The badboy got it (Herschrijven)

part 24

/Julia/

Het is al weer dinsdag. Sinds die avond zijn we hechter geworden. We moeten vanmiddag om 13.00 uur weer in de studio zijn. We krijgen weer een nieuwe choreograaf en een nieuwe choreografie. "Mika, schiet eens op, we moeten zo weg!" Roep ik naar Mika die zijn haar staat te doen in de badkamer. Niet dat het veel nut heeft, het zit straks toch weer helemaal door de war na het dansen. "Ja ja, ik kom al!" Krijg ik terug en hij komt de kamer binnenlopen. Ik heb mijn danskleren alvast maar aangedaan en ook mijn schoenen. Mika trekt ook zijn schoenen aan en we vertrekken richting de studio.

"Woow, wat is dit?" Vraag ik mezelf hardop af als ik binnen loop. "Ik heb geen idee" zegt Mika die ook verbaasd naar het ding voor ons staart. "Ah, jullie zijn er!" Roept een mannenstem vrolijk. We kijken op en zien een man van rond de vijfentwintig voor ons staan. "Ik ben Yari en ik heb deze keer een choreografie voor jullie gemaakt! Het is een sensuele dans. Julia, jij gaat Mika verleiden, vandaar die paal ook" zegt hij en wijst naar de paal achter ons. Uhum, wat!? Mika verleiden!? Welke mongool komt daar nou weer mee!? Mika heeft er zo te zien geen problemen mee, de grijns op zijn gezicht verraad dat. "Zullen we beginnen?" Vraagt hij en ik knik twijfelend. We beginnen aan de dans en kennelijk moet ik ook gaan paaldansen. Één woord: Rampzalig. Ik moet ook rond Mika dansen, ik voel me net zo'n stripper. Of een hoer natuurlijk, alleen ga ik hier niet mijn werk maken. Ook al zou Mika daar denk ik geen bezwaar op hebben. Het is geen ingewikkelde dans. We hadden hem dan ook al deze middag af. We oefenen hem nog een paar keer en zijn dan klaar. We gaan weer naar het hotel en eten daar wat in het restaurantje. "Ik heb nu al zin in zaterdag" grijnst Mika naar me. Ik lach en steek dan mijn middelvinger naar hem op. "Het is omdat ik dit wil winnen. Anders had ik die gast allang in zijn gezicht gestompt" zeg ik en nu moet Mika lachen.

Als we ons eten op hebben lopen we naar de lift. Daar stappen we in en gaan naar onze verdieping. Als we daar zijn gaan we naar onze kamer. "Mika ik ga naar bed ik ben moe" gaap ik en Mika knikt. Dan verdiept hij zich weer in de tv waar een of ander auto-programma op staat. In de badkamer trek ik mijn kleren uit en trek ik mijn pyjama aan. Ik doe mijn lenzen uit en wil net mijn tanden gaan poetsen als ik een bloedneus krijg. "Mika, ik heb weer een bloedneus!" Roep ik naar hem. Hij beveelde me om dat te doen, bezorgdheid ofzo. "Alweer?" Vraagt hij als hij binnen komt lopen. Ik knik en duw het wcpapier stevig tegen mijn neus. Hij pakt een washandje en maakt deze nat. Hij haalt het -ondertussen rode- wcpapiertje van mijn neus en drukt het washandje tegen mijn neus. Ik pak hem over en als het eindelijk gestopt is spoel ik hem uit. Ik gooi hem in de wasmand en poets alsnog mijn tanden.

Ik zeg Mika nog welsterusten en ga dan naar bed.

DONDERDAG

Mika en ik zitten weer in de auto naar de studio, we moeten weer oefenen. "We zijn er" zegt Mika, totaal overbodig, en we stappen uit. Yari is al in de studio als wij daar binnen komen. "Julia, voordat we beginnen moet je je even omkleden" zegt hij en geeft me een setje aan. "NEE, DIT TREK IK NIET AAN!" gil ik hysterisch en gooi het terug naar Yari. Mika, die naast me staat, grinnikt. "Julia, het zal toch moeten. We lachen je echt niet uit hoor. Het bedekt nog redelijk wat" probeert hij mij gerust te stellen. "Juul, ik zal echt niet continu naar je rondingen gaan staren" probeert hij me gerust te stellen, alleen lukt het hem wel. Ik zucht, pak het setje aan van Yari en loop het kleine kleedkamertje binnen. Snel trek ik al mijn kleren uit en doe de slip, het korset en het soort zijde jasje aan. Het is echt hoerig. Ik wil het eigenlijk niet, maar loop toch weer naar binnen.

Mika kijkt eerst met grote ogen naar mijn lichaam. Hij doet snel zijn mond dicht en zijn ogen worden ook weer de normale grootte. "Je bent prachtig" fluistert hij in mijn oor als ik weer naast hem sta. Ik merk dat ik bloos om zijn opmerking. "Zullen we maar beginnen?" Vraagt Yari en ik knik, deze keer met wat meer zelfverzekerd. "Oja Julia, zoals ik zei, hier zijn de hakken" Yari geeft me een paar Stiletto's aan. In de zelfde kleur rood als de rest is. Hier moet ik op gaan dansen. Vorige week had ik ze ook aan gehad. We doen de dans weer een paar keer en na een aantal keer begin ik zelfverzekerder te dansen. "Julia, je doet het werkelijk waar prachtig. Je hoeft echt niet onzeker te zijn ofzo" zegt Yari en het motiveert me wel.