Είκοσι Μέρες

×2×

Έβαλα τις αγαπημένες πιτζάμες μου με τον τουίτι και ξάπλωσα ξανά στο κρεβάτι.

Άκου εκεί ο σύντροφος της μητέρας σου. Μα καλά, πως μπόρεσε να τον φέρει σπίτι μας δίχως να με ενημερώσει για να προετοιμάσω ψυχολογικά για κάτι τέτοιο;

Όλοι μας γνωρίζουμε οτι όταν ένας άνθρωπος κοιμάται καθ'όλη τη διάρκεια της ημέρας είναι υπερβολικά δύσκολο να κοιμηθεί το βράδυ, οπότε πήρα το κινητό μου και τα ακουστικά μου για να δω κανένα βιντεάκι—συνηθίζω να το κάνω κάθε βράδυ.

Δύο μηνύματα και δύο κλήσεις. Ποιος με θυμήθηκε βραδιάτικα; Ένα μήνυμα απο την Ευα, ένα απο τον Δημήτρη και ένα από έναν άγνωστο αριθμό.

«Θα μου δώσεις τις ασκήσεις της Χημείας; Δεν καταλαβαίνω τίποτα βοήθεια.»

Γέλασα. Απο περιέργεια, άνοιξα το μήνυμα από τον άγνωστο αριθμό.

«Δεν είναι πολύ άδικο να στερείς την ζωή κάποιου;»

Γούρλωσα τα μάτια μου. Πήγα να το σβήσω και να μπλοκάρω τον συγκεκριμένο αριθμό, αλλά τότε παρατήρησα ότι υπήρχε και ένα βίντεο κάτω απο το μήνυμα.

Οι παλάμες μου είχαν ιδρώσει, αλλά στην σκέψη οτι μπορεί να είναι απλά μια φάρσα ηρέμησα. Τόσες απελπισμένες κηνυγάνε στο σχολείο τον Δημήτρη—σίγουρα θα είναι μια απο αυτές, σκέφτηκα.

Πάτησα αναπαραγωγή. Ήταν ένα βίντεο από ένα παρτι. Νομίζω το χθεσινό. Πως; Ποιός το έβγαλε; Και γιατι είμαι με τα εσώρουχα;

Τα πρώτα δάκρυα δεν άργησαν να κυλήσουν στα μάγουλα μου. Δεν πιστεύω οτι έκανα κάτι τέτοιο.

Τι θα γίνει εάν το δει ο Δημήτρης;

Ήμουν εγώ, με τα εσώρουχα, στο δωμάτιο του Δημήτρη και χαζογελάω επάνω σε έναν τύπο που κάτι μου θυμίζει. Πόσοι με είδαν σε αυτή την κατάσταση;

Πέταξα το κινητό μου και μαζεύτηκα στο κρεβάτι μου αγκαλιάζοντας το μαξιλάρι μου.

Δεν μπορούσα να κοιμηθώ. Μόνο στην σκέψη οτι αν το έβλεπε ο Δημήτρης θα με χώριζε τρελαινόμουν.

Είναι κάθετος σε τέτοια θέματα, λογικό το βρίσκω.

«Στο υπόσχομαι. Αφου ξέρεις οτι ποτέ δεν θα σου έκανα κάτι τέτοιο. Σε αγαπάω Δημήτρη.»

«Και γω σ'αγαπάω χαζό.»

Κούνησα το κεφάλι μου για να διώξω αυτές τις σκέψεις. Άνοιξα το συρτάρι και έβγαλα τα υπνωτικά μου χάπια.