The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18

X

Κοιτούσα αφηρημένος έξω από το παράθυρο μου στο οποίο οι σταγόνες της βροχής το χτυπούσαν απαλά. Οι άνθρωποι συνέχιζαν την πορεία τους ανενόχλητοι, γεμάτοι σκέψεις και άγχος. Κακόκεφοι.

Συνεχώς σκεφτόμουν την Alice. Άμα είναι καλά. Ανησυχούσα κάθε στιγμή... σήμερα είπα να κάνω διάλειμμα.

Στον εσωτερικό μου κόσμο είχε απλωθεί νεκρική σιγή, όπως και στο dorm. Oι υπόλοιποι έλειπαν. Πήρα το βλέμμα μου από το παράθυρο και κοίταξα προς το τραπεζάκι του σαλονιού μας. Ήμουν ήρεμος και το απολάμβανα.

Έμεινα ακίνητος κοιτάζοντας ανέκφραστος το κενό για αρκετή ώρα ώσπου ακούστηκαν τα αμάξια να φρενάρουν απότομα, προκαλώντας ταραχή στην γειτονιά. Αμέσως γύρισα να κοιτάξω πάλι έξω από το παράθυρο. Ήταν ένα κόριτσι που έτρεχε ανάμεσα στα αυτοκίνητα σταματώντας την κυκλοφορία. Έτριψα τα μάτια μου και ξανά εστίασα προς το κορίτσι.

Το κορίτσι είχε λιτά τα μαύρα μακριά και βρεγμένα μαλλιά του, φορώντας μαύρα και καλοκαιρινά ρούχα... Μα δεν μπορεί. Μόλις αντιλήφθηκα πως ήταν η Alice αμέσως σηκώθηκα από την πολυθρόνα και έτρεξα να πάω να την βρω.

Η βροχή είχε δυναμώσει, ρίχνοντας χαλάζι. Εκεί που την ακολουθούσα, φωνάζοντας το όνομα της, την είδα να πέφτει μέσα στην μέση του δρόμου. Σταμάτησα για λίγο και είδα πως κατευθυνόταν ένα φορτηγό προς την πεσμένη Alice. Χωρίς να περιμένω άλλο, έτρεξα προς το μέρος της και παίρνοντας την αγκαλιά, την πήγα πίσω στο dorm.

Αφού κάλεσα έναν γιατρό και την τακτοποίησε, με άφησε να μπω μέσα και να καθίσω δίπλα από την Alice, έχοντας τον γιατρό από πάνω μας. Είχε καταγράψει μερικές εξετάσεις που είχε μπορέσει να κάνει, ελέγχοντας τες ανήσυχος ξανά και ξανά. Τότε απόφασισε να με κοίταξει, φανερώνοντας περισσότερο την ανησυχία του.

Γ:"Έχει σηκώσει υψηλό πυρετό που μπόρει δύσκολα να κατέβει. Επίσης αφού την άλλαζα, βρήκα βαθιές πληγές σε μερικά σημεία του σώματος της. Δεν μπορώ να καταλάβω όμως από την μπορεί να έγιναν." Έβγαλε την κουβέρτα από το στήθος της, πιάνοντας απαλά το κάτω μέρος την μπλούζα της, και τραβώντας το ελαφρά επάνω φανέρωσε την επίπεδη και πληγωμένη κοιλιά της.

Κοιτούσα σαστισμένος την μελανιασμένη πλευρά που μου έδειχνε ο γιατρός, εξηγώντας μου τις πιθανότατα αιτίες και τα αποτελέσματα των πληγών.

Μα τι μου κρύβει και δεν θέλει να μάθω;

Έπειτα, συνοδεύοντας τον γιατρό προς την πόρτα, μου απευθύνθηκε για τελευταία φορά: "Άμα ξυπνήσει ή γενικά αν συμβεί κάτι, με τηλεφωνείς αμέσως!" Έγνεψα καταφατικά και κλείνοντας την πόρτα πίσω μου πήγα και κάθισα σε μια καρέκλα απέναντι από το κρεβάτι που κοιμόταν η Alice.