HAYALLERİMİN YILDIZI -EXO-

İyi Dostlar (!) -20-

"Buna sevindim. Son bir sorum daha var"Diyerek Açelya'nın gözlerüne dikti gözlerini. Genç kız ona döndüğünde kaskatı kesilmiş gibi duruyordu. Bu Kyungsoo'yu sevindirdi, ona böyle bakarken yalan söylemesini bekleyemezdi.

"Bu kadar ısrar ettiğin şey... Neyi hatırlamamı istiyorsun? "

Açelya sertçe yutkundu. Ona söyleyebilir miydi? Hayır bunu kesinlikle kelimelere dökemezdi. Buna mecbur muydu? Evet,  o kocaman gözler kendisinin her hareketini izlerken yalan söyleyemezdi. Birkaç saniye yerinde oturmaya devam ederken genç adamın bakışları altında ezildiğini, daraldığını hissetti.

"Cevabını bekliyorum"diyerek diretti Kyungsoo. O gün her ne yapmışsa, pekte hoş olamazdı.

Açelya yerinden kıpırdandıktan sonra derin bir nefes verdi. Genç kızın kendisine doğru yaklaşması ile şaşkınca bakındı Kyungsoo. Açelya'nın elleri yüzünü bulduğunda dokunduğu yer buz tutumuş kadar soğuktu, Kyungsoo her hareketini izlerken Açelya aralarındaki mesafeyi kapattı. Şuan gözleri onadan başka odak bulamazken bir umut kırıntısının cığlığında yatakta yatan bedenin dudaklarına küçük bir buse kondurdu.

Kyungsoo itiraz etmeye vakit bulamadan Açelya'nın hızla odadan çıktığını gördü. Bir eli dudağına giderken olayların şokunu atlatmaya çalıştı. Onu öptüğüne göre o gün,  o sabah Kyungsoo 'da Açelya'yı mı öpmüştü?

*
«Şarkıyı açmanız şiddetle önerilir»

Baek elindeki su şişesini odanın bir köşesine bıraktı ve aynı hareketi yüzlerce defa denesede yapamayan Almira'ya döndü. Alayla onu süzerken gözleri ikide bir belirginliği geçsede asla unutamayacağı o yarayı buluyordu.

Asla bir kızı bu denli incittiğini görmemişti. Asla bir kızın onu bu kadar sinirlendirdiğini görmemişti.

"Sadece bacaklarını açıp kapatacaksın! Ne kadar zor olabilir ki? "Diyerek sinirle soludu Baek. Ayağa kalkarak Almira'nın tam önünde durduğunda hareleti yeniden ona gösterdi.

" Deniyorum. Ama yapabileceğimi düşünmüyorum. "Dedi pes edermiş gibi olduğu yere otururken Almira. Neredeyse iki saatir çalışsalarda sonuç vasattı. Yeteneksiz şahısın teki olduğuna kendini alıştırırken Baek tek elini Almira'nın omzuna koyarak güven verircesine sıktı. Tüm hafta yüzüne yapışıp kalan sinirle mutluluk arasındaki gülümsemesini gönderdi.

" Böyle devam edersen belki. Halbuki dünyanın en iyi dans hocasına sahipsin"Dedi Baek gözlerini imalı derecede devirirken. Almira ona bakmaya bile tenezzül etmeden oturduğu yerden kalktı.

"Biliyordum. Kai'ye sormalıydım! "Diyerek kendi aptallığını kabulleniyordu. Havlusunuda boynuna doladıktan sonra çıkmaya hazırlanırken Baek hızla bileğini tuttu.

" Aish! Dersimizin bittiğini kim söyledi? "

" Yoruldum Baek ve her yerim ağrıyor. Yarın devam ederiz,  zaten Kai'ye bakamam lazım. Dün yediği birşeyin midesini bozduğunu söylüyordu,  bu gün nasıl oldu kontrol etmeliyim. "dedi Almira sesini en yumuşak tonda tutup bileğini çekiştirerek kurtarırken. Baek cevam vermeyince bunu kendine şans bildi ve hızla odadan çıktı.

Terden yüznün her tarafına yapışan saçlarını elleriyle düzeltmeye çalışırken merdivenleri yarılamıştı bile. Birkaç yerinden üstündeki kapşonlusunuda düzeltti. Kendine ciddi imajı vermek için son kez at kuyruğunu sıkıp bıraktı.

Birkaç adım daha atarak son basamağa geldiğinde kolundan sertçe çekildi ve sırtı soğuk duvara şiddetle çarptı. Acıyla inleyecekken bedenini her tarafından saran kollarla şaşkınca bakakaldı.

"Üzgünüm ama gitmene izin veremem."Baekhyun'nun sesi kulaklarını doldururken nefesi kulaklarını gıdıkladı. Başı boyun girintisine yaslanmış biçimde, kolları Almira'yı her iki taraftan sarmalıyordu.

"Bende nasıl bir etki bırakıyorsun? Nasıl her saniye etrafımda olmanı istememi sağlıyorsun? Komik değil mi? Birine bu kadar çabuk bağlanmam. "sıcak nefes yeniden kendini hissettirdiğinde Almira kaskatı kesilmiş vücudunu serbest bıraktı,  şuan kollarındaki Baek'e sadece sevgiye muhtaç bir çocuk olarak bakabiliyordu. Küçük bir tebessüm yüzünde belirdiğinde karşılık verircesine kollarını Baekhyun'nun boynuna doladı.

" Burda kaldığım sürece yanında olacağım Baek bunun için endişelenmen gereksiz. "Dedi Almira Baek tereddütle geri çekilirken. Yüzü görebileceği bir duruma geldiğinde onunda gülümsediğini gördü,  yeni ergen gibi sevinçle zıpladığında kolarını yeniden Baekhyun'nun boynuna doladı,  kafasını aynı onun gibi boyun girintisine yasladığında ortamdaki tüm mutluluğu kelimeleriyle söküp attı Almira.

"Nede olsa birbirine destek çıkan iyi dostlarız! "

En saf duygular bile aşkla bezenirken umutlarınız çığlığında birbiriniz olmaya mahkumsunuz
*

Asya sinirle solurken son kez mesaj kutusuna baktı.

Ne kadar bakarsan bak imleç artmayacak malcığım

Ne kadar konuşursan konuş boş konuşuyorsun gavur ölüm benim

Bu aralar benden önemli olaylar var "Görümcen"  gibi

Sorma lan. Çok tatlış gözüksede... Bilmiyom bizim oralarda olsa bir türk kahvesi ile işi bağlamıştım.

Seni kim oğluna alır ki?

Senin yaptığın gider anca benim hoşuma gider. Deli miyim ki ben? Niye beni almasınlar mış?

Kendi iç sesinle konuşuyorsun... Bu yeterli bir neden...

Asya olayı fark eder gibi kafasını yastığına gömdü. Bu kocaman odada Arin'siz bilmem kaçıncı gün yine kabus gibi geliyordu. Tam telefonu kapatıp yatacakken telefonu titredi.

Asya zabıta görmüş saatçi hızıyla telefonunu açınca yattığı yerden hızla kalktı. Bu gerçek miydi yoksa açıkta tiner mi bırakmıştı?

Kimden:Astronothüsamettin - Açelya-

Kyungsoo'yu öptüm.

DESTEKLERİNİZİ VE OYLARINIZI BEKLİYORUM.