S:"Alice~!" Φώναξα για ακόμα μια φορά ενώ έτρεχα ανάμεσα στο πλήθος μαθητών που υπήρχε στον μακρύ διάδρομου.
Έτρεχα πίσω από ένα κορίτσι που από τότε που είχε έρθει για πρώτη φορά στο σχολείο, είχα νιώσει πολλά που μέχρι τότε δεν είχα νιώσει για καμία.
Ακούει στο όνομα, πρώτη αγάπη.
Ήταν ένα κοριτσι γεμάτο μυστήριο. Τα μαύρα, ίσια και μακρυά μαλλιά της, κάλυβαν συνεχώς το πρόσωπο της ώστε να μην είναι ορατό. Αν και το είχα δει μια φόρα στις τουαλέτες όταν πλενώταν επείδη έκλαιγε, ηταν πολύ όμορφη. Είχε ένα χλωμό, λείο πρόσωπο με μεγάλα μαύρα μάτια και φουσκωτά χείλη που ηταν σκισμένα από το κρύο. Από τότε που την ειδα καταλάθος στην τουαλέτα, κατάλαβα πως είχα ερωτευτεί μαζί της.
Ξανά φώναξα για άλλη μαι φορά το όνομα της, το οποίο μου θύμιζε μυστήριο και... Μια χώρα θαυμάτων. Τότε είδα την ανορεξικιά φιγούρα της να γυρνάει αργά και να με κοιτάζει μέσα από τα μαλλιά της, τα οποία είχαν μπλεχτεί στα βιβλία που κουβαλούσε. Όταν την πλησίασα, προσπαθησα να αναπνεύσω κανονικά, επαναφέροντας τον φυσιολογικό σφυγμό, καθώς το κεφάλι της ήταν στο στήθος μου, σκυμμένο. Χαμογέλασα και της άγγιξα τους ώμους, γερνώντας ταυτόχρονα προς το ύψος της. Εκείνη συνέχιζε να κοιτάει στο πάτωμα.
Από την πισινή τσέπη του παντελονιού μου έβγαλα ένα μπουκέτο από ελάχιστες άσπρες μαργαρίτες, οι οποίες ηταν οι αγαπημένες της. Το υπερβολικά αδύνατο κορίτσι που στεκοταν μπροστά μου, αναφώνησε με θαυμασμό καθώς σήκωσε το κεφάλι της και με κοίταξε.
Ήμουν σίγουρος για αυτό που ήθελα να κάνω τώρα και που ήθελα πάντα να το κάνω. Ήθελα να γινόταν το πρώτο κορίτσι μου και ας ήταν απόμακρη από όλους και μοναχική. Ας ήταν περίεργη και κλειστή. Ας ήταν ότι ήθελε γιατί όταν αυτό το κορίτσι που πρώτο μπήκε στην τάξη και με κοίταξε στο βάθος, ένιωσα πως είμαστε ίδιοι. Ένιωσα τον πόνο της... Πόνους που είχα και γω.
Και το ότι δεν καταφέραμε να μιλήσουμε ποτέ, η ανάγκη ότι ήθελα να την προστατεύω μεγάλωνε γιατί πονούσα όταν την έβλεπα μόνη και στεναχωρημένη. Την πονούσα πολύ.
S:"Θες να γίνεις το κορίτσι μου;" Της χαμογέλασα. Επικράτησε ησυχία καθώς με κοιτούσε έκπληκτη μέσα από τις τούφες μαλλιών της. Τα πρόσωπα μας απείχαν μερικά χιλιοστά καθώς οι ανάσες μας χτυπούσαν τα πρόσωπα μας.
Ξαφνικά η Alice σκοτείνιασε και κοίταξε κάτω στεναχωρημένη. Μάλλον είχα κάνει κάποιο λάθος... Το οποίο απογοητεύτηκα.
KAMU SEDANG MEMBACA
The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18
Fiksi Penggemar"Όνειρα που μου χάριζες και με δάκρυα έγραψαν ένα μίζερο βιβλίο με τίτλο το όνομα σου, Alice μου." Started: 1/10/2016 Ended: 7/7/2017 Started editing/correcting: 13/7/2018 Finished editing/correcting: 20/7/2018 [COMPLETED] [EDITED] [! DONT COPY !]
