The Ultimate Band

Hoofdstuk 14

Hoofdstuk 14: Het uitje
Krystel

Tommy, Kyle, Lise, Carlo, James en ik stapten uit de bus. James en ik hadden veel gepraat over ons leven en we hadden grapjes gemaakt.

Natuurlijk hadden we ook Kyle en Lise gadegeslagen, maar die leken nog niet zo close.

Ik boog naar James toe. 'Zullen we ze proberen te koppelen?' Hij keek me verrast aan en ik giechelde.

'Oké, hier komen allemaal! Ja - hier - ook jullie daar - ja - iedereen hier? Oké! Om vijf uur is iedereen weer op deze plek. Wie hier niet is, zal geschorst worden van het Ultimate Band Programma.' De begeleider keek ons streng aan. Toen glimlachte hij. 'Have fun!'

James knikte naar me als afscheid en liep naar zijn eigen band.

Mijn bandje en ik liepen weg van de bus. We keken om ons heen. Overal stonden bandjes met akoestische instrumenten liedjes te maken. De bandjes bestonden uit allemaal verschillende soorten mensen; lang, kort, dik, dun, blank, gekleurd, enzovoorts. De zon scheen en dat maakte het tafereel nog vrolijker. Iedereen leek muziek te maken voor de lol, en niet voor geld.

De winkels er om heen waren vooral muziekwinkels, restaurants, huisjes en cafés.

Ik boog me naar Carlo toe, omdat ik naast hem liep. 'Wat vind je er van als Kyle en Lise samen waren?' Vroeg ik zachtjes. Hij staarde me gefronst aan en leek een beetje uit het veld geslagen. 'Verstond ik dat nu goed?' Vroeg hij.

Ik grinnikte en knikte. 'Ja...'

Hij dacht na. Dit was de eerste keer dat zijn mobiel al langer dan een half uur onaangeraakt was en dat hij niet tegen me in ging.

'Hm... Zijn ze samen dan?' Vroeg hij hard op. Ik porde hem hard in zijn zij en hij kromp in elkaar. 'Auw.' Hij wreef over zijn zij. 'Nee, gek! Ik,' ik ging zachter praten en boog weer naar hem toe, 'ga ze koppelen.'

'Jij gaat ze koppelen?' Spottend keek hij me aan. 'Succes met dat.' 'Ship jij ze?' 'Schip ik ze wat?' In de war keek Carlo me aan.

Ik rolde met mijn ogen. 'Ik heb alweer spijt dat ik jou iets verteld heb.' Zei ik en daarna zweeg ik.

☆★☆

We keken een beetje rond en aten wat in een cafeetje. Ik nam net de laatste slok van mijn colaatje, toen een nieuw groepje binnen kwam. Ik keek om en slaakte verrukt een kreet.

'Jort!' Ik sprong op en rende naar hem toe. Hij keek verbaasd op en zocht rond. Toen hij mij zag, glimlachte hij verrast. 'Krys.' Ik omhelsde hem stevig. Na een week lang Ultimate Band mensen gezien te hebben, is het enig om familie te zien. Hij knuffelde me terug. 'Ik heb je echt gemist!' Jort grinnikte. 'Natuurlijk heb je je grote broer gemist.' zei hij. 'Ik heb jou ook gemist hoor.' Ik was echt blij om zijn stem weer te horen, want ik was het zo gewend om hem om me heen te hebben. Mijn broer was eigenlijk mijn beste vriend.

'Zo. Hoe staan de zaken er voor? Ga je al een beetje winnen?' vroeg hij. Ik trok hem mee naar ons tafeltje. Jorts vrienden lachten en volgden ons ook. 'Dit is Jort, voor iedereen die hem nog niet kende.'

'Je zusje is echt gek, Jort.' zei zijn blonde vriend Fabian. Hij had van die felle blauwe ogen. 'Weet je, eigenlijk zouden jullie ook mee moeten doen, met de wedstrijd!' Zei ik opgewonden. Ik ging weer zitten op mijn plek, vlak naast Lise. Jort, Fabian en hun andere vriend Christiaan pakten een kruk er bij en gingen zitten. 'Nou, eigenlijk mogen we het niet vertellen...' zei Jort mysterieus. Ik keek hem nieuwsgierig aan. 'Wat?' Fabian stootte zijn vriend in de zij. 'Niet zeggen, dude.' Mompelde hij.

Jort zweeg en ik keek hem aan. 'Please?' smeekte ik. Hij bleef me mysterieus aan kijken en ik zuchtte. 'Wie A zegt moet ook B zeggen.' zei Tommy wijs. Ik keek hem dankbaar aan. Christiaan schudde zijn hoofd en hij stond op. 'Nope wij zeggen niets. Jullie komen er snel genoeg achter.' Hij ging wat drinken halen voor zijn vrienden en zichzelf.

POV Lise

Terwijl Krystel met haar broer zat te praten - die overigens best knap was - besloot ik een gesprek aan te knopen met Kyle. Hij zat verveeld voor zich uit te kijken en liet zijn hoofd op zijn hand leunen. Zo af en toe nam hij een slok van zijn cola.
'Heb jij jouw familie gesproken sinds we hier zijn?' Vroeg ik. Kyle knikte en nam nog een slok. Hij zette zijn glas weer neer op tafel. 'Ja, mijn moeder stuurt me soms een berichtje en mijn oma lijkt echt alles te willen weten. Hoe het hier is, hoe het met mij gaat, of jullie wel aardig zijn, krijgen jullie wel genoeg te eten...' Kyle zuchtte en schudde zijn hoofd. Ik lachte vrolijk. 'Dat is lief van haar! Ik heb geen oma's meer...' zei ik.
'Spreek jij jouw ouders?' Vroeg Kyle. 'Ja, mijn ouders bellen 's avonds om de beurt. Ze vragen ook hoe het is.'

We waren uitgesproken. Waarom werd het toch steeds zo ongemakkelijk tussen ons tweeën? Ik wilde hem graag beter leren kennen, maar ik wist niet of Kyle er ook zo over dacht. Eerst, toen bij het stoplicht dat Krys hem voorstelde, leek hij te blozen en nu was hij stil. Ik snapte niets van jongens.
'Vind je het leuk?' Ik keek Kyle verward aan en fronste. 'Huh? Wat?' 'Oh - eh - Ultimate band.' Zei hij en ik zag dat hij nu wel moest blozen. Ik glimlachte, blij dat hij wat gevoel liet zien.

Plotseling stond Tommy op. 'Jongens we moeten terug!' Zijn stem ging een octaaf omhoog en Jort en zijn vrienden grinnikten.
'Wut?' Krys keek hem vragend aan. 'Naar de bus!' 'Oh.' Krystel sprong op en gaf Jort een kus op zijn wang. 'Later broertje.'

'Tot sneller dan je denkt, Kryssie.'
'Ik ga nog niet naar huis. Nog lang niet.' Zei Krystel en ze liep naar buiten.

Wij namen ook afscheid en liepen achter Krys aan.

☆★☆★☆★☆★☆★☆★★★☆☆★☆
Hai hai,

Bedankt voor het lezen, hoop dat het nog niet saai word en ik beloof dat het snel beter word :D

Dank jullie voor de reacties, stemmen en ook voor de reads!!!

That's all ♥