ROOM 520 | Hunhan

ＲＯＯＭ ［７］

     |7|

Sigara paketimden bir dal çıkarıp ucuz çakmağım sayesinde ucunu ateşe verdim. Dudaklarımın arasına koyduğum tabut çivisi öyle iyi gelmişti ki özlediğim tatla gözlerimi kapatıp daha çok çektim içime. Çok sigara tüketmezdim ama arada özlüyor tek tük atıyordum işte.

Dün yaptıklarım aklıma gelince utançla balkonun kapısına daha çok yapışıp büzüldüm. Harbiden o dangalak istediğim gibi tepkiler vermemiş üstüne üstlük beni sapık sanmıştı.

Ağzımdaki dumanı üfleyip bi kez daha derince çektim içime. Kalkınca ne olacaktı bilmiyorum. Açıklama yapamazdım. Ya da yapmam gerekiyor muydu ki?

"Aishh... hay sikeyim Luhan'ını da bilmem nesini de!"

Daha yarılanmamış sigarayı balkondan aşağı fırlatıp gökyüzüne baktım. Biraz durmak istemiştim sadece. Biraz. Ama telefonum susmak bilmeyen bir zil sesiyle çaldığında tüm keyfim bozulmuştu.

"Oh Sehun?"

"Ne var?"

Arayan eskiden takıldığım bilardo kafenin daimi çalışanı benimse başbelam Park Jae Beom'du.

"Nerdesin lan sen? Bir anda ortadan kaybolmalar falan. Bak sana yemin edebilirim ki geçen aylardan bu yana ne değişti bilmiyorum ama güzel kıçlı karılar akın ediyor. Ben kaçırma derim."

Keşke elimdeki yarılanmamış sigarayı atmasaydım diye düşündüm ve Jaebeom hala konuşmaya devam ediyordu.

"Bak patron bile seni sordu ona göre. Dağıtımdaki eleman işten ayrıldı. Yerine gelmeni istiyor. Hem biz de özledik bee."

"Eminim sikinde bile değilim Jay. Ne istiyorsun söyle."

"Heey! Ciddiyim ben! Seninle iki tek atmayı özledim."

Balkon demirlerine yaslanıp yüzümü kapıya döndüm. Luhan kalkmış mıydı bilmiyordum ancak sapık imajından sonra serseri damgası yemek istemezdim. İçeriyi gözlerimle tarayıp boş olduğunu gördüm, rahatça konuşabilirdim.

"Artık uyuşturucuya bulaşmak istemiyorum Jay. Yeni bir düzen kurmak istiyorum. Zaten evden de taşındım. Ve doğru düzgün bir iş bulana kadar etraftan elimi ayağımı çekeceğim. Biraz dinlenmek istiyorum. Hatta o işler konusunda temelli.."

"Yapma OhSeh, bu senin hayat tarzın istesen de değiştiremezsin ki. Ben seni bildim bileli burdan para kazanırsın sen. Diğer işler seni sıkar. Hazır fırsat varken gir işte."

"Jay, gerçekten istemiyorum. Bir ara takılmaya gelirim ama daha fazlası olmaz. Üzgünüm."

"Aishh! Seni götlek. İlla özleteceksin."

Gülmüştüm. Bende onu özlüyordum. Eski eğlenceli günlerimi özlüyordum. Ama bu demek değildi ki pis işlere geri dönecektim. Böyle bir niyetim yoktu. Çünkü ancak dertlerim gitmişti, nefes alabilmiştim. Başımdaki tek bela içeride uyuyan ve beni dün gece fena hırpalayan küçük veletti. Onunla da idare edebiliyordum zaten. Sınırlar sayesinde. Her ne kadar dün biraz sınırı aşmış olsak da.

"Bir gece takılırız söz." zaten henüz bir işim yoktu ve her gün boştum. Jae Beom'uma ayıracak zamanım mı olmayacaktı?