Kurtlar Arasında (5. Kitap) #Wattys2017

22. Bölüm

-Bella

   Ellerimde birkaç kitap koridorda dolabıma doğru yürüyordum. Bir yandan da etrafıma bakınmadan edemiyordum. Sanki birkaç gündür insanlar tarafından rahatsız ediliyormuşum gibi hissediyordum.

  Dolabın kapağını açtım ve elimdeki kitapları attım. Arkamı döndüğümde Tyler'ın tam önümde durduğunu fark etmiştim.

"Tyler!"
"Bella!"

"Bir sorun mu var?"

"Aslında tam olarak neler olduğunu bilmiyorum. Kütüphaneden geliyorum. Raflardaki kitaplara bakarken gözüm Ed ve David'in olduğu masaya takıldı."

"Eee?...ne var ki bunda?"

"Yanlarında iki kız vardı. Aslında kızlardan biri Diana idi ama....diğerini tanımıyorum. Ed'in yanında oturuyordu."

   Kaşlarımı çatarak duvara baktım. Neler olduğunu anlamamıştım.

"Peki neden bu kadar endişelendin? Belki de sadece arkadaşlarıydı."

"Bilemiyorum. Sanırım panorayak oldum. Sizden daha çok korkuyorum...demek istediğim epsilonlar konusunda."

"Sakin ol Tyler...gelip seni öldürecek halleri yok ya!"

"Ben yine de senin yanından ayrılmayayımda...bakarsın yardımıma ihtiyacın olur."

"Teşekkür ederim. Sanırım kendim halledebilirim." Dedim dişlerimi göstererek.

"Her ne kadar şakaya vursamda bu iş ciddi.."

"Hepsi ciddiydi..."

"Bırak artık şunu yapmayı!"

"Neyi!?"

"Eskiyi hatırlamayı...onlarda kurtulmuş olabilirsiniz. Ama bunu tekrar söylüyorum ki dikkatli olmalısınız. Bu işin şakası yok Bella. Ben...seni kaybedersem ne yapacağımı bilemem. Sen benim dostumsun."

  Suratımı buruşturdum ve kollarımı boynuna dolayıp kafamı omzuna gömdüm.

"Birbirimizi kaybetmeyeceğiz Tyler. Güven bana!"

-Chris

"Pekala Bayan Peter. Teşekkür ederim...verdiğiniz notlar için."

"Umarım proje notunu düşürmezsin Grey. Yoksa bir dahakine bu kadar insaflı olmam."

"Merak etmeyin efendim. Hayal kırıklığına uğratmayacağım."

   Bayan Peter'ın yanından ayrıldım ve elimdeki notlardan gözümü ayırmadan yürümeye başladım.

   Kısa bir yürüyüşün ardından birine çarpmamla kağıtlar yere doğru savruldu.

"Ah!...hay aksi!" Diye bağırdım ve eğilerek yerdeki kağıtları toplamaya çalıştım. Çarptığım kız da yardım ediyordu. Kafamı kaldırıp ona bakmamla gülümseyerek bana bakan birini görmem bir olmuştu. Ağzım açık bir şekilde elime kağıtları aldım ve ayağa kalktım. O da benimle birlikte kalkmıştı.