The Ultimate Band

Hoofdstuk 4

Hoofdstuk 4 Eddie Halen

'Heb je hem al opgestuurd?' Ik hing aan de telefoon met Lise, terwijl ik mijn boeken controleerde. 'Ja, gister onderweg naar school.' Ik ritste mijn rugzak dicht en gooide mijn tas over mijn schouder. Vervolgens liep ik naar buiten, naar mijn fiets.

'Oké mooi zo. Ik hoop dat ze Naïve van The Kooks wel goed vinden. Hij klonk het beste, vond ik.' Zei ik in de telefoon en deed de sleutel in het fietsslot.

'Tuurlijk wel. Maar Slow Cheetah van de Peppers vind ik niet klinken.' 'Nou ja.' Ik haalde mijn schouders op en reed de straat uit. 'Maakt het uit. Ik ga ophangen. Ik moet naar school.'

'Doei.' Zei Lise en ik hing op. Ik zette mijn muziek op en propte mijn mobiel in de jaszak.

Ik reed op mijn gemak naar school en neuriede zacht mee met mijn muziek. Op het schoolplein reed ik mijn fiets zo in een rek en sprong van mijn fiets. Ik liep een stuk het schoolplein op.

Iemand reed tegen mij aan. Ik viel op de grond en ik hoorde jongens lachen. Ik gromde wat scheldwoorden en stond op. Ik veegde de aarde van mijn panty af.

'Kijk toch uit je doppen.' Mopperde ik en ik keek om naar degene die mij had aangereden. Het was - natuurlijk - Eddie. Eddie Halen.

Hij was de beste gitaarspeler van onze school, stoer en een echte rocker. Hij was mijn rivaal. En...

Mijn crush.

'Het spijt me Krystal.' Zei hij. De mensen die hadden gelachen wisten vast niet dat wij oké met elkaar waren. Oké hij was mijn rivaal. Wij streden om de reputatie van beste gitarist van het Apollo College, maar we gingen normaal met elkaar om.

Eddie zat in hetzelfde jaar als ik, maar een andere klas. Hij kon goddelijke solo's spelen en verrasste me steeds opnieuw. Ik vroeg mij af of hij naar Eddie van Halen was vernoemd (goede gitarist van de band van Halen)(die band heeft een Nederlandse achtergrond) (misschien was het familie) (wauw dat zou hem nog populairder maken). Hij had bruin haar (krullend), bruine ogen en was een beetje slungelig.

Ik kon het bijna niet over mijn lippen krijgen om te zeggen wat ik vond, dus vervormde ik het wat. 'Maakt niet uit. Kijk volgende keer even beter. Dank je.'

Ik liep door. Eddie liep achter mij aan. 'Hey wacht even.' Zei hij, licht verontwaardigd. Ik ging wat langzamer lopen zodat we naast elkaar liepen. 'Je doet toch mee aan Ultimate Band?' Ik keek hem verbaasd aan. 'Hoe weet jij dat?' 'Tommy.' 'Oh. Ja klopt.' 'Ik ook. En ik ga je weer inmaken, Van Sterweg. Zei hij uitdagend en hij keek mij speels aan. 'Een uitdaging hé, Halen?'

'Klopt.' We keken elkaar strijdlustig aan en de bel ging. 'Laters Van Sterweg.' Hij en zijn vrienden liepen weg.

☆

'Cool dat je meegaat doen.' Zei Alanis. We zaten in de kantine aan een tafel. Alanis werkte haar make-up bij, Dani las een boek voor Frans en ik maakte huiswerk voor morgen.

Ik knikte en schreef weer een paar zinnen op. 'Ja. Ik ben ook blij.'

Eddie en zijn groepje kwamen aan de tafel naast ons zitten, luid lachend.

'Drie keer raden wie ook meedoet.' Mompelde ik en ik boog mij weer over het werk.

'Nee echt?' Vroeg Alanis en ze keek naar de tafel van Eddie. Ik knikte. 'Jazeker.' Dani zuchtte. 'Je hebt er zeker al weer een competitie van gemaakt?' 'Ja duuh!' Zei ik. 'Ik heb een reputatie.' 'Als meisje met een grote bek tegen populaire jongens, ja.' Mompelde Dani. Ik negeerde haar en maakte de rest van het huiswerk af.

'Hey Krys,' Riep Jeremy van de tafel naast ons. Hij stond zowat op zijn stoel. 'Ed wil wel met je uit!' Het groepje bulderde van het lachen en Eddie duwde zijn vriend grijnzend omlaag. Ik keek er naar met opgetrokken wenkbrauw. Ha ha ha, wat waren jongens toch grappig en volwassen...

'Heb dan de ballen om hierheen te komen en haar fatsoenlijk te vragen!' Riep Alanis. Ik vervloekte Alanis in mijn gedachten. 'Je zet me voor gek.' Mompelde ik geïrriteerd. 'Niet hoor. Ik help je liefdesleven een handje.' Zei ze wuivend en grijnzend.

Het groepje keek om de zoveel seconden naar ons en lachten dan, maar daar bleef het bij. Beter dacht ik aan de ene kant; anders had ik mij echt ongemakkelijk gevoeld. Toch; een date met Eddie...

'Je doet het weer.' Zei Dani en ze legde haar hand op de mijne. 'Wat?' 'Staren en tekenen.' Ik keek naar mijn schrift en ontdekte hartjes. Hoe cliché.

Ik zuchtte en Alanis grijnsde. 'Na die hele bandshit gaan wij stappen. Jij moet nodig aan een vriendje.'