That Nerd Is A Vampire (New Version)

22.

"Gising na siya. Kanina pa."

I know Jesse's struggling from the seat belt to check on me. Niyugyog pa niya ang balikat ko kaya wala na akong ibang choice kundi ang idilat ang mga mata ko.

"Lucy!"

Dahan-dahan akong tumayo. I saw bloodstains all over my clothes, my head's pounding and my chest felt heavy and unease.

"Anong nangyari?" nanghihina kong tanong, clutching my chest.

"Ano nangyari?" ulit ni Jesse at lumingon kay Tyler. "Nakita ka kasi naming nakahandusay sa sahig. Kami dapat nagtanong niyan, Lucy."

"Paano kayo nakarating do'n? Anong nangyari sa mga lalaking nakabalabal?"

Napatingin ako kay Jesse na umiwas ng tingin at muling umayos ng upo. 

The whole drive was smooth but tensed. Hindi ako mapalagay sa kinauupuan ko at pakiramdam ko gusto kong bagalan ni Tyler ang pagdadrive.

Nakarating kami si mansion ng uncle nila Reign. The tall and wide gate opened itself as if it detected the car's owner or someone controlled it when saw the car coming. 

Tyler parked the car just in front of the mansion, got out first and opened the door for me. Inalalayan din ako ni Jesse papasok sa mansion at kapwa kami naupo sa sala. Napansin kong parang nagbago ang paligid noong huli kong pagpunta dito.

Huge windows are now covered in thick and enormous black velvet curtains that hung from ceiling to the floor, the chandeliers are dimmed and the ambiance is unfamiliar.

"Sir Abcha, prepare tea for us. A food for Lucy, too.," utos ni Tyler sa lalaking lumapit sa 'min na may suot na itim na tuxedo, his hair's dark and flatly waxed.

Pinagitnaan nila ako; Jesse is sitting on the single couch on my right, Tyler on the other single couch that's opposite to Jesse.

Sino naman 'tong si Sir Abcha? I never saw him the last time I visited here. Hindi naman pwede na maging uncle 'to nila Reign at Jesse.

"Ano—"

"We can't tell it to you yet," diretsong sinabi ni Tyler habang titig na titig sa mga mata ko. "And I'm sorry if I didn't keep my promise to protect you."

Dumating ang lalaking inutusan ni Tyler, si Sir Abcha, dala ang tray na may dalawang tasa, isang plate na may steak, rice and a small bowl of mashed potato.

Nagpasalamat ako sa kaniya pero hindi ginagalaw ang pagkain. Hindi siya umaalis at nanatiling nakatayo sa likod ng couch ni Jesse, looking straight to the exit hallway.

Muli kong hinarap si Tyler na ngayon ay sumisimsim sa umuusok niyang tsaa. Nang tumingin siya sa 'kin, binaba niya ang cup at binalik sa lamesa, and cleared his throat.

"Magpahinga ka muna. Hanna, ihatid mo si Lucy sa guest room."

Tumayo si Jesse at bago pa man ako makapagsalita para pilitin siyang sabihin sa 'kin kung ano ang nangyari at kung bakit ang tensed nilang dalawa, hinila na ako ni Jesse patayo bitbit ang tray na may mga pagkain.

The room is big. Fully furnished with old style furniture.

Umupo ako sa malambot na kama. Without removing my shoes, I lie down and stare at the ceiling.

Ang huli kong naalala no'ng makaharap ko ang mga lalaking nakabalabal ay bigla na lamang nila ako inatake at pinaamoy sa 'kin ang pampatulog.

Having a deep thoughts at two in the morning, hindi ko namalayang nakatulog pala ako at muling nagising sa mga boses na naririnig ko sa labas. Maybe I only slept for only an hour.