The Good Between Bad

Chapter 24

"Oh! I didn't know people are here in the greenhouse. I apologize if I intrude something."

"Oh my Gosh! Ang cute mo." Pagkakita palang niya ay napatayo na si Mimi at lumapit sa kanya. "What's your name?"

"I'm Alissandra, nice to see you all..." Hinawakan niya ang palda niya at inangat. Ngumiti siya sa'min at bahagyang yumuko.

Napakahinhin niya. Para siyang makalumang nilalang. Yung tipong nasa medieval times. Kitang kita sa dress niyang na hanggang paa ang haba at ang manggas na halos takpan ang mga kamay.

Hindi lang yan, ang kilos niya ay sobrang pino, hindi makabasag pinggan at napakalambot ng kanyang ekspresyon. Parang hindi mo kayang magalit kapag siya ang kausap. Isa pa, napakaganda niya na parang manika. Kulay abo ang mga malalaking mata, maliit pero matangos ang ilong, halos magkulay pula ang maninipis niyang labi at nakaipit sa gilid ang mahaba at sobrang ayos niyang buhok.

Tansya ko ay mga nasa walo o siyam na taon lang siya pero syete lang! Mas babae pa siya sa'kin kumilos.

"Alessandra, what did I tell you about bowing?" Malamig ang boses na 'yon ng bagong dating. Nangilabot ata ako.

"That was a simple sign of courtesy. I was saying hello to our-"

"We do not bow to anyone, Alissandra. Remember that."

"Yes, mother..." Mother? M-mama? Syete! Ngayon ay nakatingin na siya sa'min.

"Who are you guys and what are you doing in our place?"

Lahat kami ay nanigas sa kinalalagyan habang nakatingin- sa totoo lang ay hindi kami makatingin. Si Hyacinth lang ata at si Bianca ang diretsong sinasalubong ang tingin nito. Napatayo kaming lahat.

Maganda, sopistikada at nakakaintimidate ang awra. Nakadress siya na pinatungan ng jacket na itim. Itim ang buhok, accentuated cheekbones, mapupulang labi dahil sa lipstick at ang mga mata niya... kulay abo gaya ng kay Seven at Nine... Hindi kaya...

"You there. Answer me." Hindi demanding ang boses niya o mataray. Ang totoo ay malumanay ito ng tanungin si Jax pero bakit hindi kami mapalagay sa kinatatayuan. Feeling namin ay dapat namin siyang sundin.

Bakas sa itsura ni Jax ang kaba. Tumaas ang kilay nito nang hindi siya masagot ng maayos.

"Am I making you nervous, boy? Mind opening that mouth of yours for me?"

Humakbang siya palapit kay Jax, ang mga labi ay nadapuan ng mapang-akit na ngiti. Inangat ang kamay para haplusin ang pisngi nito.

"I-I uh... W-we..."

"That's it... C'mon." matamis niyang sabi. "If you take long I might need to open them myself. Do you want that, boy?"

Mas lalong ninerbyos at kinabahan si Jax. Sa tingin ko ay pinagpapawisan na rin siya lalo na't madiin at mapang-akit ang nakukuha niyang tingin mula sa babae. Naapektuhan siya. Sino ba namang lalaking hindi kung ganyang ang boses at itsura ng kaharap mo?

Tignan mo nalang si Renz. Sobra kung makatitig sa kanya.

"Hello po, Ma'am. We're Seven's schoolmate. Our car broke down on the way and he was nice enough to invite us here." Si Bianca na ang naglakas ng loob na sumagot.

"Seven? My son invited you here?"

"Yes, ma'am. And I might say na sobrang ganda ng-"

"I'm not asking."

Agad na natikom ang bibig ni Camille. Mas lalo naman kaming hindi makatingin sa kanya. Napayuko ako ng wala sa oras.

Kumawala ang kanina ko pang pinipigilan na hininga nang tumalikod ito at umalis. Bumalik ang hangin sa paligid para sa'min. Kasunod nito si Alissandra na hindi nakalimutang ngitian kami bago umalis. Napaka sopistikada nilang kumilos. Punung puno ng self confidence. Kitang kita ang pagkakaiba ng mga kagaya ko sa kanila.