Hoofdstuk 24

375 61 25
                                    

Ik heb dagen zitten te denken wat ze bedoelde met het hart van Eichen House. Ik kon Ashley ook niet bereiken. Ze mag niet meer bezoekers ontvangen. Ik ben ook zelf tijdelijk uit dienst gehaald, omdat ik zomaar naar een patiënt ging zonder reden.

Ik loop door een supermarkt om wat boodschappen te doen. Echt zin in eten heb ik niet eens... Maar als ik me moet focussen, moet ik wel eten en drinken. Als ik Samuel weer terug wil vinden..

Ik loop naar het pad "Koffie" en zie Stephanie praten met een man. Ik frons mijn wenkbrauwen en probeer te kijken wie de man is. Ik zie alleen zijn rug en in zijn nek heeft hij een tattoo. Ik doe alsof ik niet gezien kan worden en loop het pad in en doe alsof ik heel erg geïnteresseerd naar een koffiepak kijk. Ik pak het op en probeer via mijn ooghoeken te kijken wie de man is. Ik zie nu zijn tattoo beter.

Het is een raaf. Ik slik en zie Stephanie mij kant op kijken. Het lijkt alsof ze iets tegen de man zegt, waardoor hij weg loopt. Ik doe alsof ik niks door heb en pak een koffiepak en zet het in een mandje en wil net doorlopen.

"Hey Soof!" Hoor ik Stephanie zeggen. Ik draai me om en glimlach nep naar haar.

"Hey... Stephanie." Zeg ik. Ik probeer niet uit walging van haar nepheid te kotsen. Ze glimlacht naar me.

"Je ziet er moe uit." Zegt ze. Ik knik. Ik heb 2 dagen niet geslapen en daarna 2 dagen heel slecht geslapen. Het enige waar ik aan denk is Samuel.

"Ik heb slaap problemen." Zeg ik en glimlach zwakjes naar mijn handen.

"Zou ik ook hebben, als ik in jouw situatie zat." Zegt ze. Ik kijk haar gelijk aan en kan voor even haar gemene grijns zien. Ik wil haar confronteren, maar als ik dat doe ga ik bewijzen dat ik meer wat, dan ik moet weten en dan weet god wat er kan gebeuren met mij of Samuel..

"Ik bedoel. Je bent uit dienst gehaald en je weet niet of je je baan kwijt raakt." Zegt ze er snel achter. Ik glimlach en kijk via haar naar achteren en zie de man weglopen.

"Stephanie. Ik moet gaan. Ik spreek je nog." Zeg ik en loop snel naar de kassa en reken alles af en ren dan snel achter de man aan.

Hij doet een pet op en de rits van zijn jacket doet hij dicht en loopt met zijn handen in zijn broekzak snel weg. Ik loop snel achter hem aan. Hij loopt een steegje in en draait zich om. Met een ruk draai ik me om en verstop me snel achter een container. Ik heb zijn gezicht niet kunnen. Hij draait zich om en loopt weer weg.

Ik snel achter hem aan en hij gaat via een geheime deur naar binnen. Ik ren er snel naar toe en hou met mijn voet de deur open en loop dan naar binnen.

Mijn hart versnelt zich. Ik weet met wat voor soorten mensen Samuel mee te maken had. Als ik hier word gepakt ben ik verdoemd. Ik slik en loop de man achterna. Ik hou een grote afstand tussen ons, waardoor hij me niet ziet.

Ik loop de deur in waar hij ook in liep en ik zie allemaal mannen of jongens met dezelfde tattoo in hun nek. Ik slik en stap naar achteren en doe de deur dicht. Als ik me omdraai zie ik een jongen voor me neus staan, waardoor ik een harde gil geef. Hij pakt me stevig vast en gooit me tegen de muur aan.

"WIE BEN JIJ?!" Roept hij kwaad. Ik slik en kruip bang naar achteren. Hij pakt me op en duwt me keihard tegen de muur aan. Ik kijk hem aan en zie een brandblusser. Ik haal sneller adem dan normaal en pak de brandblusser en gooi het tegen zijn hoofd aan en ren snel weg.

Ik ren zo snel mogelijk naar buiten. En als ik buiten ben zie ik nog meer mensen buiten staan. En het lijkt er niet op dat ik weg kan gaan....

Psychotic || Samuel LeijtenWhere stories live. Discover now