Fearless ❃h.s❃

17- Τώρα.

"Και μέσα στην φασαρία του κόσμου με ησύχασαν τα μάτια σου."

ℛ

Σχεδόν τρέχω. Τα πόδια μου χτυπάνε με δύναμη την άσφαλτο. Σήμερα για πρώτη φορά άργησα να ξυπνήσω και προσπαθώ να προλάβω την πρώτη ώρα.

Το άδειο προαύλιο μου διαβεβαιώνει πως δεν τα κατάφερα. Ξεφυσσάω και περπατάω ξανά κανονικά.
Κατευθύνομαι προς ένα παγκάκι και νιώθω κάποιον να με τραβάει.

"Σοβαρά τώρα Bert? Σου έχω πει να σταματήσεις να το κάνεις." του λέω δυνατά απομακρύνοντας το χέρι του από το μπράτσο μου.

"Έλα μαζί μου." στριφογυρίζει τα μάτια του και αγνοεί αυτό που είπα.

"Δεν θέλω να πάω πουθενά μαζί σου! Είσαι το πιο ανεύθυνο άτομο που ξέρω." η υπομονή μου έχει εξαντληθεί.

Είμαι πραγματικά πολύ θυμωμένη μαζί του και η συγκεκριμένη στιγμή δεν νιώθω πως είναι η κατάλληλη για να συζητήσω μαζί του.

"Θέλω να μιλήσουμε σχετικά με όλα αυτά που έγιναν το Σάββατο. Σε παρακαλώ μόνο για δέκα λεπτά." λέει και ξαναπιάνει το μπράτσο μου.

Τον κοιτάω στα μάτια ανέκφραστη και τελικά συμφωνώ απομακρύνοντας πάλι το χέρι του από πάνω μου.

"Μπες." μου ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτού του και κάθομαι στη θέση του συνοδηγού.

Μου κλείνει την πόρτα και αφού κάνει τον γύρο του μπλε σπορ αμαξιού του κάθεται και εκείνος στην θέση του οδηγού.

"Είμαι έτοιμη να ακούσω τις δικαιολογίες σου." του λέω σαρκαστικά και σηκώνω το ένα μου φρύδι.

"Δεν πρόκειται να δικαιολογηθώ. Ήμουν σκέτος κόπανος. Αλλά στα αλήθεια δεν ήξερα τι έκανα." τα όμορφα γαλανά μάτια του χάνουν την λάμψη τους καθώς με κοιτάει και σχεδόν με πείθει.

"Γιατί άφησες την Sophie να πιεί τόσο; Και μάλιστα ενώ ξέρεις πόσο την επηρεάζει." ο τόνος μου είναι το ίδιο αυστηρός με πριν.

"Δεν είχα ιδέα πως θα μεθύσει. Πριν φύγω για να σε φέρω στο πάρτυ είχε πιεί μόνο δύο ποτήρια." ξεφυσσάει και γυρνάω προς το μέρος του.

"Δεν δικαιολογεί τίποτα αυτό! Η Sophie ήταν στην χειρότερη κατάσταση που την έχω δει εδώ και μήνες." πλέον φωνάζω και τον κοιτάω στα μάτια, προσπαθώντας να του δείξω πόσο θυμωμένη είμαι.