"Why? May naaalala ka ba?"
"Madami" she said before pulling me for a kiss. I gladly returned her request. I kissed her with so much love.
Pinagdikit ko ang noo namin at tinitigan siya.
"So? Does this means that your answer is yes?" I ask
"Answer?"
"That you still love me" Hindi siya sumagot at tinitigan niya lang ako. For a moment natakot ako sa magiging sagot niya.
I know na sinabi ko sa sarili kong wag ako umasa, pero pwede naman siguro di'ba? She kissed me back. I think that's enough reason para maniwala akong meron pa, na mahal niya pa rin ako.
"H-hindi ko alam Bea" nagsimula na naman siyang umiyak kaya nataranta ako. "Hindi ko na alam. Naguguluhan na ko sa sarili ko"
I hugged her tight while caressing her back. "It's okay, love. It's okay" I whisper and kissed her head
"Naka-move on na ko eh. Tatlong taon akong nag-move on. Sabi ko wala na akong pakialam sa'yo, pero bakit ganon? Bakit nung nakita kita parang kinain ko lahat ng sinabi ko? Bakit parang balewala lang yung tatlong taon na pinagdaanan ko?"
Hindi ko alam ang isasagot kaya niyakap ko nalang siya ng mas mahigpit.
"Nung nakita kita, halo-halo yung pakiramdam ko eh. Masakit, masaya, galit, inis, excited, lahat. Naramdaman ko lahat the moment na nakita ulit kita. Gusto kitang yakapin non pero mas nangibabaw yung sakit at galit ko eh. Naalala ko bigla kung paano mo ko iniwan ng basta, kung paano ako naghirap sa araw-araw kasi para akong tanga na hinahanap ka kung saan saan. Masakit kasi Bea eh, hanggang ngayon masakit pa rin"
She cried and I can't do anything but to hug her tight.
"I'm sorry.. I'll make it up to you, love. I'm really sorry" I kissed her hair and wait for her to calm down.
Maya-maya pa, naririnig ko nalang na humihilik na siya. Natawa ako at inayos ko siya ng higa.
"Sleepwell my love" hinalikan ko siya sa noo at inayos ang mga buhok na humaharang sa mukha niya. "I know nasaktan kita, bigla akong umalis. I may not be saying the whole truth, pero para sa'yo din naman to"
I smiled while caressing her cheeks. She is like an angel when sleeping. Ang ganda niya talaga.
"I don't want you to know the truth, not because I'm mad at you. But because I am so inlove with you, and I'd rather choose to carry all this pain and sorrow than to share it with you. I love you so much that I chose to be hurt alone, than to see you crying. I hope someday you'll understand. I love you, Jhoana Louisse."
***
JHO
Nagising ako dahil sa lamig. Dahan-dahan akong nagmulat ng mata at napansin kong nasa kotse pa rin ako. Agad hinanap ng mata ko si Bea at nakita kong nagd-drive siya.
Hindi ko alam kung dapat ko bang ipaalam na gising na ako o mananahimik nalang ako dito sa likod. Ano bang ginawa ko kanina?! Jusko! Hinalikan ko siya! Argh!
Nagdadalawang isip man ay umayos na ako ng upo habang nagkukusot ng mata.
"Good morning" nakangiting sabi niya sakin habang nakatingin sa salamin.
"Nasan tayo?" Nilibot ko ang paningin ko sa labas at napakunot ang noo ko bigla "Nasa antipolo ba tayo, Beatriz?!" Halos pasigaw ko ng tanong dahil sa gulat.
Fifty Six
Start from the beginning
