Hoofdstuk 38

141 30 25
                                    

(Luister audio tijdens het lezen.)

SAMUEL'S POV

"WORD WAKKER!" Schreeuw ik en schud haar heen en weer, maar ze reageert niet. Dit kan niet gebeuren.. mijn liefde.

"Breathe.. please." Fluister ik en mijn tranen stromen over mijn wangen. Ik hoor iemand lachen.
Everdeen.

"Ik heb toch wel alles van je afgenomen." Lacht ze. Ik kijk haar kwaad aan

"En jij bent dood." Zeg ik. Ze kijkt me geschrokken aan en dan schiet ik haar recht in haar hoofd. Ik draai me om. Waar is Sarah? Ik ren snel naar binnen en dan naar boven. Ik hoor haar huilen. Als ik onze kamer binnen loop zie ik haar in de kast.

"Ssht... papa is hier.." Zeg ik en til haar op en loop met haar naar beneden.

"Waar is mijn dochter?" Vraagt Sophia's moeder.

"Het spijt me... Ik-" Ze laat me niet eens uitpraten en ze rent naar buiten. Ik loop achter haar aan.

"SOPHIA!" Schreeuwt ze huilend en knuffelt haar.

"NEE!" Schreeuwt ze huilend. Ik slik en kijk weg. Ik ben de belangrijkste vrouw van mijn hele leven verloren. Door haar kon ik weer weten wat een familie was en nu... Everdeen may you burn in hell.

Ik loop met Sarah in mijn handen naar Sophia. Ik pak Sarah's hand vast en dan die van Sophia.

"Mama zal altijd van je houden. Ze zal altijd over je waken." Zeg ik tegen Sarah en zucht dan diep. Ik geef Sophia een kus op haar voorhoofd. Look what happend.. Only because you loved me.

1 week later.

Iedereen is in het zwart gekleed. Haar kist staat klaar om begraven te worden. Ik heb Sarah in mijn handen. Ik kijk toe hoe haar kist begraven word. Ik loop naar voren en leg twee rozen neer. Een van mij en een van Sarah.

"We houden van je." Zeg ik en mijn tranen stromen langs mijn wang en ik veeg ze weg.

"Je blijft voor altijd in mijn hart. Niemand anders zal en kan je plaats ooit in nemen. Ik zal proberen om de beste vader te zijn voor onze kleine. Ik zal voor haar zorgen en van haar houden." Zeg ik en slik mijn tranen weg.

"Ik hou van je." Zeg ik en loop dan weg. Ik kijk om en zie haar lach voor me en weer stromen de tranen. Ik kon niks doen om haar te helpen. Ik kon haar niet beschermen, maar dat zal ik wel doen bij Sarah. Ik zal haar voor altijd veilig houden.. Safe and Sound... De schuld gevoel dat ik de reden ben van Sophia's dood zal nooit weg gaan. Het spijt me zo Sophia... Ik hou van je..

____

Zo... dat is het dan... Het laatste hoofdstuk van Psychotic.. hierna komt nog het epiloog en mijn dankwoord. Ook maak ik een speciale video voor dit boek en dat blijft een verassing.

I hope you guys won't hate me for the bittersweet end.. Love u all

Psychotic || Samuel LeijtenTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang