Opruimen na de (2de) Peloponnesische oorlog.

119 10 0
                                    

Olivia

"Percy je hebt daar nog een broek vergeten! En daar ligt nog wat vuil. Tyson, dat is een dweil geen borstel. En die mand mag naar het grote huis voor de was. Is het nu zo moeilijk." Ik zuchtte. Percy had een schort aan en latex handschoenen hij leek op een schoonmaker. "Hey sis, overdrijf je niet een beetje? Het gebouw was toch niet zo rommelig?" Vroeg Percy. Tyson zat al te kijken voor het geval Percy zou winnen en zo de klusjes zou mogen laten liggen. "Percy je hebt genoeg tienen gekregen voor een slordig gebouw. Deze keer maken we er een 10+ van!" "Ahhh", kreunden Percy en Tyson. "Maar het is al zo laat! Ik wil slapen!" Jammerde Tyson. "Kom op grote jongen het is bijna gedaan voor jou." "En voor mij ook?" Vroeg Percy hoopvol. "Nee, jij moet door doen." "He, wat is al dit lawaai hier?" vroeg Annabeth die in de deuropening stond. Met haar uiltjes pyjama zag ze er moe uit. "Het lijkt alsof jullie hier een paard afslachten!" "O, nee hoor, Percy moet klusjes doen", Zei ik. "Wow, Percy en zijn gebouw schoonmaken geloof ik niet," zei ze sarcastisch. We schoten in de lach. "Ik snap echt niet dat je op hem valt", zei ik. "Hé", zei Percy onschuldig, "dat is een beledeging." "Niet zo dramatisch", stelde Annabeth Percy gerust. Ze gaf hem meteen een kus op de mond. "Getver, als jullie willen kussen doen jullie dat maar onder water", riep ik. Alsof ze me niet gehoord hadden begonnen ze te tongzoenen. "Ok, nu is het genoeg." "Ja, je hebt gelijk Olivia Percytje moet zijn klusjes nog doen hé", Zei Annabeth in baby taal tegen Percy. "Ja, ja", antwoorde Percy. Hij nam een vuilniszak en begon terug op te ruimen. "Dank je Annabeth het helpt altijd als je komt." "Daar ben ik toch voor knipoogde ze naar me." Annabeth heeft me die avond nog veel geholpen om Percy te verbeteren. Uiteindelijk nadat we klaar waren ging ze weer naar haar gebouw. En toen ik me omdraaide lag Percy al te maffen in zijn bed. Ik klom ook in het bovenste bed. En duffelde me in. Ik wierp nog een laatste blik op het meer en sloot dan mijn ogen.

 Ik wierp nog een laatste blik op het meer en sloot dan mijn ogen

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Demigod: de spreuk der vergiffenisWhere stories live. Discover now