(Luister audio terwijl je leest.)
Ik ren met Sarah in mijn handen naar boven. Duizenden vragen gaan er door mijn hoofd. Wat heeft Samuel gedaan met Liv? Is het daarom dat ze zo raar deed tegen me? Ik snap het niet meer. Ik snap niks meer. Ik wil Sarah veilig houden.
"JE HIELD NIET VAN ME! ALS JE NIET VAN MIJ HOUDT DAN VAN NIEMAND NIET!" Hoor ik Liv roepen. Omg... Laat dit niet de reden zijn dat ik nu de belangrijkste persoon van mijn leven kan verliezen.. Ik leg Sarah op bed en open de kast. Ik doe alle dingen eruit en leg er dekens en kussens neer en leg Sarah erin.
"Mama houdt van je. Het maakt niet uit wat er gaat gebeuren. Mama en papa houden van je." Zeg ik met tranen in mijn ogen en ik doe de deuren van de kast een beetje dicht zodat ze niet zichtbaar is, maar wel adem kan halen. Ik pak mijn pijl en boog en loop naar beneden. Ze zijn er niet. Ze zijn niet meer binnen. Ik loop snel van de trap af en loop naar buiten. Liv ligt op de grond en Samuel is oke. Ik ren naar hem toe en knuffel hem.
"Omg.. Samuel. Ik dacht dat ik je zou verliezen." Zeg ik bang en knuffel hem steviger. Ik laat mijn pijl en boog vallen om hem nog steviger vast te houden. Ik zucht opgelucht.
"Samuel, ik hou va-" Iets steekt door mijn rug en ik kan amper adem halen en ik laat Samuel los.
"Sophia?" Vraagt Samuel en kijkt me geschrokken aan en ziet dan dat ik ben gestoken. Als ik val vangt Samuel me snel op.
"Nee nee.." Zegt hij zachtjes. Ik slik.
"It's okay.. Its okay... Ik ben in jouw armen. Mijn eerste echt liefde. Ik hou van je. Ik hou van je. Blijf er altijd voor Sarah zijn.. Steun onze kleine meisje.." Zeg ik. Adem halen gaat moeilijker en ik voel dat ik weg val. Mijn hart begint langzamer te kloppen en ik zie zwarte vlekken.
"Nee! Blijf wakker Sophia. Don't you dare to leave me!" Roept Samuel en pakt mijn hand vast. Ik glimlach moeilijk naar hem.
"Na alles wat we hebben meegemaakt ben ik blij dat ik altijd voor je heb gekozen. Ik hou van je.. zoveel." Zeg ik en tranen rollen over mijn wangen.
"Ga niet weg alsjeblieft." Zegt Samuel. Zijn tranen vallen op mijn gezicht.
"Ik zal altijd over jullie waken. Ik zal altijd bij jullie blijven." Zeg ik. Hij schud zijn hoofd.
"I-ik hou van je. A-ah." Zeg ik moeilijk. Ademen gaat nu nog moeilijker en ik weet dat ik elke moment kan opgeven.
"Ik hou van je. Zoveel. Sophia ga alsjeblieft niet weg." Huilt Samuel en drukt me steviger tegen hem aan.
"Take care of her." Zeg ik zachtjes en kijk hem aan en hoest dan en er komt bloed uit. Ik slik.
"I-ik hou zoveel van jullie beide." Zeg ik en ik zie zwarte vlekken.
"Nee Sophia blijf hier!" Roept Samuel. Ik stik en hoest een paar keer en daarna val ik weg.
YOU ARE READING
Psychotic || Samuel Leijten
Fanfiction''Hij heeft zijn moeder en zussen open gesneden en hun organen opgehangen op een waslijn..'' Zegt Stephanie. Ik kijk haar geschrokken aan. Welke monster zou dat zijn eigen familie aan doen? ''Waarom zou hij zijn eigen familie kwaad doen?'' Vraag ik...
