The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18

XVI

Ξαφνικά με ξυπνάει ένας δυνατός ήχος καθώς πολλές γυναικείες φωνές και γέλια ακούστηκαν μετά. Άνοιξα τα μάτια μου αργά και αντίκρισα μερικές μαδημένες μαργαρίτες ανάμεσα στην σκόνη, κάτω από το κρεβάτι. Αμέσως μια γλυκιά μυρωδιά έσπασε την μύτη μου, κάνοντας την κοιλία μου να γουργουρίσει από λιγούρα. Ήταν γνωστή η μυρωδιά... Ήταν η μυρωδιά της αγαπημένης μου σοκολάτα. Χαμογέλασα και σηκώθηκα με την βοήθεια του ξύλινο έδαφος. Κοίταξα τριγύρω, μπερδεμένος. Οι φωνές σταμάτησαν απότομα να ακούγονται. Που είμαι;

Κοίταξα έξω από το παράθυρο. Είχε απλωθεί απόλυτο σκοτάδι, χωρίς αστέρια να φεγγοβολούν στοργικά καθώς ο άνεμος χτυπούσε με δύναμη τα φύλλα των δέντρων και τα παράθυρα, κάνοντας τα να βουίζουν τρομακτικά. Κοίταξα πάλι κάτω από το κρεβάτι. Είδα πάλι μέσα στην σκόνη, τις μαδημένες μαργαρίτες αλλά και κλειδιά, κομμάτια χαρτιών και ένα τετράδιο. Έκανα να το πιάσω, ώσπου ακούστηκε το όνομα μου μέσα στην νεκρική σιγή. Σήκωσα το κεφάλι μου, τρομαγμένος ενώ τα λόγια της μυστήριας γριούλας ήρθαν στην θύμηση μου, προκαλώντας μου ρίγος.

H Alice... Το σπίτι...

Η καρδία μου χτυπούσε γρήγορα, όταν ακούστηκαν αργά βήματα να ανεβαίνουν τις σκάλες. Δεν ήξερα τι θα συνέβαινε και η ιδέα ότι αυτήν την φορά δεν ήταν όνειρο, με τρόμαζε περισσότερο. Δεν ήξερα πως και τι έπρεπε να κάνω. Οπότε πήγα κάτω από το κρεβάτι, σαστισμένος.

Α:"Έχει γενέθλια σήμερα, μητέρα." Είπε η Alice τελικά χαρωπά στεκούμενη μπροστά στην πόρτα, ανακουφίζοντας με. Αμέσως έκανε γρήγορα και ήσυχα βήματα προς το κρεβάτι της. Άνοιξα ορθάνοιχτα τα μάτια μου και κοίταξα προς την μεριά που είχε απλώσει το χέρι της να πιάσει κάτι, ώσπου όταν έπιασε το πόδι μου, τσίριξε τόσο δυνατά ενώ αργότερα με έπιασε με τόσο βίαιο τρόπο...

Τότε σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι, ανασαίνοντας γρήγορα και πιάνοντας την καρδία μου η οποία χτυπούσε δυνατά.

J:"Suga είσαι καλά;" Με ρώτησε ανήσυχος ο Jimin ο οποίος ήρθε και έκατσε δίπλα από τα πόδια μου. Κοίταζα σαν χαμένος το λευκό πάπλωμα μου, προσπαθώντας να αντιληφθώ πως εκείνο το τόσο αισθητό όνειρο... ήταν ένας ακόμα εφιάλτης. Όταν ησύχασα σε κάποιο βαθμό κοίταξα γύρω μου. Τα έντονα φώτα που φώτιζαν το δωμάτιο, οι μηχανές που βρισκόντουσαν γύρω μου και τα λευκά παπλώματα με βοήθησαν να καταλάβω ότι πλέων ήμουν πάλι σε αυτά τα μην αναπαυτικά κρεβάτια του νοσοκομείου. Τέλος κοίταξα τον Jimin ο οποίος περίμενε εξηγήσεις.