That Nerd Is A Vampire (New Version)

22.

Our skin beneath the water is sparkling like a pearl from the sunlight. 

"Hindi ko alam. Sorry, Lucy."

Tumango ako at tumayo. "Banyo muna ako."

Tumango lamang siya at muling nag-swimming kasama si Jesse.

I got a hard time finding the comfort room since I've only been here for only three days until I saw a familiar glass door designed with fishes and water bubbles. Pipihitin ko na sana ang pinto nang bigla itong bumukas at iniluwa nito si Tyler. Natigilan ako. Ang kamay niyang may hawak na tuwalya at pinapatuyo ang buhok niya'y tumigil rin.

Bumaba ang tingin ko sa kaniyang katawang basa. He's not wearing any shirts. Tumutulo pa sa katawan niya ang tubig at ang blue shorts na may disenyong floral naman ay medyo nababasa.

Umiwas kaagad ako ng tingin nang marealize ko ang ginagawa ko.

He cleared his throat, continued rubbing the towel to his wet hair and left the door ajar. Hindi ko alam na nakabalik na pala siya.

"Magkita tayo sa kitchen. I have something to tell you."

Tumango-tango ako at hindi man lang tumingin sa mga mata niyang nanatiling nakatitig sa 'kin. Tinulak ko ang pinto at muling tumango, eyes staring at the black floor mat. "Banyo muna ako. Susunod ako."

"Before you go there, dry yourself first. Wear your comfortable clothes and bring with you the box left on your bed."

I closed the door, heaved a sigh and looked myself at the mirror on the side. My reflection isn't solid at all; malapit na akong maglaho. Hinawakan ko ang mukha ko at ilang segundo lang ay muling bumalik ang buong repleksyon ko. I also need an answer for this. 

* * *

Pumasok ako sa guestroom na kasalukuyang ginagamit ko. I rinsed myself and wore a plain gray tshirt, black with white double lines on the side pants and the fluffy slippers.

Kinuha ko ang kulay kayumangging shoe box sa ibabaw ng kutson at binuksan ito. Isang lumang notebook lamang ang nasa loob.

'Gaya ng sinabi ni Tyler, pumunta ako sa kitchen dala ang box at nakita siyang umiinom ng tubig mula sa pitsel. Water dripping down to his shirtless body, the towel he used to dry his hair's hanging on his broad shoulder.

Nang makita ako ay binaba niya ang pitsel at pinahid ang basa niyang bibig gamit ang tuwalya.

"Ano nga pala gagawin natin?" pinatong ko ang kahon sa kitchen counter at umupo sa stool. I kept my eyes straight to his eyes to avoid having a view of his shirtless body.

Pinatong ni Tyler ang kaniyang mga palad sa counter, licked his lips and spoke, "Tuturuan kita kung paano maging tunay na bampira."

Kumunot ang noo ko. Tuturuan niya ako maging tunay na bampira? Paano ba maging tunay na bampira? Am I not a real vampire yet?

"No," Tyler answered from the question I didn't even ask using my voice. "Wala pa sa kalahati ang knowledge mo bilang bampira. You didn't even reached one-fourth of it."

Kinuha niya ang kahon at tinanggal ang takip. Maingat niyang binuklat sa unang pahina ang notebook at nilapag 'yon sa kitchen counter.

"This," he stated, pointing the old notebook. "Is your guide. Our guide for your training."

"Teka, training?" I didn't know I'd be having a training.

Hindi pinansin ni Tyler ang tanong ko at muling nagsalita.

"Nandito ang lahat ng impormasyon na kailangan mong matutunan. Luisa made this guide a hundred years ago when she found out about you."

"What about me?" I asked, pointing myself with the tip of my index finger.