'ဦးဦး.. ဟိုမွာရြက္ေလွေလး'
ထြတ္ငယ္ေအာ္သံေၾကာင့္ ေခါင္းငိုက္စိုက္ေလ်ွာက္လာရာမွ သူရိန္ ေျခလွမ္း တုံ႔သြားမိသည္။ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးဟု ေတြးမိေပမယ့္ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ ရြက္ေလွျဖဴသည္ အားမာန္႔ရဲ႕ေလွမွန္း သူသိသည္။
သူႏွင့္အားမာန္ ထိုညကတည္းက မေတြ႔ျဖစ္ေတာ့။
ဒီေနရာဘက္ကို တမင္သက္သက္ သူရိန္ေရွာင္ေနမိ၍လည္းျဖစ္သည္။ ဒီေန႔မွ စိတ္ညစ္လြန္းစြာ အားမာန္ရွိေနေလာက္သည္ကိုေမ့ကာ ေလ်ွာက္လာခဲ့မိသည္။ တကယ္ပင္ သူအားမာန္ႏွင့္မေတြ႔ခ်င္။ သူ႔ဘ၀မွာ ဒီအတိုင္းႏွင့္ပင္ ရွုပ္ေထြးလွျပီျဖစ္သည္။
ထြတ္ငယ္ကိုလွမ္းတားလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ အသစ္အဆန္း ရြက္ေလွကို ျမင္ဖူးခ်င္ေသာ ကေလးမို႔ ေရွ႕မွေျပးထြက္သြားျပီျဖစ္သည္။
သူရိန္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ေတာ့။
ေက်ာက္ေဆာင္အေက်ာ္တြင္ ထြတ္ငယ္ႏွင့္အားမာန္ကိုေတြ႔လိုက္ရသည္။
'ထြတ္ငယ္'
ထြတ္ငယ္ သူရိန္႔ထံျပန္ေျပးလာသည္။
'ကေလးက မင္းနဲ႔... ရုပ္ခ်င္းဆင္လိုက္တာ'
'ဦးဦးက သားဦးေလးပဲဟာ.. တူမွာေပါ့'
ထြတ္ငယ္က သူရိန္႔အစား၀င္ေျဖလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ေဘာလံုးကို လွမ္းကန္ကာ ေဘာလံုးေနာက္ေျပးလိုက္သြားျပန္သည္။ သူ အားမာန္ကို တစ္ခ်က္လွမ္းၾကည့္လိုက္ျပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ႏွုတ္ဆိတ္ေနမိသည္။ ထိုေန႔မနက္က သူႏိုးလာေတာ့ အားမာန္ရွိမေန။ သူ ေဇယ်ကိုသာ ႏွုတ္ဆက္ကာ ျပန္လာျဖစ္ခဲ့သည္။ စာေမးပြဲနီးေၾကာင္း အေၾကာင္းျပကာ ဆိုကၠားနင္းလည္း မထြက္ေတာ့ဘဲ သူဟိုတယ္ဇံုဘက္ကို ေ၀းေ၀းေရွာင္ေနခဲ့သည္။
'ေရွာင္လွခ်ည္လား သူရိန္.. ဒီေန႔မွမေတြ႔ရရင္ ငါလက္ေလ်ွာ့လိုက္ေတာ့မလို႔'
အားမာန္ခပ္ျပံဳးျပံဳးေျပာလာေတာ့ သူရိန္စိတ္ညစ္သြားသည္။
တကယ္တမ္း အားမာန္ကို သူေရွာင္ေနေပမယ့္ အားမာန္က သူ႔ကိုတကူးတက လိုက္ရွာေနလိမ့္မည္ဟုေတာ့ မထင္ထားခဲ့။ သူေရွာင္သည္က မေတာ္တဆ တိုက္ဆိုင္စြာ ျပန္ေတြ႔သြားမည္ကို ေရွာင္ျခင္းျဖစ္သည္။
YOU ARE READING
ပင်လယ်နဲ့လှေငယ်
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့ ဘ၀.. လှေငယ်နဲ့တူတဲ့ သူ.. မုန်တိုင်းကြားမှာ ခရီးဆက်နိုင်ပါစေ..
