The Ultimate Band

Hoofdstuk 30

Hoofdstuk 30
Krystel

De finale was daar. Mijn band en ik waren er helemaal klaar voor. Alles hadden we geregeld en nog eens honderd keer gecheckt. De nummers waren gespeeld en ingestudeerd. Ze klonken professioneel.

Ons concert was op vrijdagavond, net als die van Amelie. Die van James zou morgen zijn, net als die van Trash en die van Jort.

We hadden een prachtig gebouw uitgekozen. Het was klein, klassiek en de akoestiek was erg goed.

Kyle en ik liepen samen alles nog na. Die weken lang oefenen en bij elkaar slapen in een bus had ons toch een goede band gegeven, net als de hele band. Je leerde elkaar goed kennen (en dat was niet altijd een voordeel).
'Alles ziet er goed uit.' Zei Kyle. Ik knikte instemmend. 'Dit optreden word er een om nooit te vergeten.' Zei ik.

Lise kwam het podium opgelopen en liep naar ons toe. Ze had blaadjes in haar hand. Tommy keek op van het drumstel dat hij aan het bouwen was. 'Carlo is aan het flyeren.' Vertelde ze. 'Goed.' Zei Kyle knikkend. 'Ik heb hier de setlist uitgeprint. Is misschien wel handig voor ons?' Zei Lise en ze gaf ons beide een blaadje. Ik keek er op.

1. Johnny / Di-Rect
2. Boulevard of Broken Dreams / Green Day
3. Ruby / Kaiser Chiefs
4. Smells Like Teen Sprit / Nirvana
5. Snow (Hey ho) / RHCP
6. Enter Sandman / Metallica
7. Electric / Go Back to the Zoo
8. Fuck you / Cee Lo Green
9. Girl meets boy /Eigen song
10. Lucky /Eigen song

'Ziet er goed uit!' Complimenteerde Kyle haar glimlachend. 'Helemaal waar.' Zei ik en ik glimlachte ook. Lise grijnsde en ging de blaadjes vastmaken op de grond met tape.

'Hey harde werker, may I interrupt?' Vroeg James. Ik draaide mij om en zag hem bij het podium staan. Zijn armen leunden op de houten vloer van het podium. 'Tuurlijk.' Zei ik. Ik liep naar hem toe en liet mij van het podium zakken. 'Ziet er goed uit, allemaal.' Zei James terwijl hij om zich heen keek. 'Ja, vind ik ook wel.' Gaf ik toe.

James aarzelde even. Ik kon aan hem zien dat hij iets wilde zeggen, maar het niet durfte. 'Wat is er?' Vroeg ik zuchtend. 'Nou, heb je gehoord wat ze deze week over ons hebben gezegd?' Vroeg hij. Ik zuchtte diep en knikte. 'Ja, over dat ik de aanleiding heb gegeven aan Eddie om met een ander te zoenen.' Ik haalde een hand door mijn haar. 'Omdat ik de hele tijd bij jou was, en met jou danste en met jou huppelde en met jou handen vast hield.' 'Ik - eh - heb gezegd dat dat allemaal friendship was.' Zei hij met rode wangen. 'Dat we daar niets mee bedoelden.' Ik glimlachte. 'Mooi. Ik hou niet zo van dat geroddel.' James keek opzij, maar wendde zich weer tot mij. 'Kan I help?' Ik schudde mijn hoofd. 'Nope, we zitten helemaal goed.' Zei ik en ik gaf hem weer een glimlach. 'Oké, tot vanavond dan.' Zei hij. Hij draaide zich om en liep weg.

Ik ging zitten op het podium. Mijn bandleden kwamen er bij zitten, al miste we wel Carlo. 'Die heeft een meisje gevonden.' Zei Lise glimlachend. 'Natuurlijk.' Kyle rolde met zijn ogen. 'Of de oplader van zijn telefoon.' Zei Tommy en iedereen lachte.

'Er komt een einde in zicht, jongens.' Merkte ik op. Kyle zuchtte. 'Gelukkig wel.' 'Of juist een begin.' Zei Lise vrolijk. 'Stel dat we winnen!' Haar ogen schitterden. 'Elke maand optreden, nummers schrijven-' 'leuke jongens ontmoeten-' voegde ik toe. 'Geld verdienen met iets dat je leuk vind.' Zei Tommy. 'Drugs en drank.' Zei Kyle droogjes. Lise stootte hem in de zij maar Tommy en ik konden er om lachen. 'En anders was alles leuk geweest.' Zei Lise. Ze haalde haar schouders op.

Ik keek naar de grond. Ja het was leuk geweest. Behalve dan die momenten van ruzie, stress... oja en niet te vergeten; Het Eddie van Halen-fiasco. Geweldig. Om voor altijd te onthouden. Kutkind. Pardon.

Lise zag mij kijken. 'Sorry.' Mompelde ze snel. Ik keek op en glimlachte naar haar. 'Maakt niet uit. Het was inderdaad leuk.'
'Laten we alles nog voor de laatste keer nalopen.' Zei Kyle en hij stond weer op. We volgden zijn voorbeeld en deden wat hij zei.

Al snel viel de avond. We waren er helemaal klaar voor. Carlo had flink wat publiek weten te strikken, de topper.
Ik gluurde van achter de schermen naar het aantal mensen dat was gekomen en glimlachte. 'Veel hé?' Mompelde Tommy, die naast mij kwam staan. Ik knikte en keek opzij naar hem. 'Je hoeft niet zenuwachtig te zijn. Het maakt niet uit als we niet winnen. Het was leuk om mee te doen. Heb je door dat niemand zich interesseerd meer voor de prijs? We hebben lol gehad, dus verpest het gerust.' Dat laatste kwam er een beetje verkeerd uit, besefte ik. Lekker stom weer van mij. Tommy sloeg zijn ogen neer. 'Sorry.' Zei ik snel. 'Zo bedoelde ik het helemaal niet.' Hij bleef weg kijken.
Ik besloot het goed te maken door voor de grap te zingen. Dan zou hij vast moeten lachen, aangezien ik niet zo goed kon zingen.

'Tommy, can you hear me?
Can you feel me near you?
Tommy, can you see me?
Can I help to cheer you?
Ooh, Tommy, Tommy, Tommy, Tommy'
Tommy moest inderdaad lachen. 'Dat lied ken ik niet.' Zei hij grinnikend. 'Maar je hebt het mooi gezongen.' 'Thanks.' Ik zwiepte met mijn haar. 'Ik had gewoon zangeres moeten worden, vind je ook niet?' 'Als we willen dat mensen muziek gaan haten, zullen we jou als zangeres nemen, goed?' Zei Carlo, die net kwam aanlopen. Ik porde hem plagerig in zijn zij. 'Tsss, sommige mensen snappen ook niets van goede muziek.'
'Je hebt net The Who omzeep geholpen, Krystel.' Zei Carlo. 'Ze draaien zich om in hun graf.' Ik trok een wenkbrauw op. 'Volgens mij bestaan ze nog en leven de meeste nog steeds.' Merkte ik droogjes op. Carlo werd een tikkeltje rood. 'Zou kunnen.'

'Zijn we klaar met het theekransje daar?' Vroeg Kyle sarcastisch. 'Nee, de koekjes zijn nog niet op.' Zei ik serieus. 'Wil je er ook een?' Kyle stak zijn tong uit en deed zijn jasje goed. 'Pak jullie spullen. We gaan een entree maken.'