'ေရာက္လာပါျပီ .. မင္းလူ'
ေဇယ်ေျပာျပီး သိပ္မၾကာလိုက္ ခိုင္မာေရာ သိဂီီၤတို႔ပါ အားမာန္အခန္းေရွ႕ ေရာက္လာၾကသည္။
အားမာန္ သိဂီၤတို႔ႏွင့္ ခင္မိျခင္းမွာ ေဇယ်ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ သူ႔တြင္သူငယ္ခ်င္းဆို၍ ေဇယ်တစ္ေယာက္သာရွိသည္။ က်န္သူမ်ားကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ခြင့္ကိုေက်ာ္ကာ ရည္းစားျဖစ္သြားသည္က မ်ားလို႔ျဖစ္မည္ထင္သည္။
တကၠသိုလ္မွာကတည္းက ေဇယ်ႏွင့္ သိဂီၤ၊ သင္းမာတို႔ခင္ေနၾကေသာ္လည္း အားမာန္ကေတာ့ သိလည္းမသိသလို သတိလည္းမထားမိ။ သူႏွင့္ေဇယ်က တကၠသို္လ္မွာ သိၾကေပမယ့္ ေက်ာင္းျပီးမွ ပိုတြဲျဖစ္ၾကတာလည္းပါ၍ျဖစ္မည္ထင္သည္။ သိဂီၤကသြက္လက္သေလာက္ သင္းမာကေအးေဆးသည္။ ၀တ္စားရာတြင္လည္း ေဘာင္းဘီတိုမဟုတ္လ်ွင္ စကတ္တိုမွ ၀တ္တတ္သည့္ သိဂီၤႏွင့္ ထမီစကတ္ရိုးရိုးေလာက္ အလြန္ဆံုး ဂ်င္းေဘာင္းဘီရွည္ေလာက္သာ ၀တ္တတ္ေသာ သင္းမာတို႔ကြာၾကသည္သာပင္။
'နင္တို႔ကလည္းဟာ ၾကာလိုက္တာ ငါတို႔ဗိုက္ဆာလွျပီဟ'
'ဆာရင္လည္း စားထားၾကပါလား ငါတို႔က နင္တို႔ကိုယ္စား စားေပးလို႔မွမရတာ'
'အားမာန္ေနာ္.. ဒါမ်ိဳးအေျပာေတြေၾကာင့္ နင့္ကိုငါၾကည့္မရတာ'
သီဂီၤက အားမာန္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္ကာ ေျပာလာသည္။
'ေဟာဗ်ာ နင့္ကိုေရာငါက ၾကည့္လို႔ရပါလို႔ ေျပာေနလို႔လား'
'ေတာ္ၾကပါေတာ့ဟာ.. နင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ေတြ႔တာနဲ႔ ရန္ျဖစ္ဖို႔ပဲ'
သင္းမာတစ္ေယာက္တစ္ခြန္းေျပာေနၾကေသာ အားမာန္တို႔ႏွစ္ေယာက္ၾကား ၀င္ရပ္လိုက္ရင္း ေျပာလာသည္။
'ဘယ္သြားမွာမို႔လို႔ ဒီေလာက္ေတာင္ျပင္ဆင္ေနရတာလဲ အားမာန္'
'နင့္မွာ ငါ့ကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ကလြဲရင္ တျခားဘာမွလုပ္စရာမရွိဘူးလား သိဂီၤ'
'မသိဘူးေလ အရင္ေန႔ေတြနဲ႔ မတူပဲ ဒီေန႔မွ ထူးဆန္းေနသလားလို႔ ဟိုတယ္ထဲမွာေတာင္ နင္ဒီေလာက္ရွုိးမထုတ္ဘဲနဲ႔'
YOU ARE READING
ပင်လယ်နဲ့လှေငယ်
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့ ဘ၀.. လှေငယ်နဲ့တူတဲ့ သူ.. မုန်တိုင်းကြားမှာ ခရီးဆက်နိုင်ပါစေ..
