Ejderha Kız 3; Kehanetin İzleri #Wattys2016

12. Bölüm

Merhaba merhaba ejderha okuyuculaeim. Biliyorum bölüm çok geç geldi ama ancak bitirebildim. Bu bölümde daha çok resim koymayı isterdim (özellikle Mert'in sahnesini ne olduğunu okuyunca anlayacaksınız. Cam sahnesinden sonrasını kast ediyorum.)

Öyle bir foto bulamadığım için koyamadim. Bulan olursa bana atabilirse çok mutlu olurum. Neyse. Bu bolum video yok çünkü soru soran kimse yok. Video isteyen bana gelsin lütfen. Çünkü yazar benim. Neyse şimdilik hoşçakalın . Cuma günkü bölümde meydan okumayı okuyacağız. Bakalim bizi (daha doğrusu sizi) neler bekliyor... Fesatli günler dilerim. 😈😈😈

Mert

Sakindim. Sakindim. Onun yanındaydım. O beni sakın tutardı. Her zaman öyle olmuştu bu. Gülüşü ile bütün sinirim birden yok olurdu. Bana bir bakışı ile hayat ışık dolardı. Bana neşe ile bakması ile kahkaha atmak isterdim.

Ama şimdi o güzel gözlerini, gülüşünü, sesini benden mahrum bırakıyordu. Sinirle nefes aldım ve Miray'ın elini yavaşça yerine koydum. Daha sonra yataktan kalkıp cama doğru yürüdüm ve cama yaslandım.

"Canımı acıtıyorsun. Böyle davranma lütfen." dedi arkamdan bir ses ve bana sarıldı. Biliyordum, deliriyordum ama umurumda değildi.

"Nasıl? Asıl sen benim canımı yakıyorsun. Yaptığın sadece nefes almak." dedim ve omuzlarım çöktü ve ağlamaya başladım.

"Ne yapmamı istiyorsun?" diye sordu üzgünce ve elleri ile arkamdan sarıldı bana.

"Sadece bana bakmanı ve gülümsemeni istiyorum. Bunu yapman bile rahat bir nefes almamı sağlayacak." dedim ve yavaşça gözlerimi açtım. Camdaki yansıması ile karşılaştım. Yansıma yavaşça bana gülümsedi. O an sanırım öldüm. Nefes almayı bıraktım.

"Nefes al." diye fısıldadı kulağıma sakince ve kulağıma doğru nefes aldı. Bende ona uyup nefes aldım.

Yavaşça beni kendine çevirdi. "Bak gülümsüyorum. Ağlama lütfen." dedi gülümserken ağlayarak ve o anda benim göz yaşlarımı siliyordu.

"Gülümsüyor musun? Gülerken bile ağlıyorsun. Bu nasıl iş?" diye sordum gülümseyerek.

"Beni sanki tanımıyorsun Mert. Ben aksiyon filminde bile ağlamış insanım. (Yazar bunu gerçekten yaptı.😂)" dedi gülümseyerek ve uzanıp öptü göz yaşlarımı.

"Seni seviyorum. Bütün kalbimle seviyorum." diye fısıldadı sessizce.

"Beni seviyorsan uyansana, sarılsana, öpsene, sevsene beni. Ama yapamazsın değil mi?" dedim sinirle.

"Mert lütfen böyle davranma. Bu benim elimde olan bir şey değil." dedi üzgünce.

"Nasıl senin elinde olan bir şey değil?" dedim sinirle ve onun üzerine yürüdüm.

"Ben kimim sence Mert?" diye sordu Miray sinirle.

"Ne saçma bir soru Miray?" dedim sinirle o anda o benim üzerine yürümeye başladı.

"Ben sadece senin o aklında oluşturduğun ve yansıttığın Miray'ım." dedi ve elini silah gibi tutup alnıma dayadı. "Gerçek Miray hala yatakta seni şapşal." dedi sinirle ve yatağı gösterdi.

Bakmak istemedim. Hayalimi bozmak istemedim ama hayali ruhumun gözleri beni oraya bakmam için zorladı. O anda yatakta yatan Miray'ı gördüm. Hayali Miray'a tekrar baktığımda onun yavaş yavaş silinmeye başladığını gördüm.

"Artık gerçeklere odaklan biraz da Mert. Tehlike geliyor." dedi üzgünce Miray.

"Ama ben hayallerimi seviyorum." dedim çocukça.