BAY EGO YIĞINI

Bölüm 7

 

7. Bölüm

 

Kapının vurulmasıyla gözlerimi açtım. Bir an nerede olduğumu idrak edemedim. Sonra dün yaşanan her şeyi hatırladım ve sinirden yine gözlerim yaşardı.

Artık ağlamak yoktu. Geri zekalı birisi için kendimi küçük düşüremezdim. Bir öpücüğü ne kadar abartmıştım. Ona bir daha bu fırsatı vermeyecektim.

Ben bu şekilde düşüncelere dalmış vaziyetteyken kapım bir daha vuruldu ve "Masal orda mısın?" diye Sevda'nın sesini duymam bir oldu. Beni bu şekilde görmemeliydi. Kendimi güçsüz göstermemeliydim.

Boğazımı temizleyerek "Burdayım." dedim. Sevda ise "Kapın niye kilitli? Bir sorun mu var? Yoksa sorun Çağrı mı?" diye sordu.

Ben o öküzün ismini duymamla daha çok sinirlendim ve "Bir sorun yok. Sadece biraz rahatsızım. Merak etme." diyerek Sevda'yı başımdan savmaya amaçladım. Daha fazla düşünmek ve hatırlamak istemiyordum.

"Bir sorun var belli ama sen kendini hazır hissedincekonuşuruz."diyerek Sevda evden çıktı. Ben ise bu sözlerle rahat bir nefes aldım ve okula gitmek için hazırlanmaya başladım.

Tam bir harabe gibi duruyordum. Gözlerim şiş ve kırmızıydı. Tam bir keş gibi gözüküyordum.

Makyaj yapmayı düşündüm ama makyaj yapmaktakı becerimi göz önüne alarak bu fikirden vazgeçtim.

Yarım saatlik hazırlanma evresinden sonra okula geç kaldığımı fark ettim ve aceleyle evden çıktım.

Kıl payı derse yetişmiştim. Eğer geç kalsaydım hocanın dilinden düşmezdim. Adam geç kalanlardan nefret ediyordu ve bir sene boyunca size hatırlatmaktan vaz geçmiyordu.

Her zamanki yerime doğru giderken birkaç kızın bana bakarak güldüğünü fark ettim. Tamam, görüntüm kötüydü ama gülünecek bir durumum yoktu. Kaşlarımı çatarak yerime geçtim ve derse hazırlanmaya başladım.

O kız grubu ise sürekli bana bakarak fısıldaşıyor ve kahkahalar atıyorlardı. Bu duruma iyice sinir olmuştum. Tam ağzımı açıp onlara "niye gülüyorsunuz?"diye soracağım sırada dersin hocası sınıfa girdi ve herkes yerine geçerek sessizleşti. Ben ise sinirle o kız grubuna bakmaya devam ediyordum. Bana bakıp neden gülüyorlardı bunlar. Benim bilmediğim üçüncü bir gözüm ya da bir kuyruğum mu vardı? Zaten dün berbat geçmişti bari bugün güzel geçsin diye içimden bir dilek tuttum.

Ama dileğim tabiki de tutmadı. Bütün gün boyunca herkes bana bakarak fısıldaşıyordu. Bazıları bana iğrenç bir şeymişim gibi bakıyordu. Ne oluyordu bu okulda böyle.

Öğle arasında kafeteryaya gittim ve yemek için bir şeyler aldım. Karnım çok acıkmıştı. Sabah pek bir şey yiyememiştim. Yemeğimi alarak kafeteryanın en ücra köşesindeki masaya gittim ve oraya oturdum.

Eskiden Bahar'la beraber hep burada otururduk. Buradan herkesi inceler, saçma sapan yorumlar yapardık.

Ben bu düşüncelere dalmışken yanımdaki sandalye çekildi ve yanıma birisi oturdu. Tam dönüp "burası dolu görmüyor musun?"diyeceğim sırada birinin bana sarılmasıyla şok oldum. Bu sarılışı, kokuyu tanıyordum.

Bana sarılan Bahar'dı.

 

Eveeet bir bölümün daha sonundayız.

Bölüm hakkında düşüncelerinizi öğrenmek istiyorum. Merak etmeyin yorum yapanı veya oy kullananı yemiyorum. Lütfen oy ve yorumlarınızı esirgemeyin...

Sizi çok seven manyak yazarınız...