Undercover

Deel 6: Together

Ravi pov

Het is de volgende dag en ik ben al weer helemaal genezen. Ik heb alleen nog een beetje last van mijn armen maar dat laat ik niet blijken. 'Sanne?' Ze stond uit het raam te kijken maar draait zich gelijk om als ze me hoort en glimlacht. Dan valt me pas iets op, een ketting om haar nek. 'Wat is dat?' Vraag ik nieuwsgierig. Ze loopt naar me toe en komt naast me op het bed zitten. Ze laat me glimlachend de ketting zien, waardoor mijn mond openvalt. 'W-wa-waar?' Stotter ik. Ze kijk me vreemd aan en snel herpak ik mezelf 'hoe kom je daar aan?'

Haar hand rijkt naar de hanger en ze pakt hem voorzichtig vast voor ze antwoord 'ik heb hem gekregen van mijn kleine zusje.' Mijn ogen vergroten zich en ik kijk direct naar de grond. 'Is er iets?' Vraagt ze gelijk bezorgt maar ik schud enkel mijn hoofd zonder op te kijken. Dit kan niet. Dit mag niet. Dit kan niet! 'Er is wel iets aan de hand, ik zie het aan je. Waarom vertel je het me niet? Vertrouw je me niet?' Tranen glinsteren in mijn ooghoeken maar ik hou me sterk. 'E-er is e-e-echt ni-niks' breng ik uit met een schorre stem. Ze zucht 'ik snap dat je het niet verteld hoor, we kennen elkaar natuurlijk niet goed en-'.

Voor ze haar zin heeft kunnen afmaken onderbreek ik haar 'NEE!' Ze kijkt op en staart me verbaast aan. 'Ik bedoel eh- we kennen elkaar nu al eh- een paar dagen en eh- je geloofd me niet he?' Ze knikt instemmend en ik zucht. Ik trek mijn knieën op naar mijn borst en leg mijn hoofd ertussen, waarna ik mijn handen eromheen sla. 'Ik moet je iets vertellen' mompel ik. Ze knikt en slaat een arm om mijn schouder, die ik er weer af duw. 'Ik had vroeger een grote zus, ik deed alles met haar en we waren onafscheidelijk. Maar toen werd ik op een dag uit mijn roedel verbannen omdat iemand mij beschuldigde van een misdaad.' Ik haal trillerig adem terwijl ik de tranen van mijn wangen veeg, die al veel te snel weer vervangen worden door nieuwe.

'Ik liet een brief voor haar achter met een ketting. Ik heb jaren rondgezworven als Rogue en ontdekte veel nieuwe dingen. Ik miste mijn zus altijd en vaak raakte ik ook in de problemen die ik met haar nooit zou hebben gehad. Ik kwam haar kort geleden tegen, maar zij weet nog steeds niet dat ze mijn zus is, en ik weet ook niet of ze mij zal geloven als ik het zeg.' Sanne wrijft geruststellend over mijn rug en veegt de tranen weg die er toch telkens opnieuw komen. Ze haalt diep adem en besluit dan toch te vragen 'wie is je zus?'

Ik sla mijn ogen weer neer als ik antwoord geef 'ze heet Sanne, ze is de Alpha van een roedel. Ze heeft mijn leven al meerdere keren gered en heeft een witte wolf met blauwe ogen. Ze heeft een hart van goud en helpt zelfs een verloren Rogue, zonder te weten wie ze werkelijk is. En ze zit naast me.' Ik hoor hou Sannes hart minstens 3 keer zo snel begint te kloppen en weet dat ze nu heeft verwerkt wat ik net gezegd heb. 'D-dus, ik b-ben je z-zus?' Stottert ze een beetje verbaast. Ik knik 'ik kan het bewijzen.'

Ik haal het hangertje van mijn ketting die ik altijd om heb tevoorschijn en laat hem Sanne zien. Het is een zwarte halve maan met een klein blauw rondje, de andere kant van de Yin-Yang. Haar hand grijpt automatisch naar haar eigen ketting. Doordat we zo dicht bij elkaar zitten kunnen we zonder de ketting af te hoeven doen de hangertjes tegen elkaar drukken zodat het teken heel is. Een zachte 'klik' is te horen. Mijn hoofd draait automatisch naar dat van Sanne die ook mijn kant opkijkt. We kijken naar elkaar voor 3 seconden waarna we ons in de anders armen storten.

Tranen lopen over mijn wangen als ik eindelijk mijn zus weer knuffel. Ik druk haar stevig tegen me aan en ben niet van plan haar ooit nog te laten gaan. Voor een moment doet niks er meer toe behalve Sanne en ik. Ik heb mijn zus terug! Ik hoor haar zacht snikken in mijn haar en wrijf geruststellend over haar rug. Blijkbaar heeft ze mij bijna net zo erg gemist als ik haar. 'Ik houd van je' fluistert ze zacht. Ik glimlach 'ik veel meer van jou San, ik heb je zo gemist' en ik druk haar nog wat dichter tegen me aan.

Voorzichtig laat ze me weer los en kijkt me aan. Ze glimlacht naar me en veegt een lok van mijn haar weg die voor mijn gezicht was gevallen. Haar ogen staan vol tranen maar hebben een bepaalde twinkeling die ik nog niet eerder bij haar heb gezien. Ik heb haar zo gemist. Na een paar minuten laten we elkaar los. Eigenlijk had ik haar voor altijd zo vast willen hebben. Zachtjes begint ze een melodietje te neuriën. Al snel begint ze harder te zingen en ik kan niet anders dan glimlachend toekijken.

Avril Lavigne - When You're Gone

I always needed time on my own
I never thought I'd
Need you there when I cry
And the days feel like years when I'm alone
And the bed where you lie
Is made up on your side

When you walk away
I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?

When you're gone
The pieces of my heart are missin' you
When you're gone
The face I came to know is missin', too
When you're gone
The words I need to hear
To always get me through the day
And make it okay
I miss you

I've never felt this way before
Everything that I do
Reminds me of you
And the clothes you left, they lie on the floor
And they smell just like you
I love the things that you do

When you walk away
I count the steps that you take
Do you see how much I need you right now?

When you're gone
The pieces of my heart are missin' you
When you're gone
The face I came to know is missin', too
When you're gone
The words I need to hear
To always get me through the day
And make it okay
I miss you

We were made for each other
Out here forever
I know we were
Yeah, yeah
And all I ever wanted was for you to know
Everything I do, I give my heart and soul
I can hardly breathe; I need to feel you here with me
Yeah

When you're gone
The pieces of my heart are missin' you
When you're gone
The face I came to know is missin', too
When you're gone
The words I need to hear
Will always get me through the day
And make it okay
I missed you