26- Μου λείπεις.

79 13 2
                                    

"Και ήμουν το σκοτάδι. Και ήμουν το σκοτάδι. Και με είδε μια αχτίδα."


Ηρεμία. Αυτή η λέξη είναι η πιο κατάλληλη για να περιγράψει αυτό που νιώθω. Μετά από καιρό έχω αυτό το αίσθημα πως κάτι στην ζωή μου πάει καλά.

Τις τελευταίες δύο μέρες αισθάνομαι πιο αισιόδοξη και τώρα, αυτή την στιγμή που βρίσκομαι στην γιαγιά μου, στο σπίτι μου, νιώθω πιο ακύμαντη από ποτέ.

Οι γνώριμες μυρωδιές τριγυρίζουν στην ατμόσφαιρα και το ατάραχο πρόσωπο της γιαγιάς μου που λάμπει σε κάθε μου λέξη με επιβεβαιώνει πόσο μου έλειψε.

"Λουλούδι μου σου έχουν συμβεί τόσα και δεν ήξερα τίποτα! Χαίρομαι όμως τόσο για εσένα." αποκρίνεται μόλις τελειώνω την αφήγησή μου και της χαμογελάω.

"Το ήξερα βασικά." λέει πάλι εκείνη πιο χαμηλόφωνα.

"Τι εννοείς; Τι ήξερες;" απορώ σμίγωντας τα φρύδια μου, κοιτάζοντάς την τεταμένα.

"Ήξερα πως κρύβεται κάτι παραπάνω πίσω από τα φιλικά συναισθήματά σου για το αγόρι." αποκρίνεται και χαμογελάω μόλις τον αναφέρει.

"Νιώθω...χαρούμενη." παραδέχομαι φωναχτά και αμέσως προσπαθώ να θυμηθώ πότε ήταν η τελευταία φορά που το είπα και συγκεκριμένα που το ένιωσα.

"Σε κάνει εκείνος χαρούμενη;" με ρωτάει χαμογελώντας μου και εκείνη. Το γλυκό της χαμόγελο φωτίζει το πρόσωπό της και η στιγμή αυτή μόλις προστέθηκε στις αγαπημένες μου μαζί της.

"Ναι. Χωρίς να κάνει κάτι το ιδιαίτερο. Είναι αυτό το κάτι που χρειαζόμουν για να με βγάλει από την κουραστική ρουτίνα."

Κοιτάζω γύρω μου την αυλή και εστιάζω στο δέντρο που δεν βγάζει ποτέ καρπούς. Το σκοτάδι έξω το κάνει να φαίνεται ελάχιστα μέσα στο κήπο, όμως με έναν παράξενο τρόπο καταφέρνει να ξεχωρίζει μέσα στην νύχτα. Σμίγω τα φρύδια μου προβληματισμένη και επικεντρώνομαι πάλι στην γιαγιά μου που κάθεται δίπλα στο παράθυρο.

"Νομίζω πως κάποια ερωτεύτηκε ή είναι ιδέα μου;" τα λόγια της με "αφυπνούν" από τις σκέψεις μου.

Ερωτευμένη. Ο έρωτας είναι κάτι τόσο βαθύ και δυνατό. Είναι μια άβυσσος. Δεν νομίζω πως τρέφω τόσο ισχυρά αισθήματα για τον Harry, μα δεν θέλω να το αρνηθώ εξίσου.

"Εμείς...όχι." μπερδεύω ντροπιασμένη τα λόγια μου και ακούω την γιαγιά μου να γελάει.

Fearless ❃h.s❃     Where stories live. Discover now