Fearless ❃h.s❃

32- Συνέπειες.

"Το λουλούδι στο βάζο χαμογελάει, αλλά δεν γελάει πια."
-Malcolm de Chazal,

ℛ

Το χέρι μου είναι ζεστό μέσα στην σφιχτή παλάμη του Bert. Η ίδια αποπνικτική ατμόσφαιρα υπάρχει και πάλι, κάνοντας με να αναρωτιέμαι γιατί δεν γύρισα σπίτι.

Ανοίγει την πόρτα του playroom και μπαίνουμε μέσα. Η γνωστή παρέα και η Sophie κάθονται στους καναπέδες και μόλις μας βλέπουν με χαιρετάν. Μάλλον τους είπε ο Bert πριν έρθει να με πάρει πως θα έρθω.

Δίπλα από την Sophie παρατηρώ και το αγόρι της. Φοράει την ίδια σκληρή έκφραση στο πρόσωπό του καθώς μου νεύει.

Κάθομαι από την άλλη μεριά, δίπλα στην Sophie που με κοιτάζει έντονα. Μου κάνει νόημα να την ακολουθήσω και ξανασηκώνομαι. Σίγουρα θα με ρωτήσει τι έγινε.

Είπα ήδη μια φορά στον Bert για τον Harry καθώς ερχόμασταν και να τo ξαναπώ δεύτερη θα με στεναχωρήσει, αλλά όπως και να έχει θα το κάνω.

Έχουμε φτάσει πίσω από το μπαρ όπου την τελευταία φορά είχε μεθύσει η Sophie.

"Τι έγινε Rain; Δεν είσαι με αυτόν;" με ρωτάει χαμηλόφωνα και παραξενεύομαι που δεν τον αποκάλεσε με το όνομά του.

"Τον περίμενα για τρεις ώρες μα ποτέ δεν ήρθε." αποκρίνομαι και νιώθω μια γροθιά στο στομάχι μου.

"Δεν του τηλεφώνησες;"

"Δεν ήμουν εγώ αυτή που έπρεπε να το κάνει." απαντάω σκληρά.

"Μου το είχε υποσχεθεί εδώ και καιρό, με απογοήτευσε. Μα πιο πολύ με απογοήτευσε το γεγονός ότι δεν με πήρε τηλέφωνο."

"Ίσως να του συνέβη κάτι." λέει κάτι που έχω ήδη σκεφτεί.

"Δεν νομίζω."

"Λοιπόν σήμερα θα περάσουμε καλά
και δεν θα αφήσουμε κανένα να μας το χαλάσει έτσι;" με ρωτάει με απαλή φωνή και βάζει πίσω από το αυτί μου μια τούφα από τα μαλλιά μου.

Νεύω καταφατικά, δίχως να υποσχεθώ κάτι, και επιστρέφουμε πίσω στα παιδιά.

[...]

Η ώρα έχει πάει δύο το ξημέρωμα και καθόμαστε ακόμα εδώ παίζοντας διάφορα παιχνίδια.