Missing

Hoofdstuk 20

Belangerijke A/N aan het einde.

Niamh

Bran had een nieuw shirt voor me, niks super speciaal. Toch ben ik hem dankbaar, het is oversized dus het is super comfortabel en ik hoef niet zonder shirt te slapen. Want verder op de dag deed ik niet veel. Bran had wat eten gehaald van boven en mijn laptop dus ik heb wat spelletjes gedaan zoals Anno 1602 en Zoo tycoon. Al heel snel kwam de avond weer en ik sliep vroeg.

.

Ik open mijn ogen, niet zeker waar ik ben. Bij Leon en was dat van Bran een droom? Of anders om?

Zodra ik wil gaan zitten houden twee sterke armen mij tegen. Ik span mijn spieren automatisch. Zou ik toch bij Leon zijn? Ik zou er alles voor geven om bij Bran te zijn in plaats van Leon. Het persoon met mij in het bed trekt me dichter tegen hem aan zodat mijn hoofd onder zijn kin is. Op een andere manier ligt het super lekker en vind ik het niet erg. Dit is dan zeker Leon niet.

Door het donker kan ik verder niks zien behalve een rode gloed dat bij het nachtkastje vandaan komt. Ik knipper een paar keer met mijn ogen om te kijken welke cijfers er staan. 04:23.

Veel te vroeg om op te staan. Ik leun weer terug in Bran's knuffel, hij is net een grote teddy beer nu. Ik lach in mezelf bij die gedachte, zijn persoonlijkheid is alles behalve een teddy beer. Ik zucht van genot. Ik sluit mijn ogen even.

.

Ik word wakker van een beweging achter me. Nog niet willend opstaan grijp ik de arm die langzaam bij mij vandaan gaat. Ik knuffel het alsof het mijn laatste hoop is. Ik kreun als de kou mijn lichaam aanraakt. Ik grijp de warme arm nog beter vast. 'Nee,' zeg ik zachtjes, met een ochtendstem. Het persoon aan de arm zucht en gaat weer liggen, maar doordat ik de arm vastpakte draaide mijn lichaam mee. Ik heb mijn ogen nog niet geopend en er schijnt ook geen licht door mijn oogleden dus ik denk dat het ook nog geen ochtend is, of heel vroeg.

'Nog eventjes dan,' zegt Bran met een sexy diepe ochtendstem. Hij komt weer naast me liggen en meteen warm ik weer op, ik ben erg snel moe en koud. Mijn hart wordt ook warm om een of andere reden net zoals een raar gevoel in mijn buik. Ik negeer het en knuffel Bran nog half slapend. Een slapende mij doet vaak rare dingen die een wakkere Niamh nooit zou doen. Hij ligt met zijn borstkast naar mij toe en slaat zijn armen om me heen rond mijn middel. Ik nestel mijn hoofd tegen zijn schouder en het ligt fantastisch, en mijn hart voelt ook lichter meteen. Ik val bijna weer meteen in slaap.

.

'Nee.... je hebt de jongen.....natuurlijk... mooi.. dat is dan geregeld.. nee je raakt haar niet aan, begrepen!'

Ik hoor een bijna dierlijke grom ergens in de kamer. Ik open mijn ogen en zie een beetje licht schijnen vanuit de hoge ramen. Ik ga langzaam zitten en wrijf met de rug van mijn hand in mijn ogen terwijl ik gaap. Ik zie Bran heen en weer lopen door de kamer, met een telefoon aan zijn oor. Ik rol mijn hoofd een beetje heen en weer omdat mijn nek pijn doet, en strek mijn armen. Genoeg ochtend gymnastiek.

Ik grijp naar het glas water op Bran's nachtkastje maar ik pak alleen maar een leeg glas. Dan herinner ik me dat ik het opgedronken heb toen ik wakker werd van een nachtmerrie rond twee uur. Ik kreun van irritatie en zwaai mijn benen over de rand van het bed en sta op.

Meteen heb ik de aandacht van Bran, die naar mijn benen staart. Het shirt is een beetje omhoog gekomen. Met een lichte blos op mijn wangen trek ik het verder naar beneden terwijl ik zijn deur opdoe om naar de badkamer te gaan. Ik kan ook wel een douche gebruiken. Ik duik eerst even in mijn kamer om wat kleren te pakken maar mijn tassen zijn weg. Da faq?