The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18

Πρόλογος.

Ήταν σκοτεινά. Ένιωθα με τις γυμνές πατούσες μου πως το πάτωμα ήταν απο παγωμένο γυαλί. Κρύωνα. Ήμουν μονάχα με τον μαυρο τζιν παντελόνι μου. Δεν ήξερα που να πάω. Το σκοτάδι δεν με άφηνε να δω καθαρά. Έτσι μετά απο αρκετή σκέψη άρχισα να περπατάω με μικρά βήματα.

Εκεί που περπατούσα διέκρινα ένα φως να αχνοφαίνεται στο βάθος του σκοταδιού. Το πλησίασα και αντίκρισα ένα καθρέφτη που είχε παγιδέψει ένα κορίτσι μέσα του το οποίο ήταν μονάχα με τα μαύρα εσώρουχα της αφήνοντας να φανούν οι χαρακιές ή και τις μελανιές της που είχαν προκληθεί απο δεύτερο ίσως άτομο. Πληγές υπήρχαν σε όλο το λευκό σώμα της. Το πρόσωπο της ήταν σκυφτό, καλύπτοντας το τα μαύρα μακρυά μαλλια της. Ξαφνικά ακούσα τσιρίδες και λυγμούς να προέρχονται μέσα απο τον καθρέπτη. Ηταν δικά της. Ήμουν σίγουρος ότι ήταν δικά της. Όταν παρατήρησα καλυτερα είδα πως δάκρυα έπεφταν στο πάτωμα. Ένιωσα την καρδια μου να σπάει. Τι να κάνω; Πως να την βοηθήσω;

Εκεί που πήγα να αγγίξω τον καθρέπτη, το κορίτσι σήκωσε το βλέμμα της και με κοίταξε στα μάτια. Το πρόσωπο της είχε μια πολυ σπάνια απόχρωση: ήταν μεταξύ μοβ και μπλε ενώ τα μάτια της ήταν κατακόκκινα με μαύρους κύκλους απο κάτω. Τα σκουρόχρωμα μάτια της παρέμεναν καρφωμένα μέσα στα δικά μου με αποτέλεσμα να ανατριχιάσω και να πάγωσω ολόκληρος. Ενιωσα σαν να ήταν η μοναδική που μπορούσε να με κάνει να νιώσω ότι ήμασταν φτιαγμένοι από την ίδια αστεροσκόνη καθώς στο πρόσωπο της άρχιζε να εμφανίζει το δικό μου.

Πήρα μια βαθιά ανάσα δηλώνοντας τον φόβο που μου είχε προκαλέσει και μεσα σε δευτερόλεπτα, το γυάλινο πάτωμα έσπασε και επεσα μέσα σε μια βαθιά θάλασσα. Είχε ένα σκούρο πράσινο χρώμα στην επιφάνεια της ενώ το μαυρο κυρίευε στο βάθος της. Ήμουν ενδιάμεσα. Άρχισα να κουνάω τα χέρια και τα πόδια με γρήγορο ρυθμό για να μπορέσω να ανέβω στην επιφάνεια αλλά δεν τα κατάφερα. Όσο πιο πολύ προσπαθούσα, τόσο έμενα σταθερός στην θέση μου. Σταμάτησα και κοίταξα θλιμμένος επάνω όπου υπήρχε ακόμα το φως να αχνοφαινεται και μετά έκλεισα τα μάτια μου, αφήνοντας το κεφάλι μου να κοιτάξει κάτω. Το νερό δεν με άφηνε να βυθιστώ στο σκοτάδι, ούτε να σωθώ. Τώρα ποια πνιγομουν στη κυριολεξία.

Κάποια στιγμή άκουσα να πέφτει άλλος ένας σε αυτήν την κρύα θάλασσα κάνοντας με να ανοίξω απότομα τα μάτια μου. Ήταν εκείνο το κορίτσι. Βρίσκονταν λίγα μέτρα μακριά μου. Οι πληγές της γινόντουσαν εντονότερες καθώς και τα χρώματα του προσώπου της. Η καμπούρα της πλάτη της μεγάλωνε ολο και πιο πολύ. Τα μάτια της τα ανοιγόκλεινε αργά κοιτάζοντας μέσα στα δικά μου. Το μαυρο σκότος που υπήρχε στο βάθος, βύθιζε αργά το άσπρο, σχεδόν διαφανές, σώμα της.

