Chapter 49 - Tears

En başından başla
                                    

"Just what do you mean by that?"

 

Hindi niya ako sinagot. Tatalikuran na naman sana niya ako pero pinigilan ko siya.

"Tell me, did I do something wrong?"

"Wala."

 

"Then why are acting like this? Why are you avoiding me?"

 

"Because that's what I should have done in the first place."

 

"What?"

 

"You didn't do anything wrong. So don't worry. It's just that you didn't do anything right."

 

"What the hell---"

 

"Hey James."

 

Nilingon ko iyong tumawag sa'kin. Si Albert. Kahit kelan istorbo.

"WHAT?" galit na sigaw ko. Tapos paglingon ko umalis na si Diana.

"Damn it."

 

"Ang aga-aga ang init ng ulo natin ah."

 

"Get lost." Iniwan ko na siya.

 

Diana's POV

Binilisan ko ang paglalakad ko. Hindi ko na alam ang gagawin ko kapag nahabol na naman niya ako. Pumasok ako sa comfort room. Ini-lock ko agad ang pinto. Buti walang ibang tao.

Napasandal ako sa pinto. And then napatingin ako sa salamin. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Kinakabahan ako na naiinis. Naiiyak na natatawa. Nababaliw na yata ako.

Ang ungas na yun. He's worried about me? Huh! Ganun ba talaga katanga ang tingin niya sa'kin at kung anu-anong kalokohan ang pinagsasabi niya?

He's just curious. So ganito pala siya kapag nacucurious? Now I know.

Inayos ko muna ang sarili ko. Like may aayusin talaga. Huminga ako ng malalim. Hindi ako dapat maapektuhan ng ganito. Sino ba siya para maapektuhan ako? Isa lang naman siyang ungas na walang magawang matino sa buhay.

Except for being a jerk. He's nothing.

Natapos ang lahat ng klase namin na wala man lang akong naalala kahit konti. Kung nagkataong nag quiz teacher namin sigurado itlog ang makukuha kong score.

When Suplado Boy Meets Palaban GirlHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin