Ejderha Kız 4; Kan Kehanetleri

11. Bölüm

Hepinize merhaba sevgili  ejderha okuyucularım. Akşam bir okuyucum olan bir tanıdığım ile yazar olarak konuştuktan sonra bölümü bugun tamamladım . Umarım hoşunuza  giden bir bölüm olur. Müzikle okursanızdaha iyi olur gibi... ama siz bilirsiniz tabi. Iyi okumalar. Fesatli günler dilerim 😈
Miray

Kalbimin bu kadar hızlı atması normal miydi? Onun gözlerinin beni kendine dogru çekmeye başlaması normal miydi? Onu öpmek, bana ait olmasını istemek, kimse ona bakmasın istemek, yüzündeki gülüşün hiç yok olmamasını istemek,... fazla mıydı?

Fazla hızlı gittim sanırım. Size olayları başından anlatayım.

Saraya geldiğimizde hala kendimi sarhoş gibi hissediyordum. Kendime gelmek için yukarı çıktım.

Hızla odama girdim ve kapıya yaslanıp derin nefesler aldım. Kalbim garip bir sekilde atıyordu. Ikiye ayrılmış sanki, biri farklı, diğeri farklı şekilde atıyordu.

Nefes al, git bir duş al. Dedim kendi kendime. Hızla üstümdekileri çıkardığım gibi banyoya girdim. Düşüncelerimden arınana kadar duşun altında kaldım. Arındığımı düşündüğüm zaman yavaşça çıktım banyodan. Havluma sarınıp odaya geçmek için kapıyı açmıştım ki kapının yanında bekleyen Mert'i görmem ile donup kaldım.

"Senin ne işin var burda?" diye sordum kalbim hızla atarken. Odaya girdim yavaşça. Ondan o kadar çok utanmıyordum nedense. Sanki alışkanlık vardı üzerimde. Belki de sürekli onu gördüğüm içindir.

"Sadece konuşmaya geldim." dedi sakince bana bakarak. Gözleri fazla mı koyuydu ne?

"Tabi, ben giyinirken konusabilirsin." dedim gülümseyerek. Onu biraz trollemek istedim 😊😂

"Gerçekten mi?" dedi gülümseyerek. Gözleri gittikçe koyulaşmaya başladı.

"Yok daha neler Mert. Ne söyleyeceksen söyle." dedim sakince.

'Tamam. Ben, sadece, aramızın biraz olsun normal olmasını istedigimi söylemek istedim." dedi sakince.

"Nasıl yani?" diye sordum merakla.

"Eski Mert ve Miray gibi olamasak da, en baştan başlasak olur mu?"  diye sordu gülümseyerek. Onun gözlerinde kaybolmak istedim. Bana o kadar güzel bakıyordu ki.

"Tamam." dedim ne dedigimi bilmeden.

"Tamam o zaman. Akşamki şölende görüşürüz." dedi gülümseyerek ve bana yaklaştı ama aniden kapıya döndü. Kapıdan çıkıyordu ki hızla bana dönüp, "Lütfen o garip elbiselerinden birini giyme. Ilginin üstünde olmasını sevmiyorum." dedi ve göz kırpıp odadan gitti.

Ona inat o elbiselerden birini giyecektim. Önce Masal'la konuşup onu akşamki şölen için gitmeye ikna ettim. Elbiselerime bakarken Mert'in dediklerini düşündüm. Sıfırdan başlamak. Güzel olabilirdi belki de. Onunla yaşadığım şeyleri tekrar yaşamak istiyordum. Ondan uzak durmak istemiyordum.

Evet, biliyorum ona beni bırakıp gitmesinin bedelini ödetecektim ama bu teklifinden sonra vazgeçtim. Onu ve aşkını geri istiyordum. Hem de bütün kalbimle. Aslında yarım kalbimleydi ama bunu o zaman fark etmemiştim.

Hızla dolabı karıştırırken kapı çaldı. "Gel." dedim elbise seçmeye çalışırken.

Esra ve Melek içeri geldi.

"Hoşgeldiniz." dedim gülümseyerek şaşkınca. Neden geldiklerini merak etmiştim.

"Bize elbise sözün vardı ya ondan geldik." dedi ve göz kırptı Esra.

"Evet, doğru. Gelin o zaman. Ben de elbise seçmeye çalışıyordum. Sizde seçin kendinize." dedim ve birlikte elbise seçmeye başladık.

Yok o olmaz, yüzüne gitmez, saçına gitmez, seni kapatır,... derken sonunda hepimiz elbise bulduk. Kızlar duş aldıkları için geriye giyinmek kaldı. Hızla üzerimizi giyerken, "Melisa ne alemde?" diye sordum merakla.