The Omega [#Herschrijven]

65.Oliver

Verschillende paar handen pakten me vast en probeerden me rustig te houden. Het was het enige dat ik niet kon doen op dit moment. Rustig zijn. Ik wou naar haar toe. Ik moest naar haar toe! Ik moest haar beschermen! Mijn wolf ging tekeer in mijn hoofd. Hij gaf mij de schuld van dit alles. Ik had haar laten vallen als een baksteen, zei hij. Hoe meer ik tegenwerkte, hoe minder energie ik had.

Voor ik het goed en wel besefte stonden we in de kelder. Jack maakte mijn polsen en enkels vast aan de muur. Tegenwerken had geen enkele zin meer. Toch zou ik blijven proberen. Ik ging het niet opgeven. Ik schreeuwde en schreeuwde. Niemand luisterde naar me. Niemand was bij mij. Zou iemand bij haar zijn? Hoe voelde zij zich?

De tijd kroop traag voorbij. Het verbaasde me dan ook dat ik opeens voetstappen hoorde op de keldertrap. " Oliver ... Als je kalmeert dan laat ik je bij haar " Ik herkende de stem meteen. Logan. Hij was de enige die haar uit de kerkers kon krijgen, dus ik deed meteen wat hij me vroeg. " Ik wil haar eerst zelf wat vragen stellen en daarna mag je haar zien. Als haar antwoorden me bevallen, dan laat ik haar misschien gaan. Maar je moet begrijpen dat ze iemand vermoord heeft. Dat is niet iets dat we kunnen vergeten " Natuurlijk begreep ik hem, maar hij moest mij ook begrijpen. Ze was mijn mate! Hoe zou hij zich voelen als hij en Axelle in dezelfde situatie waren?! Ik knikte voorzichtig, als teken dat ik hem begrepen had en wachtte tot Jack me losmaakte.

Ze brachten me naar de kerkers. Voor de celdeur bleven we staan. Ik wou mee naar binnen! Ik moest haar zien! Hoe langer ik van haar vandaan was, hoe ongeruster ik werd. " Denk aan wat ik gezegd heb " zei Logan tegen me. Ik had geen andere keuze dan naar hem te luisteren. Zodra ze klaar waren met het gesprek zouden ze haar vrijlaten. Dat hoopte ik toch.

Logan en Axelle gingen naar binnen. " Waarom heb je die wachter vermoord? " Logan kwam meteen ter zake. Jack hield me op een afstand, maar ik hoorde het begin van het gesprek toch. Toen ik haar stem hoorde flipte ik. Ze was zo dichtbij, maar toch ook zo veraf. " Oliver. Doe rustig, of ik moet je terug naar huis brengen " Ik luisterde niet naar hem. Ik kon gewoon niet rustig zijn. Hij bracht me dus terug naar huis, zoals hij gedreigd had te doen als ik niet rustig was.

Daar moest ik de hele tijd wachten tot ze terug kwamen. Ik hoopte maar dat ze haar naar hier brachten. Ik ijsbeerde door de woonkamer. Waarom duurde het zo lang?! De minuten tikten voorbij. Langzaam ging de voordeur open en ik bleef stokstijf staan. Was ze daar? Ik hoorde, wat twijfelend, iemand de woonkamer instappen. Zij was het! Dat kon niet anders! Ik draaide mijn hoofd en mijn ogen vonden meteen die van haar.

Wat was ze mooi, was het enige dat ik kon denken. Ze had bruine ogen, dezelfde kleur als haar haar. Je kon duidelijk zien dat ze een tijdje had rond gezworven. Nu was ze thuis. Ze was veilig nu. Ik zette de eerste stap en ging naar haar toe. Ik wou haar in mijn armen hebben. Ik wou haar zeggen dat alles goed kwam. Dat ze niet bang hoefde te zijn. Zodra ik bij haar stond sloeg ik mijn armen om haar heen en drukte haar tegen me aan. Eigenlijk was ik bang. Dat ze me niet als mate wou. Dat ik het ging verpesten, zoals bij Logan en Axelle gebeurd was in het begin.

Haar armen vonden zich een weg rond mijn middel. Drie paar voeten schuifelden weg en ik hoorde ze wat later op de trap. We lieten mekaar langzaam los, zodat we elkaar konden aankijken. " Je wijst me niet af? " Haar ogen keken me onderzoekend aan. Ik zag een vleugje angst. Ik wou haar meteen gerust stellen. Haar zeggen dat het goed kwam. " Natuurlijk niet. Waarom zou ik dat nu willen doen? " vroeg ik haar.

" Ik was een omega vroeger. Ik ... Ik ben helemaal niets waard. Ik heb jullie vriend vermoord " Ik pakte haar gezicht vast met mijn handen. " Ik zou je nooit afwijzen. " zei ik zacht. " Maar ... ik ben een omega. Jij bent duidelijk van een hogere rang dan mij " fluisterde ze zacht. Ze begreep duidelijk niet waarom ik haar niet afwees.

" Je hebt ons Alfakoppel al ontmoet. Wel, onze Luna was een omega vroeger. De Alfa had haar opgesloten in de kerkers " Ze schrok duidelijk van wat ik haar vertelde. " Heeft hij haar afgewezen? Nee. Waarom zou ik dat dan wel moeten doen bij jou? Een rang is niet belangrijk. Het is het gevoel hier vanbinnen dat belangrijk is " Ik pakte haar hand vast en legde het op mijn hart, dat duidelijk snel aan het kloppen was.

Haar ogen werden een beetje waterig en ik drukte een kus op haar voorhoofd. " Hoe heet je, schoonheid? " Haar wangen kleurden rood en heel even moest ik aan Axelle denken. Wie had ooit kunnen denken dat mijn mate zoveel gemeenschappelijk zou hebben met mijn Luna. " Emily" zei ze zacht. " Wel, Emily. Ik ben Oliver. Ik ben de bèta van de roedel "

Ik legde mijn armen terug om haar heen. Nu begreep ik pas hoe Logan zich altijd gevoeld had met Axelle. Het beschermende, zijn leven willen geven voor haar. Mijn leven leek nu pas compleet.

" Wil je misschien eens douchen? Of iets eten? " vroeg ik haar. " Misschien is een douche niet slecht. Ik zie er waarschijnlijk niet zo presentabel uit " Ze keek naar de grond terwijl ze het zei. Ze schaamde zich duidelijk dat ze een hele tijd had rondgezworven. " Emily. Je bent prachtig. Twijfel niet aan jezelf " Ik pakte haar hand vast. " Ik zal je de weg wijzen naar de badkamer. Normaal liggen er handdoeken in één van de kastjes " Ik leidde haar naar de badkamer en opende de deur. Ze stapte wat twijfelend binnen. Hoe lang was het geleden voor ze nog een badkamer gezien had?

" Dankjewel. " zei ze en drukte een kus op mijn wang, voor ze in de badkamer verdween. Wat ik toen deed? Ik staarde gewoon een beetje voor me uit. Naar de badkamerdeur. Hopelijk bleef ze niet té lang weg.

A/N: Bijna 2000 woorden voor dit schattige hoofdstuk :D Het volgende hoofdstuk is uit Emily's standpunt! Hij is zelfs al geschreven, zodra we 50 votes hebben plaats ik die :)

The Omega heeft 80k views behaald :D :O Ik kan het niet geloven eigenlijk haha :p Bedankt iedereen :

Laat zeker weten wat jullie ervan vonden :)

Vote/Comment/Follow