurts some days (some days)
Its okay to be afraid (afraid)

Everybody hurts
Everybody screams
Everybody feels this way
Its okay
La di da di da
It's okay
La la la la la
It's okay

Everybody hurts some days
Its okay to be afraid
Everybody hurts some days
Yeah we all feel pain
Everybody feels this way
It'll be okay
Can't somebody take me away to a better place

Everybody feels this way
La di da di da
It's okay
La la la la la
It's okay
La di da di da
It's okay
La la la la la
It's okay

'Je kan mooi zingen' zegt Shawn. Ik schrik op. Ik concentreerde me zo erg dat ik was vergeten dat hij er ook is. Nee. Nee. Nee! Ik heb voor iemand gezongen. Ik heb mijn belofte, waar ik me al sinds ik een klein kind was aan hield gebroken. Geen wonder dat Renske mijn zusje niet wil zijn. Zodra ze weg is verraad ik haar. Net als zij mij heeft verraden. Ik ben geen haar beter dan die criminelen achterin de zilvercellen van the White Light pack. "Je hebt je belofte niet gebroken."