"Σώσε με." Διάβασα τα χείλη της να μου λένε, αδύναμα. Αργοπεθαίνε.

Όταν το κεφάλι της έφτασε στο ύψος της κοιλιά μου, έπιασα απαλά το χτυπημένο χέρι της χωρίς να θέλω να την πληγώσω περισσότερο και την σήκωσα έως στο ύψος μου. Μόλις την κοίταξα, είχε ξανά σκυμμένο το κεφάλι της. Αντίκρισα όμως πως οι πληγές που είχε εξαφανίστηκαν. Γεμάτος θάρρος, έπιασα το πιγούνι της και το σήκωσα ώστε να μας ενώσω ξανα τα βλέμματα μας. Μόλις σήκωσε το κεφάλι της όμως, ένα δυνατό φως με τύφλωσε.

Βρέθηκα να κάθομαι σε μια καρέκλα, κοιτάζοντας θολά το πάτωμα λόγω των δακρύων μου. Ένιωθα όσα ένιωσα πριν χρόνια. Ένιωθα πόνο. Ένιωθα να πεθαίνω αργά και βασανιστικά. Ένιωθα μόνος. Ήλπισα πως μετά απο τόσα χρόνια δεν θα βρισκόμουν ποτέ σε αυτην την κατάσταση. Το ευχόμουν.

Το μέρος γύρω μου φωτίστηκε μόλις ακούστηκαν βήματα να κατευθύνονται προς στο μέρος μου. Σήκωσα το βλέμμα μου για να δω για ποιον επρόκειτο. Ηταν ξάνα αυτο το κοριτσι-φάντασμα που φορούσε μια μαύρη ρίχτη μπλούζα, ένα μαυρο τζιν παντελόνι, μαύρες μπότες και ένα μαυρο τζόκερ που πάνω του υπήρχε ένας ήλιος. Την κοιτούσα εξαντλημένος ανοιγόκλεινοντας, αυτήν την φορά εγώ, αργά τα μάτια μου. Μου χαμογέλασε γλυκά και με έπιασε απο το καρπό του χεριού μου, σηκώνοντας με απο την πλέον άσπρη καρέκλα μου.

Τρέχαμε για το άγνωστο. Γελούσαμε ποια. Δεν υπήρχαν δάκρυα. Ημασταν χαρούμενοι. Κρατιομασταν χέρι χέρι. Σβηχτα. Μπορούσα να ακούω την φωνή της να μου απευθύνεται όλη την ώρα. Δεν σταματούσε να με ρωτά. Ηταν τόσες πολλές οι ερωτήσεις της, που είχαν γίνει ενα βουητό μέσα στο κεφάλι μου με αποτέλεσμα να μην μπορώ να καταλάβω τι μου έλεγε. Το μόνο που μπορούσα να ακουσω καθαρα ηταν αυτη η γλυκιά φωνή της. Ένιωθα ερωτευμένος. Μάλλον ήμουν ερωτευμένος μαζι της. Ερωτευμένος με ένα άγνωστο κοριτσι. Ερωτευμένος με το κορίτσι των ονείρων μου. Ερωτευμένος με μια φαντασία.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rapm:" Jimin! Suga! Σηκωθήτε, σε μισή ώρα έχουμε dance practice! Άντε!"

Ορίστε και ο πρόλογος της ιστορίας μου αυτής. Ελπίζω να σας αρεσει αυτη η, κάπως, θλιβερή ιστορια μου. Για τώρα θα ήθελα να μου πείτε αν καταλάβατε τίποτα απο τον πρόλογο και τι καταλάβατε ; 😂

Μέχρι τα επόμενα κεφάλαια τα λέμε 💘