'''Ja Sophia! IK VIND JE GODVERDOMME LEUK! IK WIL HET NIET EN IK WIL GODVERDOMME DAT JE VERDWIJNT EN GAAT VERHUIZEN!'' Schreeuwt hij kwaad. Ik schrik door zijn reactie en kijk hem verward aan. Wat wilt hij?! Waarom moet ik gaan verhuizen?!
''WAAROM MOET IK GODVERDOMME WEG?! WAT HEB IK GEDAAN DAT IK WEG MOET GAAN?! WAAROM BEANTWOORD JE GEWOON NIET MIJN FUCKING VRAGEN?!!!'' Schreeuw ik kwaad en begin uit frustratie te huilen. Hij kalmeert me en wrijft met zijn hand over mijn rug wat ik heel leuk vind.
''Omdat ik je niet kwijt wil Soof.. Je moet weg Scott gaat terug komen en dan ben je in gevaar...'' Zegt hij en houdt me steviger vast. Scott? Waarom is hij gevaarlijk?
''Samuel ik wil niet weg. Ik wil hier blijven bij jou!'' Roep ik en veeg mijn tranen weg. Ik weet niet waarom. Hoe hij me heeft behandeld is zo erg maar nee ik hou van hem en ik weet niet waarom.
''Je moet weg.. Ik wil ook bij je blijven maar weet dat ik hier weg ga... Ik kom hier uit door iets maar ik vertel het je niet want dat kan je dood worden Soof... Ik beloof je om je brieven te sturen!'' Nee nee! Ik wil hem! Niet zijn brieven.
"IK WIL GEEN BRIEVEN VAN JE! IK WIL JOU!" Roep ik huilend en met die woorden zoent hij me. Hij pakt me vast en duwt me tegen de muur aan. Ik ga met mijn handen naar zijn haar en trek er zachtjes aan. Hij streelt mijn wang en bijt op mijn onderlip waardoor ik glimlach. Als ik me terug trek kijk in de mooie ogen van Samuel.
"Je moet gaan..." Zegt hij zachtjes en stapt naar achteren. Ik schud mijn hoofd. Dit meent hij toch niet? Ik wil niet gaan.
"Nee. Ik ga niet." Zeg ik beslist en blijf hem aan kijken. Hij veegt mijn tranen weg.
"Ik wil je kunnen beschermen en zo gaat het niet.. Ik kom langs.. echt waar maar je moet nu weg.." Zegt hij en kust me zachtjes op mijn lippen.
"Beloof je dat je terug komt?" Vraag ik zachtjes terwijl ik hem stevig vast hou.
"Ik beloof het je." Ik voel zijn adem in mijn nek prikkelen en ik doe mijn best om hem niet te zoenen. Hij kijkt me lang aan en zoent me dan.
"Be safe." Fluistert hij in mijn oor en kust mijn wang dan. Ik knik en hou zijn handen stevig vast. Ik wil niet gaan. Ik ben bang waarom ik nu ineens weg moet. Ik weet niet eens wat we nu eigenlijk van elkaar zijn. We gedragen alsof we een stel zijn maar zijn we dat ook?
"I-ik wil niet gaan Sam.." Zeg ik zachtjes en knijp harder in zijn handen. Hij zucht.
"Ik zie je sneller dan je denkt." Zegt hij en kust me zachtjes op mijn lippen. Ik zucht en mijn ogen vullen weer met tranen. I just can't let him go...
"Ik kom snel Soof." Zegt hij en kijkt me doordringend aan. Ik knik en hoop nog steeds dat hij zegt dat ik zijn meisje ben of tenminste dat hij zegt dat hij van me houdt..
"I-Ik ga naar Nederland. Ik ga in de hoofdstad Amsterdam wonen." Zeg ik na een tijdje. Ik ga wel bij mijn vriendin intrekken.
"Dan zie ik je in Amsterdam weer." Zegt hij en kust me nog een keer op mijn wang. Ik glimlach zwakjes en loop zijn cel uit.
"Ik hou van je." Zegt hij. Meteen draai ik me om en ren naar hem toe en knuffel hem en begin keihard te huilen.
"Ik ga je zo erg missen." Zeg ik huilend. Hij kust mijn tranen weg en glimlacht naar me.
"Ik jou ook Sweetheart." Zegt hij. Het woordje sweetheart laat me smelten en zorgt er meer voor dat ik niet bij hem weg wil gaan....
YOU ARE READING
Psychotic || Samuel Leijten
Fanfiction''Hij heeft zijn moeder en zussen open gesneden en hun organen opgehangen op een waslijn..'' Zegt Stephanie. Ik kijk haar geschrokken aan. Welke monster zou dat zijn eigen familie aan doen? ''Waarom zou hij zijn eigen familie kwaad doen?'' Vraag ik...
