Οι κουβέντες που είχα ανταλλάξει με την Alice εκείνο το βράδυ με είχαν στοιχειώσει. Πως κατάφερα και έκανα όσα έκανα και είπα όσα της είπα; Κανένας δεν ξέρει. Όμως με έκανε να ξεχάσω το μέλλον, το παρόν και το παρελθόν. Με έκανε να ξεχάσω ότι είμαι kpop idol. Απλά ήταν η Alice και εγώ και κανένας άλλος. Οι δυο μας σε έναν ξεχασμένο τοπίο. Τοπίο που δεν καταστράφηκε ακόμα από εμάς, τους ανθρώπους...
Έχουν περάσει μονάχα 2 μέρες από τότε που συναντηθήκαμε τελευταία φορά και έχουν αρχίσει να με καταστρέφουν οι σκέψεις... Είχε δίκιο. Οι σκέψεις μπορούν να σε σκοτώσουν πριν καν το καταλάβεις. Παράξενο έτσι; Αλλά αληθινό. Όταν την φέρνω στην θύμηση μου με καταστρέφει. Πόσοι άραγε είχαν πέσει θύμα της; Αναπάντητο ερώτημα. Τι να σχεδιάζει πάλι; Δύσκολο να ξέρω. Όλα τα περιμένω από εκείνην...
Από τις σκέψεις με έβγαλε η ταμίας ρωτώντας με ξανά και ξανά την ίδια ερώτηση: Πως θα ήθελα τον καφέ μου τελικά, αφού πριν ήμουν αναποφάσιστος. Ενώ διάλεξα τυχαία, πλήρωσα και βγήκα έξω από την καφετέρια, συναντώντας τα υπόλοιπα μέλη. Αφού συγκεντρωθήκαμε όλοι ξεκινήσαμε να κατευθυνόμαστε προς το βαν μας που μας περίμενε πιο κάτω. Είχαμε κανονίσει να βγούμε για φαγητό. Ο Jin το αποφάσισε διότι δεν είχε προλάβει να αγοράσει υλικά για να μας μαγειρέψει μεσημεριανό. Εκεί που προχωρούσαμε αμίλητοι, χαζεύοντας στις οθόνες του κινητού μας, περνάνε από δίπλα μου 2 κορίτσια με σκυμμένα κεφάλια όπου η μία από τις δυο κατάφερε και μου έριξε τον ζεστό ρόφημα μου πάνω στα ρούχα μου με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας μεγάλος λεκές. Προτού φωνάξω, ένα χαρτάκι βρέθηκε πάνω στην οθόνη του κινητού μου.
Στις 7 στην στάση του λεωφορείου.
Το διάβασα και αμέσως η διάθεση μου άλλαξε. Ήξερα πως δεν θα καθυστερούσε να ξανά εμφανιστεί. Τύλιξα το χαρτί στα δυο και το έβαλα στην τσέπη του παλτού μου και συνέχισα την πορεία μου. Μόλις φτάσαμε στο βαν, μπήκαμε γρήγορα μέσα, ο μάνατζερ έκατσε στην θέση του οδηγού, έβαλε μπρος την μηχανή και ξεκινήσαμε για το εστιατόριο που είχαμε κλείσει τραπέζι.
Αφού γυρίσαμε πριν τις 7, πλύθηκα, άλλαξα ρούχα και χάζεψα τα αντικείμενα που είχα συλλέξει από την Alice και τα είχε υπολογίσει με ακρίβεια έτσι ώστε να τα βρω και να διαβάσω τις πληροφορίες που είχε γράψει για εκείνην, διότι λογικά δεν μπορούσε να μου πει η ίδια. Δίσταζε. Δεν ήθελε άλλα δάκρυα ποια. Δεν ήθελε να είναι στεναχωρημένη. Δεν ήθελε να τα θυμάται ποια... απλά δεν ήθελε.
YOU ARE READING
The girl from my dreams || Min Yoongi #BKAW18
Fanfiction"Όνειρα που μου χάριζες και με δάκρυα έγραψαν ένα μίζερο βιβλίο με τίτλο το όνομα σου, Alice μου." Started: 1/10/2016 Ended: 7/7/2017 Started editing/correcting: 13/7/2018 Finished editing/correcting: 20/7/2018 [COMPLETED] [EDITED] [! DONT COPY !]
