Strings in the Beginning (Abrupt Series #2)

EPISODE 15

Pinagpatuloy kong uminom habang nakikipag-usap sa dalawa ngunit lumipas din ang ilang minuto bago ko siguraduhin kung siya nga ang nakita. And when I looked at the table again, dalawa na lang na lalaki ang nandoon at may isang babae.

"Hinihingi number mo?" I asked Zahra. Malapad din akong nakangiti nang tumingin ako sa lalaking nasa kabilang table.

He is wearing black leather jacket at napansin ko rin agad ang piercing niya sa kaliwang tainga. Base on looking at him, I can tell that he is straight.

"Saan ka nakatira? Baka pwedeng ihatid kita ngayong gabi?" the guy asked her.

Dash looked at me with his demonic smile at mahina naman akong tumawa. Before Zahra answer his question ay ngumuso muna ito sa amin patalikod.

"Dito lang ako nakatira, eh. Maybe we can roam around the city if you want." Zahra spoke in an angelic voice, and I shut my mouth to prevent my laugh from bursting.

Ang higad kong kaibigan! Ayan na! Magaling siya diyan!

"Nice. Magaling ka sumagot, ah," nakangiting saad ng lalaki at bumaling sa mga kasama niyang nasa likuran niya.

Nakita kong tumawa rin ang mga kasama nito at tumataas pa ang mga kilay. Dash was minding his own business drinking the alcohol on his glass. Kakaorder lang namin ng bagong tower ay paubos na naman kaagad.

Ito rin kasing si Zahra kahit sino pinapainom! Akala ata nito tubig lang galing sa gripo ang pinamimigay niya!

"Hindi naman 'yan totoong babae, pre, eh! Ito! May mga dala akong chicks!" biglang rinig naming sigaw ng isang lalaking nakasandong itim at inakbayan ang lalaking kausap ni Zahra.

Wala na akong narinig sa usupan nila dahil pinabayaan na namin si Zahra na makipag-usap sa lalaki at kami na lang din ni Dash ang nagkwentuhan. But after that huge voice, our heads turned into him.

"Eh, pre, ito gusto ko, eh. Hayaan mo na ako, nakikialam ka na naman," matigas na sagot ng lalaki.

The guy chuckled while his eyes were on Zahra. I can sense the drunk personality in him.

"Hindi ako nakikialam, pre. Sinasabihan lang kita, wala 'yang hiwa baka bigla kang magulat mamaya kapag inuwi mo 'yan," tumatawang asar niya at dahil malapit lang ito sa ibang lalaki na kasama nila ay napansin kong nagtawanan ito.

I saw Zahra looked at me with her hideous reaction pero bago pa ito umeksena ay tumayo na si Dash sa couch.

"Problema mong tangina ka?!"

My eyes went big because of his manly voice and I rushly grabbed his right arm, trying to hold him back. Zahra clutched his other arm, pero ramdam ko rin ang tensyon sa kanya ngunit nagulat ako ng biglang ngumisi ang lalaking minura niya.

"Ba't nangmumura ka? Tangina ka, ah! Sino kang putangina ka?!"

"Kuya! Kuya! Kuya!" I scrambled to stand between them, stretching my arms out like a shield. "Wait lang po, lasing na po 'yang kaibigan ko. Pasensya na po," ngumingiti kong paumanhin. But my body went light nang bigla niya akong itulak pakabila.

"Tinatanong kita! Sino kang gago ka para murahin ako?!" tanong niya kay Dash na ngayon ay nakatayo at hinihintay na dambaan siya ng suntok.

Nakita kong pinipigilan siya nung lalaking may gusto kay Zahra, pero parang wala na ring control ito sitwasyon. Jusko naman!

"Hindi mo na kailangan malaman pangalan ko, bro. Ano bang pakialam mo kung gusto ng kasama mo 'yang kaibigan ko?"

Napalunok ako ng maisip na kalmado at nakangisi lang ang kaibigan ko samantalang ang lalaking nasa harap niya ay parang galing impyerno na handa siyang itapon sa nagbabagang apoy.