Psychotic || Samuel Leijten

Hoofdstuk 18

Er zijn nu al 4 dagen voorbij. Ik heb Samuel de hele tijd genegeerd. De woorden die hij zei. 'Geloof mij Soof niet Scott. Als je weet wat hij gaat doen..' Zijn zinnen spoken steeds door mijn hoofd waardoor er een misselijk smaak in mijn mond komt. Ik ren meteen naar het wc en hurk snel neer en geef alles over. Als ik klaar ben, veeg ik zuchtend mijn mond af en trek ik door en loop ik naar de wastafel. Ik spoel mijn mond en kijk dan recht naar het spiegel en draai me stukje om. Mijn buik begint groter te worden. Ik glimlach en loop snel weer terug. Stephanie doet de laatste 4 dagen heel raar. Er hangt een rare sfeer in Eichen House. Mason heb ik ook al heel lang niet gezien. Ik wil het vragen aan Samuel maar hoe minder contact met Samuel hoe beter het voor me is. Ik loop langs de cellen en wordt ineens bij mijn hand gegrepen door dezelfde vrouw die me op mijn eerste dag naar zich toe.

"Mevrouw laat me los of-" "Meid. Ik ben niet gek. Niemand van ons hier gek. De mensen die hier werken zijn gek!" Roept ze. Ik kijk haar niet begrijpend aan.

"Ik weet dat je niet bij hun hoort. Ga vandaag om 3 uur naar beneden."

"De kelder? Dat is verboden gebied. Ik mag daar niet zijn." De vrouw zucht.

"Niemand zal je pakken. Hun zijn 3 uur in een vergadering." Zegt ze. Er gaan allemaal vragen door mijn hoofd. Wie is zij? Wat heeft ze ermee te maken? Wie is hun? Wat bedoeld ze hiermee?

"Ik moet door." Zeg ik snel en loop naar Samuel's cel en leg mijn pasje op het apparaat. Ik hoor geklik en zie de deur open gaan en loop dan naar binnen.

"Soof je bent er weer. Alsjeblieft luister naar me." Ik negeer al zijn woorden en leg het dienblad op zijn tafel en draai me om en loop weer richting de deur.

"Scott gaat je kind vermoorden! Hij weet het en vanavond ben je het kwijt! Please luister naar me!" Roept Samuel hysterisch. Ik draai me met een ruk om en loop snel naar hem toe en sla hem recht in zijn gezicht.

"Jij! Jij hebt niks over mij te zeggen! Hoor je me?! Scott is niet net als jouw!" Roep ik kwaad. Ik zie hem slikken. Hij zucht en gaat dan zitten.

"Ik heb je gewaarschuwd." Ik zucht geïrriteerd en loop zijn cel uit en controleer of zijn cel dicht is. Ik kijk op mijn horloge. 3 uur... Snel loop ik naar beneden en kijk ik om me heen of niemand me ziet. Ik ren de trap snel af en kom bij de kelder aan. Het is hier griezelig. Ik hoor waterdruppels vallen. Dit is echt eng. Ben ik in een horrorfilm beland? Ik zie een deur en probeer het open te maken maar het lukt niet. Het zit opslot. Ik pak uit mijn haren mijn haarspeld en doe het slot open en loop naar binnen. Ik zie allemaal oude boeken. Documenten. Er ligt hier van alles. Dagboeken. Apparaten. Filmpjes. Wat is dit allemaal? Snel loop ik naar een document. Ik maak het open en begin het te lezen. Net voordat ik 1 zin kon lezen hoor ik iemand hoesten. Van schrik laat ik het document vallen en draai ik me snel om en kijk ik recht in de ogen van Scott.

"Verboden terrein babe." Ik slik en zie dat hij een knuppel te voorschijn haalt.

"Nu moet je ook straf krijgen." Ik begin sneller adem te halen. Nee nee had Samuel toch gelijk? Ik wil mijn kind niet kwijt. Omg... nee...