Strings in the Beginning (Abrupt Series #2)

EPISODE 07

EPISODE 07

Nakatingin sa labas nang buksan pa ni Mama ang pinto upang makapasok ang lalaki. I waited for him to fully show up in my eyes at agad naman akong tumalikod nang tuluyan na itong nasa loob ng apartment ko.

I am holding a plastic bag withe the dirt inside of it. Sina Lily at Lime naman ay tumago sa sulok ng kama sa loob ng kwarto ko dahil may mga tao. They are shy when someone are new to their eyes. Lalo na si Lily.

"Bakit naparito ka, anak? Nakapagpaalam ba si Nate sa 'yo na 'di siya makakapasok ngayon araw?" rinig kong tanong ni Mama.

Lumapit ako sa lababo upang maghugas ng kamay, matapos kong itapos sa trashbin ang dumi ng pusa mga pusa ko. Hindi gaanong malaki ang kicthen ko, hindi katulad ng bedroom. Kaya walang mintis kong maririnig ang usapan nila.

"Yes po, Tita-Nang. He messaged us on our group chat. Kukumustahin ko lang din po siya, since dumaan po si Tito sa resto para kunin 'yung motor niya at sumama na rin po ako."

His voice was calmer than I thought. Mababa na may kaunting sabik na hindi ko malaman kung ano ang dahilan. Pinilit kong hindi tumingin sa kanya nung lumagpas na ako sa pwesto nila ni Mama para alisin kung may kalat ba ang living room.

I heard that my father also arrive ngunit isinawalang bahala ko iyon. Nagpatuloy lang ako sa ginagawa dahil kailangan ko alisin ang balahibo ng mga alaga kong pusa sa sofa.

"Kumain ka muna, Conrad. May dala akong sinigang na baboy, nagre-request kasi si Nate kanina sa akin. Gusto niya raw ng maasim na sabaw. Kumain ka na ba?" tanong ni Mama sa kanya.

Her voice had that warm, maternal tone that always made you feel like you were home, even in the middle of a mess.

I finally looked at him ngunit naabutan ko naman itong nakatayo patalikod sa akin. He is wearing a formal attire, as usual. Plain light blue-long sleeve ngunit nakataas ang parehong kwelyo nito hanggang siko. It was paired with a black slack pants na dumadagdag sa pagiging matikas niya.

I am waiting for him to wear a hoodie like he always do. Sobrang fan siya ng hoodie simula noon pa, dahil lamigin siyang klase ng tao. Siguro pamilyado na ito kaya ganyan na manamit or he just want to be looked formal.

Ops, I judged too well.

"Busog po ako nung umalis ako sa Cucina, pero nagutom bigla nung naamoy ko 'yung sinigang," sagot niya na may kasamang tawa."Salamat po, Tita-Nang!"

He laughed, that easy laugh that carried no tension as if he didn't break something in me yesterday.

"Oh, halika na, umupo ka na diyan sa isang upuan," sabat ni Papa at tumawa rin si Mama.

Conrad suddenly glanced at me before saying something at nabigla ako ng kaunti mula sa kinatatayuan ko ngunit hindi ko iyon pinahalata.

"Si Nate po?"

Bumaling sa akin si Mama at matipid na ngumiti. "Tapos na siya kumain, Con," he looked back at guy beside him. "Pinauna na namin siya ng Tito mo kasi naghahanap na raw na pagkain ang tiyan niya," biro ni Mama at nakita ko ang mahinang pagtawa ng lalaki.

My mother started setting the table, completely at ease, oblivious to the firestorm brewing inside me. Ni hindi niya alam na merong tensyon ang namamagitan sa amin ng lalaki sa harapan niya.

And him?

He looked too comfortable, standing there with that lopsided grin as if we had nothing to settle.

I couldn't bring myself to meet his gaze. My stomach churned, not from hunger, but from everything unsaid between us. What is he even doing here? After I let out the little anger I had left in me yesterday, I thought that was it. Tapos na.