Παλεύοντας για την ευτυχία!

2. Ήρθε για να μείνει!

Δάφνη!

"Τι θα κάνω βρε Δέσποινα; γιατί είμαι τόσο άτυχη;" είπα και με έπιασε πάλι η μελαγχολία μου και το παράπονο.

"Έλα ηρέμησε. Κάτσε να δούμε αν θα στείλει μήνυμα και που το πάει και ύστερα μιλάτε και το λύνεται. Μην βιάζεσαι να στεναχωρηθείς. Δες πρώτα τι θέλει και αυτός για να μην πληγωθείς."

"Δεν ξέρω. Δεν είναι ο πρώην μιας φίλης, είναι κάτι ακόμα χειρότερο. Της αδερφής μου και μάλιστα αυτή η κοπέλα με μισεί πραγματικά. Αν κάνω κάτι μαζί του φαντάσου τι θα γίνει;" έτριψα το μέτωπό μου.

"Εσένα σου αρέσει αυτός; Αν ναι τότε ξέχνα την αδερφή σου. Μίλησέ του. Πες του ποια στην πραγματικότητα είσαι και από εκεί και πέρα εξαρτάται από την απάντησή του. Όπως είπε είναι πληγωμένος και ένας πληγωμένος άντρας δύσκολα ξεχνάει και εύκολα αλλάζει. Από εμένα και τον Κώστα θα έχεις όλη την υποστήριξη που θες. Αν δεν σου αρέσει εσένα σαν άντρας και δεν βρίσκεις κάτι ενδιαφέρον σε αυτόν απλά δεν χρειάζεται ούτε να ασχοληθείς και ούτε και να το συζητάμε καν."Μου είπε ξέροντας πως με έχει γοητεύσει και πως σπάνια μπαίνω στην διαδικασία να ασχοληθώ με τον εαυτό μου.

"Δεν ξέρω. Αχ βρε Δέσποινα αν δεν είχα και εσένα τι θα έκανα.

" Πάμε να κοιμηθούμε γιατί αύριο δεν θα ξυπνάμε με τίποτα." Μου είπε ενώ χασμουργιοταν.

Μόλις ξάπλωσα δέχτηκα ένα μήνυμα στο κινητό μου και το άνοιξα. Ήταν αυτός. Ήθελα να ήταν αυτός.

Σε σκέφτομαι συνέχεια από την πρώτη στιγμή που σε είδα. Θα ήθελα πολύ να σε γνωρίσω καλύτερα και να σε ξανά δω. Μην μου το αρνηθείς...

Η αλήθεια είναι πως άργησα να του απαντήσω επειδή ολα μπλέκονται άσχημα μεταξύ τους. Η αδερφή μου είναι στην μέση για άλλη μία φορά. Ομως αισθανόμουν το ίδιο με εκείνον. Ελπίζω δηλαδή. Οι σκέψεις μου έγιναν πιο έντονες μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι.

"Θα ήθελα πολύ να σε ξανά δω και εγώ. :)" Του απάντησα τελικά εγώ.

{...}

Προσπαθούσα να ξυπνήσω την Δέσποινα, αλλά εκείνη τίποτα όσο και αν την σκούνταγα, όσο και αν της φώναζα να σηκωθεί. Χοροπηδούσα πάνω στο κρεβάτι και τελικά κατάφερα να την ξυπνήσω.

"Τι συνέβη βρε Δάφνη;" μου είπε νυσταγμένη. " Άσε με να κοιμηθώ δέκα λεπτά ακόμα." Μου είπε και ξανά έκλεισε τα μάτια της.