Strings in the Beginning (Abrupt Series #2)

EPISODE 07

"Nagsama na tayo sa taas kanina, hindi mo pa tinanong kung kumusta pakiramdam ko," I said in my sarcastic tone.

He smiled a little. Tila nahiya ng marinig ang sinabi ko.

"I forgot," he replied.

Huminga siya ng maayos at bahagyang tumingin sa dough bago ibinalik ang mata sa akin.

"Sobra talaga ang galit mo sa 'kin, 'no?"

Tumingin ako sa gilid ko upang i-check kung may tao ba at ng masigurado kong wala naman ay maliit akong tumawa.

"Bakit naman?"

"Do you remember that I have cat allergies?"

Agad na umalon ang kunot sa noo ko habang tahimik kong binuno ang tanong niya. He's staring at me intense and unrelenting, na parang hinuhukay ang sagot diretso mula sa isip ko.

"Nakalimutan kong may cat allergies ka. And so, what? Are you thinking that I got a cat just to keep you away from me?" hamong tanong ko.

My tone sharpened, almost daring him to push further. It wasn't just an accusation; it was a challenge.

Tumaas ang kilay niya sa akin at walang lumabas na kahit anong reaction sa mukha.

"Yes... and I'm sorry if I was thinking like that."

I smiled, "Don't worry. Hindi mo naman sila mahahawakan o malalapitan dahil wala siya sa plano ko. Conrad, I told you. Stop wasting your time, nakakakulo ka ng dugo."

Humarap ako sa kitchen table para takpan ang pasta dough ng mixing bowl. Magaan akong huminga nang maluwag ng makita si Chef Iris palapit sa pwesto namin, kasama si Aiden na bitbit ang cutter.

"Napansin ng ibang uulan na naman daw, Chef Nate. Ipasuyo ko na lang po ba kay Kuya Gil na igilid ang motor niyo sa guard house?" salubong na tanong sa akin ni Aiden. Nakataas ang parehong kilay nito na parang hinihintay ang sagot ko.

"Hindi na, Chef," nakangiting sagot ko. "Ako na lang, salamat sa pag-remind. Hindi ko pa naman nailagay sa guard house ang motor ko," natatawang saad ko.

It was a nice and sweet voice. Gano'n kadali bumago ang lahat sa akin kapag hindi na si Conrad ang nasa harapan ko.

I brushed myself out on my place at sinabihan ko si Chef Iris na simulan na mag-cut ng pasta upang mapakulo na. Aiden is one of us in our team kaya pinatulong ko na rin siya sa babae, upang mabilis na matapos.

Kahit isang segundo ay wala akong kinuhang pagkakataon na tingnan ang lalaking kwinestiyon pati ang pag-aalaga ko ng pusa. I totally forgot that he has a cat allergies. He was gone for so many years at dahil sa kinalimutan ko na lahat tungkol sa kanya ay pati 'yon ay nawala na sa isip.

He even asked me kung ano ang nararamdaman ko. Gustuhin ko man siyang sagutin ng pabalang ay mas maiging pigilan na lang sarili ko. He's really getting on my nerves.

Nakarating ako sa labas ng restaurant at sinalubong naman ako kaagad ng malamig na hapon. I lift my head to find where the sun is but because of the dark and thick clouds, I couldn't see it. Pakiramdam ko ay uulan ulit ng malakas katulad nung nakaraan.

Kaunting segundo na lang ang ay malapit na ako kung saan naka-park ang motor ko but I immediately walk slowly to turn around because I felt someone is following me.

"Why are you following me?" gulat na tanong ko kay Conrad nang makita ko ang kabuuan niya.

"Nate..." His voice cracked as he whispered my name, the sound carrying a weight I wasn't ready to hold. "I'll do anything para maging magkaibigan ulit tayo. Like before. Like how we used to be. I miss you, Nate... miss na miss na kita..."