55. Bölüm

1.7K 128 12
                                    

-Bella

  Yurttaydım. Az önce ılık bir banyo yapmıştım. Şimdi de pencerenin önünde koltukta oturuyor ve dışarıyı izlemeye çalışıyordum. İçimde bir boşluk hissediyordum. Chris ile hâlâ konuşmamıştık. Aslında arıyordu ama sanırım biraz ayrı kalmamız ikimize de iyi gelecekti. Dizlerimi kendime doğru çektim ve çenemi diz kapağıma dayadım. Derin bir iç çekmemle odanın kapısının çalması bir olmuştu.

  Kaşlarımı çatarak oraya baktım ve olduğum yerden kalktım. Kapıyı açtığımda karşımda Chris'i bulmuştum. Gözleri şiş görünüyordu. Dişlerimi sıkıyordum. Onu karşımda görünce içim tuhaf olmuştu. Ağlamaya başladığımda bana yaklaştı ve sıkıca sarıldı.

"Sana çok ihtiyacım var!" Demişti kafasını omzuma gömerek. Burnumu çektim ve elimle onun belini sardım.

"Benim de sana ihtiyacım var." Dedim ve dudaklarına bir öpücük kondurdum.

...

  Odaya girdiğimizde ikimiz de benim yatağın üzerindeydik. Uzanmış ve birbirimize sarılmıştık. Ben onun göğsüne yatmışken o da bir koluyla beni sarıyor, eliyle de saçlarımı okşuyordu.

"Neden aramalaırıma cevap vermedin?"

"Sana biraz zaman vermek istedim....kafanı toparlaman gerektiğini düşünüyordum. Süründen birini kaybettin. Ailenden birini..ne durumda olduğunu iyi anlıyorum. Bende senin durumundayken odama kapanmak, yalnız kalmak ve kafamı toplamak istiyordum."

"Ben seninle yalnız kalmak istiyorum ama..."

"Sizden ayrıldığımda John ile karşılaştım."

"John Andrea burada mı?"

"Şehrin dışında tahtadan bir evi var. Beni de oraya götürdü. O gece onda kaldım. Kardeşimde..."

"Anlıyorum." Dedi saçlarıma öpücük kondurarak.

"Neden geri dönmüş?"

"Epslionları duymuş. Kalıcı olarak gelmemiş. Bize yardımı dokunabileceğini düşünüyor."

"Bu gerçekten iyi olur. Şansınız biraz daha arttı. Demek orada uyudun?"

"Aslında uyumadım....bütün bir gece yağmuru seyrederken Hanna'nın dediklerini düşündüm."

"Söylediklerinde ciddi değildi..emin ol Mark'ın acısı geçince bunu ona.." lafını kesmiştim.

"Ona hiçbir şey yapmayacaksın Chris." Dedim ve yattığım yerden doğrularak ona baktım.

"Ona hak veriyorum. Bütün bunlar ben buraya gelince başladı."

"Bizim bunlarla ilgimiz yok Bella. Aralarda yaşanan şeylerin hepsi aile büyüklerimizden kaynaklı. Biz daha doğmadan önce olan şeylerden bahsediyorum."

"Aile büyüklerimizden kaynaklandığı doğru ama biz o kaynağı yürütüyoruz Chris. Şu ana dek aldığımız her karar bizi bunları yaşamaya terk etti."

    Kafasını kafama yaklaştırmıştı.

"Bu Hanna'nın söylediği şeylere doğruluk payı bırakmaz."

"Olabilir...ama o böyle düşünüyor. Onunla konuşmak istiyorum. Sen halanın yanına gittiğinde ve onlarla karşılaştığımdan beri Hanna ile aramızda bir çekişme var. Bunu düzeltmek istiyorum. Onlar senin değer verdiklerin....benim için de öyle olmalılar. Benim yüzümden onlarla kötü olmanı senden isteyecek değilim! Bu yüzden onunla konuşacağım."

"Pekala!" Dedi ellerini havaya kaldırarak.

"Bunu yapacaksın...onunla konuşacaksınız." Dediğinde kafamı sallamıştım.

Kurtlar Arasında  (5. Kitap) #Wattys2017Where stories live. Discover now