Ejderha Kız 3; Kehanetin İzleri #Wattys2016

10. Bölüm

Merhaba sevgili ejderha okuyucularım. Nasılsınız? Bu bölüm de Esra ve Rüzgar aşkını göreceğiz. Açıkçası ben Mert'ten vazgeçtim. Rüzgar gibi  birini istiyorum. Evet ona karar verdim. Ama maalesef duygusal bir insan oldugum icin bana kesinlikle odun biri gelecek. Hep öyle olur zaten. Duygusal insanlar hodukleri severler. Neyse konumuza donelim.

Bu bölümdeki video da Esra arkadaşımız kendini tanitacakti ama tenefuste bir araya gelemedigimiz icin ben bu bolumu yarin tekrar duzenleyip video ile yayimlacagim. Üzgünüm Bakalım bize neler anlatacak?

Bu arada bu video işini bitiriyorum sanirim. Çünkü biz soru bulamıyoruz ve sizde hiç soru sormuyorsunuz. Bu nedenle artık bu video işini bitiriyorum arkadaşlar. Ama eğer bu bölümde sorular gelirse ona göre video hazırlayacağız. Belki video da ithaf bile yapabilirim.

Bu bölümde bir hikaye önerisi yapacağım. Bence bir bakmalısınız. Girl_writer_XD'nin yazdığı Kristal Asa kitabina bakmalısınız.

Video burada arkadaşlar.  😊☺ izlerken gülmekten ölmeyin. 😂😂😂 harika olmuş Esracim bu arada.

Esra

Aşık olmak harika bir duyguydu. Onun tek bir bakışı, ufak bir dokunuşu, gülümseyişi, kahkahası.. sizi havalara uçuruyordu. Eğer bir de aşkınıza karşılık alıyorsanız daha da harika oluyordu. O sizinle ilgileniyordu. Siz ona karşı ne hissederseniz, o da hissediyordu. Bazen hareketleriniz için açıklama bile yapmanıza gerek kalmıyordu çünkü o yaptığınız şeyi neden yaptığınızı çok iyi biliyordu.

Mesela kıskançlık. Siz onu kıskandığınızda değişiyorsunuz, o da sizi kıskandığında nasıl hissettiğinizi bildiği için sizinle çok yakından ilgileniyor ve sizi çok sevdiğini belli ediyor. Bu tabi ki sizin içinize su serpiyor.

Aşık olmak harikadır. O odaya girdiğinde nefesiniz hızlanır, göz göze geldiğinizde, nefesini hissettiğinizde kalbinizin atışı hızlanır, bazen siz ona bakmadığınızda o size bakıyordur ve siz ona bakmasanız bile bunu hissedersiniz. Bunu nasıl yaptığınızı bilmezsiniz bile. Oluverir.

Bazen parmak ucu size değdiğinde bile garip olursunuz. Oradası karıncalanmaya başlar. Ve oradaki kan başka bir yere (Şsst festalaşmayın 😈) kalbinize gider.

Hele öpüşmek. Başta dersiniz ki ne heyecanlanıyorsun? Sadece dudaklarınız birbirine değecek ama o kadar olmadığı ortaya çıkıyor. Daha dudaklarınız birbirine değer değmez kalp atışınız hızlanıyor, mideniz kasılıyor, bedeniniz uyuşmaya daha sonra ise alev almaya başlıyor. Sizin ise tek istediğiniz öpücüğünü devam ettirmesini dilemek oluyor.

Düşündüklerimle hafifçe iç çektim. Balkonda durduğum yerden gökyüzüne baktım. Yine yağmur yağıyordu ama bu harikaydı. Beni besliyor ve canlanmamı sağlıyordu. Ama icimde bir korku vardı. Hava biz geldiğimizden beri yani tam 1 haftadır bir garipti. Bir açılıyor bir kapanıyordu ama en çok da kapalı olduğu zamanlar vardı.

Neden oluyordu bunlar? Neler olmuştu yine? Sakin olmaya çalıştım.

Geldiğimiz günden beri her şey harika gidiyordu. Rüzgar ve ailem -bana süpriz yaparak benden hemen sonra buraya gelen annem ve babam da dahil- çok iyi anlaşmışlardı. Başta korkmuştum. Onlara nasıl davranacaklarını bilmiyordum ama onu sevmeseler bile onunla evlenirdim.

Ne dedim ben? Evlenirdim tabi ki ama öyle bir teklif alamamıştım. Hem hemen evlenmek istiyor muydum? Işte bundan çok önemli değildi. Sonuçta ortada bir teklif yoktu.