Chapter 30

248 9 0
                                    

EIRA'S POV

"Anong nangyari dun?" nagtatakang tanong ko sa sarili ko.

Hindi pa rin mawala sa isip ko yung inakto ni Thea kanina ng tinawag ko sya.

Sobrang weird lang kasi eh.

Nang makarating ako sa cafeteria ay nilibot ko ang mga mata ko para hanapin si Ethan.

After ilang seconds na paghahanap ay nakita ko na sya at linapitan ko sya sa inuupuan nya.

"Ethan! Ano yung importanteng sasabihin mo?" tanong ko ng makarating sa kung saan sya nakaupo.

"Umupo ka muna. Inorder na kita ng pagkain mo, kumain ka muna." seryosong sabi nya.

"Naks naman! Anong meron? ha?" natatawang sabi ko.

"May lagnat ka ba?" natatawang sabi ko habang hawak hawak yung magkabilang pisngi nya at pagkatapos ay nilagay ko yung likod ng palad ko sa bandang noo nya para i-check kung may lagnat nga sya.

"Tsk. wala kong lagnat Eira. Kumain ka na lang dyan." iritadong sabi nya.

"Okay! Sabi mo eh." sagot pagkatapos ay kumain na lang ng burger.

Gutom na din kasi ako eh.

*Munch*

*Munch*

Habang busy ako sa pagkain ay naalala ko nanaman si Thea kanina.

"Ethan nagkita na ba kayo ni Thea?" tanong ko sa kanya pagkatapos ay uminom ng coke.

"Why? May sinabi ba sya sayo?" magkasalubong ang kilay na tanong nya.

"Ah eh... wala lang. Ang weird nya kasi kanina eh. Teka lang-- what do you mean may sinabi sakin? May dapat ba kong malaman? May dapat ba syang sabihin? Tsaka ano pala yung sasabihin mo?" Pang-uusisa ko.

"Basta. Mamaya ko na sasabihin." seryosong sabi nya.

Nagpatuloy na lang ako sa pagkain.

"Ethan!"

'lub dub'

'lub dub'

Maya maya ay may narinig akong boses na nagsalita sa may bandang likuran ko kaya napatigil ako sa pagkain.

Shiz! Boses nya yun.

Naramdaman kong papalapit sya i mean sila sa direksyon namin kaya tinago ko yung mukha ko sa pamamagitan ng buhok ko.

"Hey man! Sino yang kasam-- Eira? ikaw ba yan?" napatingin ako kay Kiel ng magsalita sya.

"Ah haha Oo ako nga." awkward na sabi ko dahil ramdam ko na nakatingin sakin si Kiro at si Ethan.

Ano ba tong nangyayari sa kin? Bakit ba 'ko kinakakabahan?

Act normal Eira.

"You knew her?" nakatingin si Kiro kay Kiel.

Base sa tono ng boses nya ay nagtatanong sya.

"Oo naman! Bespren kami nyan, diba Eira?" sabi ni Kiel habang nakatingin sakin at tinataas baba ang dalawang kilay nya.

"Ha? Oo na lang Kiel."  natatawang sabi ko, pero deep inside na-a-awkward-an pa rin talaga ako.

"Okay lang sanay naman na akong i-deny. Pero eto, may joke ako..."

"Tsk! Tigilan mo muna kapatid ko sa walang kwentang joke mo Kiel. Tara na Eira."  Tumayo si Ethan pagkatapos ay hinawakan nya yung wrist ko kaya napatayo na din ako.

"Uy Ethan wait lang!" sabi ko at tumigil sa paglalakad kaya napatigil din si Ethan dahil hawak nya yung wrist ko.

"What?" bored na tanong nya.

"Bakit ba kasi parang nagmamadali kang maglakad? Wala namang nahabol satin ah! Tsaka san ba tayo papunta?" sabi ko.

Ang bilis nya naman kasi maglakad halos naiiwan nako. Kung hindi nya lang hawak ang wrist ko ay paniguradong naiwan nako sa paglalakad.

"Sa bahay, may sasabihin sayo si Daddy." seryosong sabi nya at nagpatuloy ulit sa paglalakad.

~~~

ETHAN'S POV

Sorry Eira. Para din naman sayo tong ginagawa ko.

Ayaw ka naming mapahamak ni Daddy.

Hanggat malapit ka sa kanya ay nandyan ang posibilidad na mapahamak ka.

MOTSB 2: Stuck On You (Completed)Où les histoires vivent. Découvrez maintenant