Miray yoktu artık. Bedeni olsa da kendisi yoktu. Kehanet gerçekleşmişti. Peki Ejderha Dünyası ne alemdeydi? Can'a, Mert'e, Melek'e ne olmuştu? Peki Esra ve Rüzgar'ın haberi var mıydı olanlardan? Mert bu acıya dayanabiliyor muydu? Aşkını kaybetmek...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Merhaba ejderha okuycularım. Harika bir bölüm karşınızda. Komik bir bölüm oldu bence. Yani ben yazarken eğlendim. Bazı yerler +18 olabilir. Onun için şimdiden özür dilerim. Yazarken fesatlaştım da. Neyse bölüm şarkısı olarak eğlenceli bir şarkı seçtim. Dnce- Cake by the ocean. Fotoğraftaki Melisa. Yavaş yavaş finale geliyoruz ama merak etmeyin 2 bölüm falan var ona. Bu bölüm farklı bir kişinin ağzından. Bakalım beğenecek misiniz? Bu arada neden yorum yapmıyorsunuz? Ben düşüncelerinizi merak ediyorum. Neyse hoşçakalın. İyi okumalar.
Talha
Sabah aslında gayet güzel bir güne uyanmıştım. Tabi nerden bilebilirdim gün içinde bunun değişeceğini. Babam hasta olduğu için onun birçok işini de ben üstlenmiştim. Hızla üzerimi giyip kahvaltı ettim ve yapılacaklar listeme baktım. İlk başta gidip şifacı ile Miray için tekrar konuşmam lazımdı. Hızla oraya gittim ve kapıyı çalıp içeri girdim.
"Talha bey lütfen anlayın artık onun için yapabileceğim bir şey yok." Dedi kadın ben içeri girer girmez biraz sinirle.
"Lütfen benim için tekrar deneseniz? Olmaz mı?" diye sordum gülümseyerek.
"Peki Talha bey ama lütfen bu son gelişiniz olsun. Akşam üstü gelirseniz ben de araştırmalarımı bitirmiş olurum." Dedi kadın bıkkınca.
"Geleceğim merak etmeyin." dedim ve odadan çıktım.
Daha sonra ise ordu ile olan çalışmama gittim. Her zaman yapmalıydık bu çalışmaları. Yoksa paslanırdık.
Bir süre sonra tam herkes dövüşe odaklanmışken kapı aniden açıldı ve içeri koyu kahve saçlı garip görünüşlü biri geldi. Etrafı taradıktan sonra gözlerini bana dikti ve ıslık çaldı. Hepimizin üstü çıplaktı. Neden bana bakarak ıslık çaldığını anlamamıştım. İçeri de o kadar kaslı adam varken bana çalmıştı.
"Bana buranın şu andaki en yetkilisi kim söyleyin" dedi bağırarak. "Tabi Kral'dan sonra" dedi ve ekledi. "Kendisi şu an biraz meşgul de."
Ben öne çıktım hemen. "Benim. Buyurun."
"Beni hemen arkadaşımın odasına götürüyorsun." dedi.
"Ben de dedim kimmiş sizin arkadaşınız." Diye sordum.
"Pek de kibarmışsın." dedi ve bana yiyecek gibi baktı. O an düşündüm acaba başka bir üç kız kardeş vakası mı yaşayacağız diye. Hani orada ki kız kardeşlerden biri bana ve Mert'e takmıştı ya.
"Kraliçeniz." Dedi sakince. O an ben bir şaşırdım.
"Kraliçemizin bütün arkadaşları Dünya'da ve oradaki zaman dondu. Bu nedenle kimse gelemez. Tabi birkaç arkadaşı burada ama onlar da geçit donmadan önce geldiler. Siz nasıl arkadaşı oluyorsunuz onun?" dedim biraz sinirle ve yavaşça biraz ilerimdeki kılıcı aldım.
