"Yemeğe kal derlerse sözlerini ikiletmeden kal Begüm ayıp olur."
"Ya anne."
Sızlanan Begüm, annesine istemediğini belli eden gözleriyle bakıp dudaklarını büktü.
"Begüm nişanlı bir kız gibi davran ve şu üzerini değiştirip öyle git. Annecim bazen sevdiğin adamın ailesini sevmesen de onun için saygılı olmalısın. O insanlar sana kötülük yapsa en başta ben sana destek olurum ama Azat'ın ailesi gözünün içine bakıyor.''
Begüm annesinin sözlerine de hak verdi. Sonuçta Azat'la durumunu bilmediğinden her anne gibi doğru söylüyordu annesi de. Eliyle üzerini işaret eden annesinden bakışlarını çekip üstüne baktı. Burası oldukça sıcaktı ve üstünde şortu ve sıfır kollu sarı renk ince gömleği vardı. İstanbul'da alışkındı böyle giyinmeye. Babası giydiği kıyafetlere arada karışsa da Begüm genel olarak böyle giyindiği oluyordu. üstünü inceleyip omuz silkti.
"Hiç değiştiremem."
Gerçek gelinleri değildi ya dikkat etmek istemiyordu. Hele Azat için hiç bir şey yapmak istemiyordu.
"Begüm gerçekten bozuşacağız annem. Çok ayıp hem Azat'ta eminim bu şekilde dışarı çıkmandan hoşlanmaz."
Begüm, Azat'ın ne sevip ne sevmediğini bile bilmiyordu ki. Hem Azat'ın ne düşündüğü umurumda da değildi.
"Tamam değişir öyle çıkarım."
Uzatırsa annesinin bırakmayacağını bildiğinden odasına gidiyor gibi yapıp Serpil hanıma görünmeden merdivenlere yöneldi.
"Azat kim ki de üzerimi değiştireceğim."
***
Begüm, avlu kapısından içeri girdiğinde kendisini ilk karşılayan oğluyla birlikte resim yapan Leyla oldu.
"Hoş geldin canım."
Leyla'nın bakışları Begüm'ün kısacık şortunu bulurken bakışlarını kaçırdı. Begüm kendisine göre açık giyinen bir kızdı ama hiç bu kadarını görmemişti. Hoş Leyla için kıyafetin de bir önemi yoktu o insanlığa bakardı. Kıyafetle yargılamazdı sadece Azat'ın hoşlanmayacağını bildiğinden garip gelmişti.
"Hoş buldum canım."
Begüm, gülümseyerek Leyla'yı öperken masada oturmuş küçük elleriyle resim yapan Eymen'i gözleri görünce sevinçle atıldı.
"Ayy benim küçük yakışıklım da buradaymış."
Kollarını açıp küçük çocuğu kucaklayıp yanaklarını defalarca kez öptü.
"Napıyorsun Begüm?"
"Seni görmeye geldim aşkım sen ne yapıyorsun?"
"Resim yapıyorum gel hadi sende yap."
Eymen, çok sevdiği Begüm'ün elini tutup masaya oturması için çekiştirirken Begüm, elindekini Leyla'ya uzattı.
"Meliha anne istemiş."
Meliha'ya anne demek zor gelmiyordu çünkü Melihahanım tam bir anne sıcaklığındaydı.
"Begüm... Güzel gelinim yüzünü gören cennetlik."
Tatlı tatlı söylenerek yanlarına gelen Meliha hanım ayağa kalkan gelinine, daha doğrusu açık kıyafetine gözleri takıldı. Hoşlanmamıştı üstündeki minik kumaş parçasından. Buralara pek uygun değildi. Tatilde falan olabilirdi ama burası yeri değildi.
"Nasılsın Meliha anne?"
"İyiyim güzel kızım sağ ol sen nasılsın?"
Gelininin kıyafetinden hoşlanmadığını belli etmeden Begüm'ün yanına oturup sohbet etmeye başladı. Nasıl olsa zamanla bu konu için Begüm'le konuşurdu şimdi üzerine gitmeye gerek yoktu.
10.Bölüm Aşık Bir Kalbe Kimsenin Sözü Geçmez...
En başından başla
