ကမ္းေျခကိုေရာက္သည္ႏွင့္ ဒူးေလာက္နက္ေသာေရထဲကို ေလွေပၚမွ အားမာန္ခုန္ဆင္းလိုက္သည္။
ဟိုတယ္၀န္ထမ္းေကာင္ေလးတစ္ေယာက္က သူစီးလာခဲ့သည့္ ရြက္ေလွကို ေသာင္ျပင္ေပၚသို႔ ဆြဲတင္သြားသည္။ နီရဲေနေသာ ေကာင္းကင္ျပင္ေအာက္တြင္ တိုက္ခတ္လာေသာ ပင္လယ္ေလက စိုထိုင္းေနသလို။
ဆည္းဆာခ်ိ္န္ ပင္လယ္ကမ္းေျခသည္ လြမ္းစရာေကာင္းလွသည္။ နီရဲေနေသာ ဂဏန္းေကာင္ငယ္ေလးမ်ားကလည္း ေရတက္လာတိုင္း တစ္က်င္းမွတစ္က်င္းသို႔ အေျပးအလႊား ထြက္လိုက္၀င္လိုက္ အလုပ္ရွုပ္ေနၾကသည္။
'ေဟ့ေကာင္ အားမာန္... မင္းဘယ္ေတြေလ်ွာက္သြားေနတာလဲ'
အေျပးတစ္ပိုင္းႏွင့္ ေရာက္လာေသာ သူငယ္ခ်င္းေဇယ်။
တစ္ခါတစ္ရံ အဖြားၾကီးေပါက္စတစ္ေယာက္လို ဆူဆူပူပူ လုပ္တတ္ေသာ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို သူသိပ္စိတ္မရွည္ခ်င္။ ေလးေထာင့္မ်က္မွန္ကို ပင့္တင္ကာ အပူသည္ပံုစံႏွင့္ ေျပာလာေသာ ေဇယ်ကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ညစ္သည့္ၾကားမွပင္ အားမာန္ ျပံဳးမိသည္။
'မနက္ကတည္းက မင္းေပ်ာက္သြားလို႔ ငါ့မွာရွာလိုက္ရတာ ေဒါင္းေတာက္ေနတာပဲကြာ.. သြားမယ္ဆိုရင္လဲ ဘယ္သြားမယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ေျပာသြားဦးမွေပါ့ကြာ'
'ဘာဆိုင္လဲကြ မင္းကငါ႔အေမလား'
'မဟုတ္လို႔ေပါ႔ကြာ ဟုတ္မ်ားဟုတ္ရင္ မင္းကို နာနာရိုက္ျပီးျပီ'
'ေဇယ် တျခားလုပ္စရာမရွိဘူးလား ငါနဲ႔ ေ၀းေ၀းမွာ လုပ္ရမယ့္ အလုပ္မ်ိဳးေလ'
'ေအးပါကြာ.. မင္းလိုေကာင္နဲ႔သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ရတာကိုက ငါ၀ဋ္ေၾကြးပါလို႔ျဖစ္ရမယ္'
ေဇယ်အေျပာေၾကာင့္ သူေျခေထာက္ႏွင့္လွမ္းခတ္လိုက္သည္။
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ အားမာန္ဆိုသည့္ သူ႔ဒါဏ္ခံကာ အနစ္နာခံေပါင္းသင္းတတ္သည့္ သူငယ္ခ်င္းဆို၍ သူ႔တြင္ေဇယ်တစ္ေယာက္သာရွိသည္။
'သူငယ္ခ်င္းမဟုတ္လဲ ငါ႔နားမွာေနလို႔ရတဲ႔နည္းေတြ အမ်ားၾကီးရွိပါတယ္.. ငါရွင္းျပရမလား..'
YOU ARE READING
ပင်လယ်နဲ့လှေငယ်
Romance(Unicode & Zawgyi) ပင်လယ်နဲ့တူတဲ့ ဘ၀.. လှေငယ်နဲ့တူတဲ့ သူ.. မုန်တိုင်းကြားမှာ ခရီးဆက်နိုင်ပါစေ..
