Schrijfwedstrijd, door GrijzeWolf

Finaleopdracht: Beccie321 - ChickLit

Het allerlaatste verhaal van deze wedstrijd... geniet van Beccie321's finaleopdracht!
--------------------------------
Ik schraap met mijn vork over mijn bord. Mijn ouders zitten weer eens over Jace te praten. Ik ben helemaal klaar met hem, hij is zó irritant!
"Je schapenpootje eet zichzelf niet op hoor." zegt mijn moeder. Ik geef geen antwoord, maar kijk haar aan met een geïrriteerde blik. Soms hebben mijn ouders echt géén humor.
"Heb je een beetje een ochtendhumeur? Kom op, meisje. Je moet goed eten! Je moet klaar zijn voor jouw speciale dag." Ze kijkt me pedo-achtig aan. Weer geef ik haar een geïrriteerde blik. Ik wil helemaal niet trouwen met Jace. Hij is een arrogante idioot, en bovendien ben ik nog veel te jong om te trouwen. Wat een drama...
Ik heb in mijn hoofd al een plan doorgenomen: Na de bruiloft verander ik in een weerwolf, en ren ik weg. Ik ga gewoon weg, ik zal iedereen achter laten. Heel even twijfelde ik, maar als mijn ouders zo weinig om me geven dat ze me uithuwelijken kan ik net zo goed weg gaan. Het heeft voor mij geen zin meer om hier te blijven, ik zal er niet beter van worden.
"Ach kop op! Het komt goed, je hoeft echt niet zenuwachtig te zijn. Ik weet zeker dat Jace perfect voor je is! En je hebt een prachtige witte jurk, je krijgt mooie make-up en je nagels zullen gelakt worden. Geloof me, dit is het beste voor je. Je moet niet verdrietig zijn, maar juist blij zijn dat je je mate hebt gevonden!"
"Die idioot is NIET mijn mate!" Ik sta op en ren naar mijn kamer. Ik haat ze! Waarom moeten ze mij uithuwelijken? Waarom denken ze dat die idioot van een Jace mijn mate is? Hij kan niet eens zijn eigen veters strikken!
"Robin, kom terug! Je moet vanavond nog naar Jace!" Ik negeer haar en ga op mijn bed liggen. Ze doen net alsof ik Jace geweldig vind, maar ik haat hem. Hij is vreselijk arrogant, en denkt alleen maar aan zichzelf.

*volgende dag*

Mijn moeder smeert wat concealer op mijn gezicht en gaat daarna verder met mijn lipstick. Ik heb een enorme hekel aan make-up, maar het maakt mijn moeder niets uit. Opeens komt Jace de kamer binnenlopen, wat een timing.
"Hi." zegt hij.
"Ik laat jullie wel even alleen." giechelt mijn moeder.
"Ik moet je iets bekennen." zegt Jace. "Ik wil helemaal niet met je trouwen. Mijn ouders willen dat ik het wel doe. Toen ze het aan me vroegen was ik aan het gamen -waar ik trouwens heel goed in ben- en toen mompelde ik maar wat. Sindsdien maakt het niet meer uit wat ik zeg, ze denken serieus dat ik met JOU wil trouwen."
Subtiel... Ik rol met mijn ogen. "Nou... Ik wil ook niet met jou trouwen, dus dan zijn we het eindelijk met elkaar eens over iets. Maar wat wil je doen dan? Ik heb mijn ouders al duizenden keren gezegd dat ik niet met je wil trouwen, maar ze blijven volhouden dat ik het wél wil."
"We kunnen gewoon weggaan na de bruiloft? Dan zullen we gewoon gehoorzamen totdat het over is, en dan gaan we weg zonder dat ze het door zullen hebben." zegt hij. Ik kan aan hem zien dat hij het leuk vind om de 'bad boy' te spelen.
"Het zou kunnen werken, maar denk je nou echt dat ze de bruid en bruidegom uit het oog zouden verliezen? Ze doen er alles aan om te zorgen dat de bruiloft goed zal verlopen." antwoord ik teleurgesteld.
"Denk je dat nou echt? Waarom zouden ze ons laten trouwen als we het beiden niet willen? Gebruik je brein toch eens! Ze laten ons trouwen zodat ze zelf rijker worden. Ze doen dit niet om ons, maar alleen om zichzelf. Ze zijn zó egoïstisch." Dat is heel raar om te horen van een enorme narcist...
"Ja... Oke. We kunnen het altijd proberen: Nooit geschoten, is altijd mis!" mompel ik. Ik vind het moeilijk om toe te geven dat hij gelijk heeft, dit keer. Ik mag hem niet, maar hij wil in ieder geval helpen zodat we zo snel mogelijk van elkaar af zijn.
"En als ze ons wel betrappen zeggen we gewoon dat we op huwelijksreis zijn. Ze zijn waarschijnlijk al heel blij dat we elkaar 'leuk' vinden." zegt hij, met een sarcastische nadruk op 'leuk'.
"Voor deze ene keer, wil ik met je samenwerken. Maar hierna wil ik je niet meer zien, nooit meer. Ik hoef je lelijke narcistische kop nooit meer voor me zien." zeg ik geïrriteerd. Tot mijn verbazing grijnst Jace.
"Het is grappig als je boos bent, maar probeer je haat voor mij binnen te houden. We moeten doen alsof we elkaar leuk vinden, weet je nog?" grinnikt hij. Ik vind het niet leuk om gecommandeerd te worden, maar in dit geval moet het wel. Ik moet het nog een paar uur vol houden, en dan ben ik eindelijk van iedereen hier af. Dan kan de zoektocht naar mijn echte mate beginnen, en blijft dit achter me als een vage herinnering.