Lucy woont al haar hele leven bij haar moeder. Haar vader heeft haar verlaten. Ze haat hem. Ze heeft zich nooit ergens thuis gevoeld in haar leven. Zij en haar moeder reizen de wereld rond. Na één van de optredens in Italië veranderd haar hele lev...
Ik kon maar moeilijk in slaap vallen. Toen ik eindelijk vertrokken was zag ik een stad. Een eeuwenoude stad. Mijn instinct vertelde me dat ik in Troje was. De stad lag apart van de rest van de wereld. Ik zag het strand. De zon kwam op. Ik keek naar de huisjes. Overal zag ik mensen druk in de weer. Ze maakten zich klaar voor iets. Ik liep door naar de hoofdstraat. Helemaal boven op de heuvel zag ik een tempel. Ik kon niet zien voor welke god het was. Het was alleen geen Griekse. "Lilly!" Ik draaide me om maar zag niemand. Ik liep terug naar de muur. Troje zag eruit als een versterkte burcht. Ik zag iemand aanlopen in een Romeinse tunica. Dat kan niet. Troje was een Griekse mythe. Ik keek goed. Ik zag Olivia. Ze was helemaal bewapend. Ze had een klein Romeins leger bij. Volgens de mythe waren enkele Romeinen bevriend met de Trojanen en hielpen hen tijdens de strijd. Ik hoorde een hoornschelp vanop zee. Ik keek om ik zag een gehele Griekse vloot aankomen. Ik haald uit het niets een verrekijker. Op het grootste legioenen schip zag ik Achilles staan naast Odyseus. Ik keek naar Achilles. Er kwam een meisje aangelopen. Een Griekse generaal. Ik keek goed. Lucy! Ze zag er precies uit als Lucy maar helemaal anders zonder haar paars haar en zwarte kledij. Ze zei iets in het oor van Odyseus. Opeens stak iedereen zijn zwaard op en schreeuwde.
De oorlog was begonnen. De droom veranderde. Ik zag Lucy het bevel geven over een paar mannen om in een reusachtig houten paard te klimmen. Het was echt de mythe van het paard van Troje. Dat was het laatste wat ik zag. De droom veranderde opnieuw. Ik was terug in New York. Ik lag in een appartement. Ik zag dat het al zeven uur was. Ik sprong recht en rende naar mijn werk. Ik kwam aan in een klein cafétje. Ik had mijn vuile serveerster uniform aan. Olivia kwam de winkel binnen. Ze was in paniek. "Lilly, Lilly", huilde ze. Ik moet iets vreselijk vertellen. Ik omhelsde haar. "Shhht... rustig Olivia." Op het moment dat ze het wilde vertellen verdween de droom. Ik zag een brand. Een grote brand. Ik hoorde Lucy en Olivia schreeuwen. Ze schreeuwden mijn naam. Ik keek om me heen. Ik was omsingeld door een cirkel van vuur. Ik keek naar Lucy en Olivia. Ze huilden zo hard. Ik schrok wakker. "Dat was te veel voor een droom." Ik legde me terug neer. De rest van de nacht keek ik uit het raam in de hoop dat Olivia me ooit zal vertellen dat ze geen geheimen meer voor me heeft. In de hoop dat ik niet zo gemeen hoefde te doen tegen Lucy. In de hoop dat ik mijn moeder zou zien.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
