HR: #1 in Teen Fiction
«Σου δίνω είκοσι μέρες.»
Η δεκαεπτάχρονη Ζωή λαμβάνει ένα προσωπικό της βίντεο που έχει διαρρεύσει σε όλους τους μαθητές του σχολείου της, με αποτέλεσμα να βρεθει στο επίκεντρο της προσοχής.
Δέχεται απειλές από τον πατριό της...
Oups ! Cette image n'est pas conforme à nos directives de contenu. Afin de continuer la publication, veuillez la retirer ou télécharger une autre image.
"Ζωή; Εσύ είσαι;"
Ρώτησε ο Αχιλλέας που με κοιτούσε επι μισή ώρα προσπαθώντας να καταλάβει ποια είμαι.
"Ναι παιδάκι μου. Έι, μην βγάζεις την κουκούλα!"
Είπα και του βάρεσα το χέρι με δύναμη.
"Καλά ντε, μην βαράς."
Είπε και έβαλε μπρος. Γέλασα.
"Συγγνώμη. Σπίτι Νεφέλης."
Είπα και έβαλα την ζώνη μου.
"Ξέρω, ξέρω."
Χαμογέλασε.
"Τι είναι αυτό που κρατάς;"
Ρώτησε εννοώντας τα ταπεράκια μου.
"Τάπερ."
"Ωραία, πως και ήξερες οτι είμαι πεινασμένος;"
Ρώτησε ενθουσιασμένος.
"Δεν είναι για εσένα."
Κατσούφιασε.
"Δεν με σκέφτηκες εμένα, ε; Θα φας μόνη σου;"
Ρώτησε μουτρωμένος και ένωσα το χέρι μου με το μέτωπο μου.
"Το ήξερα οτι είσαι χαζός, αλλά όχι και τόσο. Ούτε για εμένα είναι. Τα έφερα για το σχέδιο."
"Μάλιστα. Και ποιο είναι το σχέδιο; Να πάμε πρωινό στην Νεφέλη; Πολύ σατανικό."
