Παλεύοντας για την ευτυχία!

13. Άνοιγμα καρδιάς!

Δάφνη!

Όταν γύρισα σπίτι η Δέσποινα έτρεξε κατά πάνω μου σαν τρελή με τόση χαρά και με τόσο ενθουσιασμό. " Ήσουν  φοβερή." Μου έλεγε  τρελαμένη.

" κορίτσια  δεν παίρναμε  στο τραπέζι  για φαγητό;" είπε  ο πατέρας  της Δέσποινας  και εμείς  τον ακολουθήσαμε.

" Έλσα !" Φώναξε  ο Στέφαν  την υπηρέτρια." Θέλω  σε παρακαλώ  να βάλεις  ενα ακόμα  πιάτο  στο τραπέζι. "

"Περιμένουμε  κανέναν  Στέφαν;" ρώτησε  ο πατέρας του.

"Θα δείτε  σε ..." ειπε και κοίταξε το ρολόι του. "... τρία  , δύο,  ένα. " μέτρησε  αντίστροφα και το κουδούνι  χτύπησε. " Έλσα  πήγαινε  στην δουλειά  σου θα ανοίξει  η Δέσποινα  την πόρτα. " είπε  ο Στέφαν  και εκείνη  τον κοίταγε  με μάτια  που έλαμπαν.

"Δεν πιστεύω  να είναι  αυτό που  φαντάζομαι. " είπε  εκείνη  κατα ενθουσιασμένη  και έτρεξε  ως την πόρτα. 

" Είναι  μία  έκπληξη  και για τις δυο σας." Είπε  και με κοίταξε.

" Κώστα!" Αναφώνησε  η Δέσποινα  η οποία  τον έσφιγγε  στην αγκαλιά της και τον  φιλούσε.

Μόλις  το άκουσα πετάχτηκα  απο το τραπέζι  με ένα  τεράστιο  χαμόγελο  που κατέληγε  ως τα αυτιά.  Αυτο ήταν  το καλύτερο  δώρο  ππυ θα μπορούσα να  πάρω.

Τον αγκάλιασα τόσο  χαρούμενη.  Επιτέλους  ήρθε  ο μοναδικός  άνθρωπος  που  ειχα τοσο πολυ ανάγκη.  Το στήριγμά μου  και η μοναδική μου οικογένεια.

" πως και ήρθες  τοσο γρήγορα;" του έλεγα  και τον άφησα  στην αγκαλια της δικιας του.

"Γειά σου Στέφαν." Είπε εκείνος για να τον χαιρετήσει επειδή στεκόταν ακριβώς πιο πίσω. "Το ξέρω. Κανόνισε ο Στέφαν κάποιες  εκκρεμότητες που είχα και να μαι. Μου έλειψε η αδερφούλα μου και η γυναίκα της ζωής μου." Μου απάντησε εκείνος μετά και φίλησε την Δέσποινα.

Τότε η γυναίκα του Κ. Άντερσον μας φώναξε όλους στο τραπέζι για να φάμε.  Πήγα στο δωμάτιό μου και άλλαξα για να φορέσω κάτι πιο άνετο και πιο δροσερό και για να μην είμαι με τα ρούχα του γραφείου. Κάθισα μετά στο τραπέζι με τους υπόλοιπους για φαγητό και πρόσεξα την πεσμένη διάθεση του Στέφαν. Ίσως έφταιγα και εγώ για αυτό. Εκείνος προσπαθεί να μου δείξει πως ενδιαφέρεται και εγώ τα κάνω θάλασσα από φόβο.

Εκείνος  έφερε  τον αδερφό μου  και με έκανε  να χαμογελάσω  οπως δεν το έχει  κάνει κανένας άλλος. Και ξέρω  πως  μαζι του νιωθω μοναδικά.